Zaterdag 10-11-2012
Hong Kong
Weinig geslapen, helaas. Lokale tijd vroeg er uit en Hong Kong onveilig maken, want we hoeven pas vannacht weer weg. Om 8:50 al bij de kabelbaan voor Big Budha. Daar een ochtendje doorgebracht. Met de metro naar het centrum gereden en daar een toerbus gepakt. Een dubbeldekker met open dak. Lekker weer, dus aardig verbrand. Na deze rit op naar de skytrain bij Victoria Peak. Druk! Maar gelukkig konden we de fastlane nemen. Afijn, nog een half uur gewacht, maar dat moet je ervoor over hebben. Dan nog eens 10 roltrappen, maar dan heb je ook wat. Wat een uitzicht op de wolkenkrabbers. De tijd begon te dringen, dus moesten we maar eens terug. Zeker met die menigtes, avondspits en overstaptijden. De skytrain duurde even, maar daarna liep het vlotjes. Ruim op tijd om de handbagage op te halen en nog even een snelle hap te nemen. We hadden ondertussen wel slaap. Weinig gegeten aan boord en zo snel mogelijk de ogen dichtgedaan.

Zondag 11-11-2012
Aankomst Cairns
Al vroeg wakker gemaakt voor ontbijt. Een cakeje en yoghurt. Ach ja. Nog even zitten en toen waren we eindelijk in Australië. Cairns om precies te zijn. Eindelijk weer terug. Nog lekker warm, een beetje bewolkt. Goed te doen. Geen reisleider, maar een chauffeur die beide groepen opving. Wel in aparte bussen en hotels. Of appartementen om beter te zeggen. We zitten met zijn zessen in 1 appartement. Een grote slaapkamer met eigen badkamer, 2 kleine met gemeenschappelijke badkamer en een grote kamer/keuken met balkon. Voorzien van van alles, inclusief een eigen wifi-aansluiting. Modern hoor. Vervolgens op zoek, met onze appartementgenoten, naar een pinautomaat. Ellen lukte het, maar bij de volgende ging het fout. De winkelier er bij geroepen die het nummer voor ons belde van de automaatleverancier. Die verwezen naar Nederland. Nederland gebeld. Precies een pinstoring om half een Nederland. Wat een toeval. Even gezellig bij elkaar gezeten en toen apart onze wegen gezocht. Eerst wat winkeltjes en toen maar eens op zoek naar de duikschool van Ellen. De pier was snel gevonden van de aanlegplaats over 2 dagen. Daarna naar het kantoor wat 9 blokken verderop was. Tenminste, volgens het kaartje, Vervolgens nog 5 blokken naar het noorden. Gevonden. Ook dat enige echte salta-gevoel (zie Argentinië, Bolivia, Chili). Weer wat meer informatie en een goed gevoel over de duik. Vervolgens een stuk kortere route naar het hotel. Wat boodschappen en lekker relaxen.

Maandag 12-11-2012
Cape Tribulation
Een beetje vreemde dag. Vandaag gaan we met een andere Djosergroep mee naar Cape Tribulation. Onze eigen groep gaat morgen, maar dan gaat Ellen duiken. Een aantal SMSjes met onze reisagent was er voor nodig, maar als het goed is zijn er 2 plaatsen over. Eerst wat brood geroosterd in het appartement als ontbijt, zodat we op tijd klaar staan voor de pick-up. Het blijkt drie kwartier rijden naar de volgende Djosergroep die in een voorstadje ten noorden van Cairns zitten aan het strand. Daar willen de chauffeurs een enkeling overzetten in de andere bus, zodat wij bij elkaar kunnen blijven. Die groep is echter al 4 weken op reis samen en hebben daar begrijpelijk geen zin in. Dan maar overstappen in de andere bus en hopen dat het daar wel lukt. Die zijn gisteren net als ons pas aangekomen, dus is er nog geen hechte groepsvorming. In de volgende badplaats (Palm Cove) staat die groep en het lukt inderdaad. Dezelfde mensen als die op de heenreis in het vliegtuig zaten, dus een aantal bekende gezichten. Een poosje rijden naar de eerstvolgende supermarkt zodat sommige mensen nog een ontbijt kunnen scoren. Dan op naar de eerste echte stop. Een korte wandeling door het regenwoud. Daarna op naar de Daintree River voor een boottochtje op zoek naar krokodillen. Een hele kleine gespot en een wat grotere waarvan alleen de kop zichtbaar was. Naar de overkant waar de bus stond en door naar de volgende stop bij een wegrestaurantje. Twee personen personeel die in een keer 42 man moeten afhandelen. Best wel knap dat het nog zo goed ging. Terwijl we daar zaten begon het even te regenen. Oeps. Maar al gauw as het weer droog. Op naar het strand van Cape Tribulation, voor een wandeling over het stand en door de mangrove. Een beetje Expeditie Robinson gevoel. Hierna langzaam aan weer terug naar de appartementen. Nog wel even gestopt bij een weiland om kangoeroes in de verte te zien. In het donker kwamen we aan in Cairns.

Dinsdag 13-11-2012
Cairns (relaxdag)
Een rustige dag vandaag. Ellen gaat duiken. De groep gaat naar Cape Tribulation. Goed moment om eens wat uit te slapen. Schijnbaar had ik het nodig, want om half elf kwam de schoonmaakster me wakker maken. Een kopje koffie klaargemaakt en rustig aan de tassen even nagelopen op zoek naar de spullen voor de eclips. De verwachtingen zijn niet denderend. Veel bewolking. Maar schijnbaar geen regen volgens de weerkaart bij het zwembad in de stad. Vlak bij de pier hebben ze daar een zwembad met ministrandje aangelegd, omdat de modderpoel die er vroeger lag, niet zo aantrekkelijk is voor toeristen. Zo zijn er toch wat dingen veranderd in de afgelopen 15 jaar hier. Het weer is overigens ondanks de bewolking prima. Een graadje of 30. Heel af en toe een klein buitje. Om 7 uur 's avonds werden we bijgesproken over de eclips door de reisagent. Tenminste, dat was het idee, maar 's ochtends had hij al wat verteld tegen de groep die nog aan het discussiëren was waar we heen moesten en hoe laat. De bergen vielen al gauw af, want daar was niet echt veel meer kans op minder wolken dan Palm Cove. Cairns was geen echte optie, omdat er nog een berg voor staat bij de opkomende zon en je dan in ieder geval het eerste contact mist. Het tijdstip kostte wat meer moeite. Uiteindelijk als compromis op 3 uur vertrekken om er ruim op tijd te zijn en files te vermijden.

Woensdag 14-11-2012
Eclips / Kurunda
Dus vroeg op. Totaal geen file, dus we waren al heel snel in Palm Cove. Geen massa's mensen aan het strand. Een filmcrew en wat enthousiastelingen. Een korte sightseeingtrip met de bus en op naar het strand om de spullen op te zetten in het donker. Tenslotte zou vlak na zonsopgang het eerste contact van de verduistering beginnen. Het was nog wel wat bewolkt, maar er zaten gaten. We hadden goede hoop. Langzaamaan trok het echter weer dicht. Vlak na zonsopgang, precies wanneer het eerste contact zou beginnen. Dat is jammer. Na een uurtje braken de wolken. We konden nog een stukje zon zien vlak voordat die volledig achter de maan verdween. De diamanten ring. Joepie. Een gejuich ging op. De totale verduistering was perfect te zien. En toen kwamen de wolken weer. Daarna was af en toe een stukje te zien tussen de wolken. Wat een geluk dat we precies op tijd goed zicht hadden. Na deze euforie kwam opeens de filmcrew langs om mij te interviewen. Best wel lastig om op zo'n moment nog rustig na te denken over je antwoorden. Daarna interviewden ze nog twee anderen van onze groep die het aan het vieren waren met bier (corona). Schijnbaar was dat stuk van hun te zien op het nieuws bij channel 9, maar zelf hebben we de televisie niet aangehad. Nadat de zon weer volledig zichtbaar was en de wolken verdwenen was pas goed te voelen hoe warm het was. Op naar de bus en ons appartement. De spullen daar achtergelaten en de stad ingewandeld. Een tourtje boeken. Het werd uiteindelijk Kuranda. Met de shuttlebus werden we bij het "boekingskantoor" (een ander hotel) opgehaald. Langs diverse hotels op naar de skyrail. Met deze kabelbaan naar boven met een paar stops in het regenwoud. Vervolgens een snelle lunch gescoord bij de lokale Duitse worstenmaker. Op naar de dierentuin om met een Koala op de foto te kunnen. De toerist uithangen, zeg maar. Wat waillibi's, kangoeroes en krokodillen gezien. Niet echt een groot dierenpark dus. Na een uurtje dan ook maar de vlindertuin ingegaan. Wat een hoeveelheid vlinders! Dan op naar de trein. De winkeltjes in het toeristendorp sloten ondertussen al (om 3 uur). Wij de wagon in, maar we moesten nog onze ticket omwisselen voor een treinkaartje. Er weer uit en naar de goede wagon gegaan. Een mooie treinrit. Daarmee kwamen we weer aan in de stad, alwaar we terugliepen naar het hotel. Een geslaagde dag zo.

Donderdag 15-11-2012
Cairns - Darwin
Vandaag pas om 7 uur 's avonds weg vanaf het hotel, dus nog een poosje in Cairns. Eerst de koffers in de lobby en daarna nog even een ticket gescoord voor Tjapukai. Een Aboriginal themapark(je). De shuttlebus kwam pas om 12 uur. Een taxi was ook mogelijk, maar de openbare bus kon ook. Er stopte een aan de overkant van ons hotel die in de buurt kwam. De bus ging redelijk snel naar Skytrain/Tjapukai. Wel nog 10 minuten lopen. Terug was deze verbinding minder handig, omdat we dan de snelweg over moesten steken. Er was echter een bus gewoon bij de ingang, die naar het centrum ging. Een poosje in dit park geweest. Eerst een showtje met muziek. Dan wilden ze dat je naar de volgende ging, maar wij namen een break. Ze willen schijnbaar dat je zo snel mogelijk overal langs gaat (en vertrekt). Na een drankje eerst maar eens speergooien en boemerang. Dat ging best redelijk. Alleen in de show was natuurlijk voorgedaan hoe het moest. Dat merkten we dus pas later toen we die show op een ander moment deden. Al met al alle shows gezien en toen maar naar de bus. Die zou 20 over komen. Wij waren er precies op tijd, maar hij kwam niet. Afijn, na 50 minuten kwam die. Schijnbaar hadden we het tijdstip verkeerd begrepen. De busrit duurde een tijd. Door de meeste buitenwijken van Cairns, vlak bij onze camping van 15 jaar geleden. Gelukkig hadden we de tijd. Nog even wat in de stad gekeken en een hapje bij de Turk genomen. Op naar het hotel voor de busrit naar het vliegveld. Daar kreeg we een leuke verrassing. Mag je met Qantas (opeens) maar een stuk bagage inchecken. Dat terwijl we de matrasjes en slaapzak in een aparte tas hebben. Dat mag dus niet. Wel mag je gewoon extra handbagage meenemen. De matrasjes nog in de andere tas mee en de rest als handbagage. Geinig hoor. Vervolgens bleek bij de controle ook nog dat ik mijn zakmes in de handbagage had. Dat gaat lekker zo. Maar even gaat zitten daarna om bij te komen en op mijn tablet wat eclipfoto's van anderen bekeken. Daar fleur je weer van op. Uiteindelijk lekker laat in het hotel aangekomen.

Vrijdag 16-11-2012
Darwin - Kakadu NP
Bijtijds op voor ontbijt in het hotel, zodat we om 8 uur met de bus konden vertrekken naar Kakadu. Een prima chauffeur, annex reisleider, annex kok. Dat is weer even wennen, iemand die je vertelt wat er gebeurd. Eerst een lunchstop met een picknick. Daarna een korte wandeling in de hitte, Een aantal rotstekeningen en een mooi uitzicht over het gebied, inclusief Arnhemland. Wel al erg veel last van vliegen. Dat belooft wat voor Ayers Rock. Nog even langs een museum en toen naar de camping waar gewoon vaste tenten stonden met bedden. Geen matras nodig dus, hier. Nog even lekker in het zwembad gedoken om af te koelen. Zeker zo'n 40 graden met een vochtige lucht. Erg dorstig weer, zeg maar.

Zaterdag 17-11-2012
Kakadu NP - Darwin
Vanochtend vroeg een boottocht. Diverse krokodillen gezien, ijsvogels en diverse andere soorten vogels. Schitterend. Daarna ontbijt, spullen inladen en op naar de volgende wandeling. Weer rotstekeningen, maar weer een stukje mooier. Ellen had ondertussen een muskietenhoed voor ons beide gepakt, die ze voor IJsland had gekocht. Wij hadden dus minder last van de vliegen. Daarna weer een picknicklunch en langzaam aan terug naar Darwin. Onderweg een fikse bui. We waren van plan te gaan zwemmen, maar met die dreigende regen was dat niet zo'n goed idee, Dus maar douchen en beetje rondhangen. 's Avonds naar de Ierse pub genaamd Shennenigans. Daarbij een optreden van twee gitaristen met een zangeres. Wel grappig om tussen de lokale bevolking te zitten. Er werkte natuurlijk wel weer een Nederlandse als serveerster. Dat zie je hier wel vaker om de vakantie te bekostigen.

Zondag 18-11-2012

Darwin - Alice Springs

Vanochtend hebben we een paar uurtjes in Darwin vertoefd. Een beetje door het bicentenial park gelopen, langs een strandje, een stukje haven, het lokale golfslagbad en een vissershaventje. Onderweg ook gekeken in de ondergrondse olieopslag die men in de tweede wereldoorlog bouwde tegen het bombardement van de japanners. Alleen dat is uiteindelijk nooit gebruikt. Daarna op naar het hotel en met de bus naar het vliegtuig. Het inchecken ging nu een stuk sneller nu we voorbereid waren. Wel ben ik er nog even uitgepakt voor een speciale stoffencontrole, maar ook dat was niet echt schrikken. Nu in het hotel aangekomen even buiten de stad bij het plaatselijke casino. Het hotel lijkt meer voor conferenties gebouwd, maar ach ja, we hebben een bed. Morgen 8 uur met de bus voor onze vierdaagse kampeertocht in the red centre.

Maandag 19-11-2012
Alice Springs - Kings Canyon
Vandaag het begin van de vierdaagse red center kampeertocht. Onze gids Carla komt ons 's ochtend ophalen voor een ochtendtrip door Alice Springs heen. Daar bij een rots wat Rock Wallibi's gezien. Voor de rest nog een uitzichtpunt over de stad, maar dat was niet echt spectaculair. 's Middags naar Kings Canyon gereden met een paar tussenstops. De tenten stonden er al met bedden er in (zelfs een stapelbed), dus dat was gemakkelijk. Erg fijn zo. We hebben de matjes dus niet nodig deze vakantie. Daar neem je dan een extra tas voor mee, waar Qantas zo moeilijk over doet. Fijn dat je dat van te voren weet. Maar goed, ik lig liever gewoon op een bed, dus deze luxe kan ik wel waarderen.

Dinsdag 20-11-2012
Kings Canyon - Uluru (Ayers Rock)
Vanochtend naar de Canyon zelf voor een flinke wandeling. Eerst zo'n 500 meter omhoog wandelen en daarna wat rondhobbelen over de rotsen. Een mooie wandeling, maar best vermoeiend. Gelukkig bewolkt en daarom niet al te warm, maar toch een hoop water gedronken. In de middag naar Uluru waar we eerst langs het lokale hotelcomplex gingen voor een pauze van een uurtje. Daarna op naar het kamp waar alleen onze groep zat. Lekker rustig met natuurlijk weer opgezette tenten met bedden. Dit maal voor twee nachten.

Woensdag 21-11-2012
Uluru / Kata Tjuta
Vroeg op voor de zonsopgang bij Uluru. Erg bewolkt dus weinig kleurverandering. Daarna in 3 uur om de rots heengelopen op het gemak. Af en toe wat zon en niet al te veel vliegen. Tenminste niet zo veel als voorspeld. Na deze wandeling nog met onze gids een culturele wandeling. Toch mar weer het vliegenmasker op. Toch net te irritant. Terug naar de camping voor de lunch en een siësta. Daarna op naar Kata Tjuta (de Olga's). Daar een korte wandeling gemaakt. En daarna weer terug naar Uluru voor de zonsondergang. Ondanks de wolken toch een klein stukje van de kleurverandering gezien. En vooraf nog een glaasje champagne.

Donderdag 22-11-2012
Uluru - Sydney
Vandaag een rustige ochtend. Een beetje uitslapen en nog even naar het museumpje bij Uluru. Niet echt spectaculair. Dan naar het vliegveld(je) voor de vlucht naar Sydney. Zo'n drie uur vliegen. Wel vreemd om af en toe naar buiten te kijken en steeds wat anders te zien. Rood zand, groene stukken, droge stukken. Aangekomen in Sydney konden we gaan zoeken naar de chauffeur. We kwamen wel een chauffeur tegen die 21 mensen verwachtte van een andere maatschappij van Djoser. En ook het hotel was niet goed. Maar toch bleek het onze chauffeur te zijn. Goed we zijn er uiteindelijk wel gekomen. Ondanks de file. Fijn, weer een grote stad. Weer wennen aan dat snelle gebeuren. 's Avonds nog snel een toertje Blue Mountains geboekt, omdat het in het weekend slecht zicht zou zijn.

Vrijdag 23-11-2012
Blue Mountains Tour
Om 7:30 opgepikt bij het hotel. 10 man van onze groep gaan mee. Eerst naar een dierentuin, genaamd Featherdale. Diverse soorten kangoeroes, wallibi's en wallaroes. Voor ons Nederlanders natuurlijk een grote pot nat, maar er zijn wat verschillen. Voornamelijk de grote en het hebben van beenderen in de staart. Natuurlijk ook weer Koala's. Een heleboel vogelsoorten, dingo's, Tasmaanse duivels. Oftewel : klein Australië. Na een uurtje weer weg en dan nu echt de Blue Mountains in. Eerst nog een half uurtje rondwandelen in een toeristisch dorpje met winkels (Leura). Daarna even eten bij de golfclub en op naar de skyway. Daar een half uur in de rij gestaan om binnen 5 minuten aan de overkant te zijn. Weer een half uur wachten op de cableway naar beneden van 5 minuten. Een korte wandeling beneden en dan binnen 2 minuten met de trainway weer omhoog. Wel de steilste trein van de wereld naar het schijnt (51 graden). Op naar een Aboriginal show en nog een paar minuten om de Three Sisters van dichtbij te zien. Weer twee uur in de bus naar het Olympisch dorp voor de boot terug naar het centrum van Sydney. Een leuk boottochtje van een uur met aankomst vlakbij de Opera House. Daarna teruggewandeld richting het hotel. Een leuke volle dag, maar wel een beetje veel haasten en weinig tijd om dingen echt te bekijken. Dat moet dan mar volgende week als ik de auto heb gehuurd.

Zaterdag 24-11-2012
Sydney
Vanochtend ontbijt op bed. Tenminste even naar de bakker voor brood en vervolgens op de kamer opeten, terwijl je op je bed zit. Daarna voor twee dagen een citybus "hop on hop of" gekocht. Een stadsbus die stopt bij de meeste bezienswaardigheden in Sydney. Eerst het rondje helemaal gedaan om ons te oriënteren en om alvast de hoogtepunten te zien. Deze bus hebben we 15 jaar geleden ook genomen, maar de route is duidelijk aangepast. Als eerste stop bij de Opera House uitgestapt. Daar een rondleiding door het gebouw van een uur, waarbij we ook in de grote zaal zijn geweest. Hierna door de botanische tuin heen gewandeld naar Mrs. Mcquarey chair voor een uitzicht op het operahouse. Vervolgens door de botanische tuin teruggelopen naar de bushalte. Op naar Hyde park. Daarna naar Darling Harbour en even daar rondgekeken. Goed te zien dat het al bijna kerstmis is, Met zo'n 25 graden best wel een vreemd idee. Naar de Chinese tuin gelopen, mar die zou na 20 minuten sluiten. Dat is wel heel erg kort, dus toch maar niet. Op naar de Sydney Tower voor een uitzicht over de stad. We bleven daar tot het donker werd en overal de lichten aan gingen. Zelfs nog even het vuurwerk gezien in Darling Harbour, dat volgens zeggen was ter ere van de intocht van ..... de Kerstman. Met de trein vervolgens terug naar het hotel. Wel even vragen hoe we in Kings Cross moesten komen, want dat was wat lastig te vinden op de kaart. Een keertje overstappen bij Town Hall en dan kwam het goed. In deze dubbeldekker zijn we naar Town Hall gegaan en vervolgens dus naar de rosse buurt, genaamd Kings Cross waar ons hotel ligt. Het was goed te zien dat dit de uitgaansbuurt was, want heel wat jeugd ging met dezelfde trein.

Zondag 25-11-2012
Sydney / Bondi
Vanochtend met de "hop on hop of" bus naar Bondi. Wel eerst overstappen bij Central Station en daar een half uur wachten op de aansluiting. Lekker zonnig. Geen wolkje aan de lucht. Het strand zat dus ook vol met mensen. Natuurlijk hadden we onze zwemspullen niet bij ons, dus als een toerist tussen de badgasten gelopen over het strand. Er was ogenschijnlijk een wedstrijd of oefening bezig van strandwachten, want diverse mensen zwommen een parcours en gingen vervolgens over het strand rennen. Erg bijzonder. Nog even langs de rotsen gelopen en op naar de busstop. Toen we er heen liepen ging de bus net weg. Dus weer een poosje wachten. Gelukkig in de schaduw. Valt toch weer tegen zo'n 30 graden. Weer overstappen bij Central station en op richting de Chinese tuin. Wel weer typisch Chinees maar je kon de stadsgeluiden toch nog wel horen. Dat is meestal niet zo. Daarna naar het aquarium. Visjes kijken. Daar zaten we net wat te drinken toen Steve op mijn Australische nummer belde. Het was wat lastig te volgen af en toe, maar het was fantastisch hem weer eens te spreken. Met Ava gaat het schijnbaar goed, maar ze huilt nog wel veel. We moesten het gesprek dan ook halverwege stoppen om vanavond verder te spreken. Nog even wat verder gekeken in het aquarium. Het was half zeven toen we eigenlijk ook al klaar waren, maar we hadden met een aantal om half acht afgesproken, even buiten het aquarium. Dan maar even nog een uurtje bij de vissen zitten op een bankje. Even relaxen. Met zijn negenen zijn we gaan eten en daarna terug met de taxi. Ellen was even internetten, Astrid stuurde een Sms'je om even af te spreken over haar Blackberry die onderweg is naar dit hotel, maar ze gaat morgenochtend vroeg al weg. En vervolgens belde Steve voor ons vervolg. Ach ja, gezellig. Voorlopig afgesproken dat ik donderdagmiddag naar Dubbo ga. Dat ik bij Steve en Simone blijf overnachten en vervolgens ik mijn reis weer verder af maak. Sounds like a plan to me. Morgen heb ik in ieder geval nog bijgeboekt in het hotel, zodat ik op mijn gemak de rest kan uitzwaaien en een auto kan huren. Steve raadde me aan om nog naar Manley te gaan, dus als er tijd over is, zal ik dat zeker niet nalaten. Tenslotte hebben al meer mensen dat aangeraden. En ook nog even checken of de Blackberry van Astrid er dan is. Anders moet ik die volgende week nog even ophalen, onderweg naar het vliegtuig.

Maandag 26-11-2012
Afscheid groep
Vandaag is een beetje een vreemde dag. Het deel van de groep dat geen verlenging heeft moet vandaag naar huis, inclusief Ellen. Ook Astrid en Steven zijn dus weg en naar het schijnt nog een aantal anderen. Eerst maar een beetje uitgeslapen. Even een broodje in de supermarkt halen voor ontbijt op bed. En dan toezien hoe Ellen haar tas inpakt, terwijl die van mij gewoon uitgepakt blijft. Vreemd. De anderen van de thuisgangers moeten al om elf uur de kamer af, maar ja ik heb nog een dag bijgeboekt hier. Bij de receptie is het pakje van Astrid binnen, dus dat is in ieder geval gelukt. Dan maar met de 11 thuisgangers mee naar het vliegtuig. Tenslotte wil ik toch een huurauto en daar zijn ze gemakkelijk te huren. Tenminste zo zou het moeten zijn. Eerst de tassen inchecken en even de handbagage laten wegen. Dan het uitreisvisum invullen en dan kan ik afscheid nemen. Best wel vreemd zo bij de douane. Ik besluit even iets te gaan drinken en zie opeens een grote ruit waardoorheen je het vliegtuig kunt zien bij gate 30. En ook lopen daar de mensen langs die naar gate 50 en hoger moeten. Maar even Ellen een Sms'je gestuurd dat ze me toch nog kan zien. En ja hoor na een poosje verschijnt ze voor de ruit. Natuurlijk kan je elkaar niet horen, maar met gebaren converseren we toch wat. Dan is het definitieve afscheid. Ach, als ik zo lang wacht dan kan ik ook nog even een foto maken van het vliegtuig als die vertrekt. Zo gezegd, zo gedaan. En dan nog even naar boven naar het observatiedek om het opstijgen te zien. Dag allemaal. Daarna begint deel twee van de vakantie. Naar de car-rental balie. Diverse merken zijn mogelijk, maar ik besluit maar voor Hertz te gaan. Ach ja, je moet toch wat. Een kleine auto met GPS s.v.p. voor 7 dagen. Even schrikken van de prijs (897 aussie dollars in totaal), maar ach ja, dat was te verwachten. Een GPS voor 15 dollar per dag. Auw. Maar ja, best wel handig als je de weg niet weet in de stad. Zeker van de week in Dubbo, maar vandaag natuurlijk ook nog het hotel vinden. Alleen dan geef je je creditcard en dan willen ze een pin. Die heb ik nog nooit gebruikt met pin. Altijd via internet met CVC of gewoon een handtekening zetten. Even twee pogingen gedaan, maar geen geluk. Dan moet je maar je bank bellen was het advies. Er stonden vreselijk kleine cijfers op de kaart, dus met goed geluk dat geprobeerd te bellen. Niet bestaand nummer. De dame van Hertz kwam ook met hetzelfde nummer. Kan het niet contant. Nee, was het antwoord. Dan wat gegoochel van haar kant en opeens voerde ze het kaartnummer in i.p.v. de kaart zelf in het apparaat te steken. Dat ging wel goed. Joepie. Even tekenen en op naar de garage voor de auto. Natuurlijk loop je naar het linker portier. Mispoes. Oh ja, rechts. GPS even aanzetten en opplakken. Spiegels rechtzetten. En starten maar. Oef, een automaat. Hoe ging dat ook alweer. En dan natuurlijk op je rem trappen, omdat je een koppeling verwacht. Oh ja. De uitgang zoeken in de garage. Even achteruit steken. De hoeken goed nemen. Natuurlijk weer even de zijkant raken met je linker voorwiel. De standaardfouten, zeg maar. Dan de weg op. Binnen no-time zat ik op de snelweg voor ik erg in had. Automatische tolwegen worden meteen bij Hertz op je creditcard geboekt, dus dat wordt nog een verrassing. In de spits reed ik natuurlijk. Regenbuitje erbij. Een goede vuurdoop. Een paar keer verkeerd gereden, waardoor je midden in de stad kwam en door de tunnel naar het noorden. Je leert de auto wel kennen zo. De auto heb ik onder het hotel in de garage gezet voor een kleine bijdrage natuurlijk. Daarna even bijkomen en een wasje draaien. Vervolgens met de overgebleven drie alhier gaan eten. Weer een bijzondere dag.

Dinsdag 27-11-2012
Sydney - Katoomba
Goh, voor het eerst deze vakantie alleen op de kamer en mijn eigen wekker zetten. Rustig aan opstaan. De was van gisteren nog even drogen. De spullen in de auto laden. En dan op weg. Aangezien de auto in de garage stond werkte GPS niet direct. Dus maar een richting opgereden die me logisch leek. En ja hoor. Ik kwam weer verkeerd in het verkeer terecht. Maar goed, een klein stukje omrijden en toen zat ik op de goede weg dwars door het centrum. Via de anzac-brug naar de westelijke buitenwijken. Vlak voordat ik echt in de Blue Mountains was, heb ik eerst maar even langs de weg een koffie gepakt. Even de benen strekken en van de autorit door de stad bijkomen. Vrijdag hadden we met de bus natuurlijk hier ook al gereden, Het was dus herkenbaar. Om de paar kilometer weer een andere snelheid en de GPS denkt dat ook te kunnen bepalen en geeft dan een piepje als je 10km te hard gaat. Op zich wel handig, maar soms wel irritant. Af en toe ga ik nog iets te veel naar links met de auto, maar het gaat steeds beter. Eerste stop : Glenbrook. Een korte wandeling door de bossen om eventjes te wennen. Een beetje bewolkt, dus qua temperatuur goed uit te houden. Daarna op naar Wentworth Falls. Daar naar verschillende uitkijkpunten gewandeld. Toch best wel inspannend. Je gaat er toch wel van zweten. Daarna naar Katoomba om een hotel op te zoeken. Bij het eerste het beste motel ben ik maar meteen op de parkeerplaats gereden. Three sisters motel. Dat klinkt wel leuk. Redelijke prijs voor een eenvoudige kamer, dus goed te doen. Maar meteen voor twee nachten. Hiervandaan is het nog zo'n 4 uur naar Dubbo. Dus dat is donderdag wel goed te doen. Daarna nog even naar de Three Sisters zelf toegewandeld. Maar toen voelde ik mijn voeten toch wel. Morgen staan er ook nog wandelingen op stapel hier in de buurt, dus rustig aan doen. Het avondeten was bijzonder. Niet zo zeer het eten zelf, maar wel de manier om er te komen. Even naar de chinees verderop in de straat. Volgens de receptionist iets te ver om te lopen. Nou ja, dan maar de auto gebruiken voor die ene kilometer heuvel op. Dat is wel weer even wennen die luxe van een auto. Toen ik er was aangekomen, was ik wel blij met die beslissing. Het begon te plenzen en onweren. Het licht viel zelfs even uit. Echt Kootwijkweer zouden wij dan zeggen. En toen moest ik even aan Arnold denken, die gisteren zei dat het vandaag slecht weer zou zijn. Hij zat er een paar uur naast, maar het is vanavond wel pet. Maar hopen dat het morgen beter weer is, want anders komt er weinig van rustig wandelen. Ach ja, de plantjes moeten ook water hebben. En tot nu toe heb ik deze vakantie enorm mazzel gehad met het weer en dan in het bijzonder de regen die alleen viel als ik binnen zat of in een bus. Ze hebben hier trouwens een prima Wifi-verbinding voor 5 dollar per nacht. Dat is wel lekker zo 's avonds.

Woensdag 28-11-2012
Katoomba
Tja, het regenen is wel opgehouden, maar de wolken zijn gebleven. En in de bergen betekent dat mist. Bij diverse uitzichtpunten geweest, maar verder dan 100 meter kon je meestal niet zien. Wat wel heel leuk is dat je de eucalyptus goed kan ruiken zo na een regenbui. Na een tijdje denk je dan wel dat je in de buurt van een luchtverfrisser loopt, maar ja, dat is imitatie. Doordat het ook nog wat dreigde met regenen, toch ook maar eens wat winkeltjes bekeken. Bij skyworld waar het nu een stuk rustiger was dan vrijdag en in Leura, het winkelstadje. 's Middags maar weer langs de 3 zussen. Vanaf het uitzichtpunt kon je ze niet zien. Maar vanaf de eerste zus kon je wel het uitzichtspunt zien. Grappig om die mensen richting mist te zien kijken. Al met al een rustig dagje zo. Lange wandelingen met dit weer trekken niet zo, Dus maar de korte wandelingen bij (mogelijke) uitzichtpunten gedaan. Er stond zelfs ergens een bord dat het uitzicht beschreef, met als opmerkingen dat het met mist niet te zien was. Nou, dat klopt. Gelukkig is het wel droog gebleven. Totdat ik weer met de auto naar het restaurant was gereden. Prima geregeld zo. Morgen de grote overstek naar Dubbo. Ik ben benieuwd hoe dat wordt.

Donderdag 29-11-2012
Katoomba - Dubbo
Vandaag een blauwe lucht bij het ontbijt. Dat belooft wat. Even snel ontbijten. De auto inpakken, afrekenen en ..... de wolken in. Die blauwe lucht is wel heel erg plaatselijk. Nog wel naar een aantal uitzichtpunten geweest. Van boven was er meestal weinig te zien, maar als je een paar meter naar beneden ging op het pad, dan was het toch redelijk te zien. Precies op de rand van de wolkengrens dus. Bij Blackheath een paar stops gemaakt en daarna op richting Lithgow voor een tussenstop. En dan op naar Dubbo. Steeds andere snelheden onderweg. Door stadjes heen. Langs wegwerkzaamheden. Gevaarlijke stukken. Soms 110, dan weer 100, dan weer 80, dan weer 60 en dan weer 40. Die variabele snelheden in Nederland vallen dus best mee. Een paar keer onderweg kort gestopt en toen zag ik het bord "Welcome to Dubbo". Ik ben er. Op naar 11 Pine Knoll Drive. Eh tja. Is dat het goede huis? Wel al een Sms'je gehad dat Steve wat later is i.v.m. werk. Maar Simone zou thuis zijn. Maar even aanbellen. En ja hoor, daar is Simone met in haar handen Ava. Wat een kleintje. Het is net voedertijd, dus even een snelle rondleiding en daarna de tijd voor mezelf in het zwembad. Lekker na zo'n ritje. Best wel warm hier (boven de 35), maar ik vind het best om uit te houden. Misschien omdat we vaker deze vakantie dit soort temperaturen hadden. Steve kwam wat later. Hij moest nog wat boodschappen meenemen. Goed om hem weer te zien. Lekker bijgepraat bij het zwembad en toen mocht Steve het eten bereiden. Barbecue Australian style. Tenminste dat was de bedoeling, maar het gas was op. Dan maar binnen klaargemaakt op de grill. Een heerlijke maaltijd.

Vrijdag 30-11-2012
Dubbo - Katoomba
Best een redelijke warme nacht (25 graden), maar ik heb de airco toch maar uitgelaten. Het was best te doen na de eerdere ervaringen in de tenten. Bij het opstaan zag ik nog net Steve even, vlak voordat die naar werk ging. Simone was net aan het ontbijten, dus heb ik ook meteen ontbeten. Even wat mogelijke excursies in Sydney besproken en wat hotelmogelijkheden. Altijd handig zo'n lokale gids. Je merkt wel dat ze af en toe moeite heeft met overschakelen van Engels naar Nederlands. Ook hoor je er af en toe een licht Engels accent er doorheen. Niet echt opvallend, maar het valt wel opeens op. En daar was die dan. De USB-stick waar Lieke met smart op wacht. Nog een pakje om mee te nemen naar Nederland. Ik lijk wel een koeriersdienst. De spullen pakken en afscheid genomen. Eerst nog even een toertje Dubbo. Even langs het water gelopen. Naar het centrum geweest alwaar ik samen met Steve koffie heb gedronken. En daar moest ik dus ook van hem afscheid nemen. Daarna nog even naar de Zoo. Tenminste naar het parkeerterrein en het terras. Daar kon ik in ieder geval een indruk krijgen van deze dierentuin. Zag er ruim en verzorgd uit, deze grote dierentuin. Ik reed er weg en toen zag ik voor mij de hoofdattractie gewoon in een weiland. Een zooitje (levende) kangoeroes. Helaas had ik gisteren al te veel dode langs de weg gezien. Kangoeroes horen toch bij een vakantie in Australië. Ellen zal wel jaloers zijn. Daarna de lange rit terug midden op de dag. Het was 34 graden toen ik wegging en het zou in Dubbo naar 39 aan het eind van de middag gaan. Dat was best wel te merken. De airco stond vol aan. Op zich een prima temperatuur, maar na twee en half uur werd ik toch best wel moe. Ondanks dat ik toch al gestopt was na anderhalf uur voor de lunch. Dan toch maar even langs de kant stoppen bij een Mac voor een warme hap en wat koude drank. En een gekoelde ruimte. Dat laatste bleek helaas niet het geval. Ook was er een gigantisch gepiep bij de kassa's, dus erg gezellig was het daar niet. Snel opeten en de cola maar meenemen voor onderweg. Bij de eerstvolgende roadstop maar even in de schaduw gezeten en de koude cola gedronken. Dat luchtte meer op. Dichter bij de Blue Mountains kwamen er ook weer wolken, dus ik ga het maar voortaan de Cloudy Mountains noemen. Bij Blackheath aangekomen, bleken de wolken een stuk hoger te hangen dan gisteren, dus toch nog maar even naar de uitzichtpunten aldaar. Yes, wat een uitzicht. Dat is het betere werk. In Katoomba aangekomen bleek mijn vorige motel al volgeboekt. Dan maar 100 meter verderop in de 3 explorers motel. Dat zijn er ook drie. Ietsje duurder, maar de kamer is een stuk groter en luxer. Met gratis Internet, dus dat is weer een pluspunt. 's Avonds nog even naar Echo Point gelopen. De drie zussen waren verlicht. Dat geeft toch weer een andere dimensie aan het geheel.

Zaterdag 01-12-2012
Katoomba - Sydney
Het heeft vannacht toch weer heel even geregend. Niets om over naar huis te schrijven, maar toch bij deze. Nog even vanochtend via internet een hotel boeken. Wotif.com gaf me niet echt goede locaties (Darling Harbour, Circulair Quay, Potts Point) voor een normaal bedrag. Shit. Via Mijnbooking.com dan maar. Harbourside appartments, klinkt als aan het water, dus maar doen. Twee nachten. Gegevens invullen en klaar. Ok, dat is dan geregeld. Nog even uitchecken uit het hotel en op nog even naar de 3 zussen. Elke dag weer andere weersomstandigheden dus ander beeld. Je kon nu heel ver zien. Dan toch nog maar even langs de meest belangrijke uitzichtpunten die vorige keer nogal mistig waren. Prima uitzicht nu. Katoomba Falls eindelijk in volle glorie gezien. Nog even via Leura voor wat uitzichten daar en vervolgens op naar Sydney. Ik had eigenlijk nog niet gekeken waar het hotel zat. Deze bleek in het Noorden te zijn aan de andere kant van de Harbour Bridge. Als daar maar wat te doen is dan. Vervolgens een goede twee uur in de auto. Eerst wilde de navigatie me via de Noordelijke route laten rijden, maar ik bleef toch nog even doorrijden richting het centrum. Wel veel meer files, maar als het goed is minder tolweg. Dan zullen we thuis wel merken dan. Al rijdend kwam ik tot de conclusie dat dit een hele leuke rit zou worden. Dus maar gauw de videocamera gepakt en op het dashboard gezet. Over de Anzac-brug al een prachtig uitzicht over de stad. Daarna links af en de Harbour Bridge over. Joepie, dat is leuk. Wel op de weg blijven letten, maar dat is toch wel een leuke ervaring. De eerste de beste afslag er af. Een beetje door kleine straatjes heen en daar stond ik dan bij het hotel, met een prachtig uitzicht op de Harbour Bridge en daarachter het Opera House. Superlocatie. Ook nog een ferry om de hoek, dus qua vervoer moet het goed komen De boeking was niet helemaal goed binnengekomen. Ik stond niet op de lijst. Dus maar even zoeken door de receptie en toen was het goed. Vervolgens weer even problemen met de creditcard. Als ik in Nederland ben moet ik toch echt achter die pincode aan. De betaling kon gelukkig wel via mijn INGpasje. En als onderpand hoort dan toch de creditcard gebruikt te worden, maar in mijn geval was een paspoort ook goed. Een vorige gast was overigens geweigerd omdat het niet goed ging met de creditcard, dus ik was toch wel blij dat ik vriendelijk bleef en er (redelijk) netjes uitzag. Lekker appartement met alles er op en er aan. Het uitzicht vanaf de kamer is iets minder, maar dat boeit niet zo. Buiten is het ook mooi. Aangezien ik best wel moe was, ben ik maar vroeg gaan eten en naar bed gegaan. Schijnbaar waren de afgelopen dagen best vermoeiend.

Zondag 02-12-2012
Sydney / Manly
Goh, dat doet goed. Zo'n 11 uur geslapen. Rond half acht ging de interne wekker weer af. Lekker rustig aan doen. Een kopje koffie drinken. De krant lezen. Het lijkt haast wel vakantie. Dan met de auto even een kilometer rijden om even een kaartje voor de ferry te kopen. Gelukkig is er op zondagochtend een shopje open die ze verkoopt. Het blijkt een dagpas voor het complete openbaar vervoer, maar ik zal deze alleen maar voor de ferry nodig hebben. Even terug naar het hotel om de auto te parkeren en dan naar de ferry opstapplaats. De ferry komt er al snel aan, dus ik stap maar op. Het blijkt wel dat deze twee kanten opgaat en ik eerst een rondje naar Darling Harbour krijg voordat die hier terugkeert en dan doorgaat naar Circular Quay. Ach ja, lekker sightseeing in de haven. Toch nog een soort van Cruise. Het is wel bewolkt en een stukje kouder dan gisteren, dus buiten voor op de boot is het best fris. Vanaf Circular Quay met de fast ferry naar Manly. Daar heb ik veel over gehoord, dus ik moest er toch maar eens langs gaan. Een behoorlijke grote boot, die redelijk gevuld was. Het was dan ook al aardig druk in Manly. Ondanks de bewolking zaten er toch genoeg mensen aan het strand. Het strand zelf ziet er net zo uit als bij Bondi, alleen hier heeft het stadje wat meer winkels en restaurants. Het weer nodigde niet echt uit om te gaan zwemmen, dus maar gewoon over het strand gelopen en wat winkeltjes bekeken. Daarna vond ik het wel genoeg en heb ik de boot terug naar Circular Quay genomen. Dat is overigens de haven die tussen de Opera House en de Harbour Bridge zit. Een mooie plek dus. Daarvan maar eens een wandeling over de Rocks richting Darling Harbour gedaan. Met dit weer, goed te doen. Leuk om de Harbour Bridge van beneden te zien, terwijl de Hop on Hop of bus voorbij raast. Een poosje daar rondgehangen en uiteindelijk de veerboot terug genomen naar de overkant. 's Avonds nog even wat mooie plaatjes geschoten van de brug en de opera house die verlicht zijn. En daarna alvast een begin gemaakt met het inpakken van de tas, waarbij de zware spullen in de rugzak gaan.

Maandag 03-12-2012
Sydney - Hong Kong
Vanochtend rustig opgestaan. Daarna op het gemak de tas verder ingepakt en mezelf klaar gemaakt om te vertrekken. Om 9:30 was ik al klaar, dus toen ben ik maar op weg gegaan. Eerst nog even langs de receptie natuurlijk om uit te checken. Buiten aangekomen regende het een beetje. Ach ja, ik ben toch niet van plan om veel buiten te lopen. Maar meteen richting het vliegveld en de auto wegbrengen. Dan heb ik dat maar alvast gehad. De navigatie was natuurlijk weer even leuk. Op de meest linkse baan er op komen en dan binnen 200 meter naar de vierde baan, terwijl er file is. Dan maar de volgende afslag, die natuurlijk dan weer links zit, als je rechts rijdt. Maar goed, die lukte. Even een keerlus en hop de tunnel in onder het water door naar het zuiden. Deze tolweg ging lekker snel, zodat ik niet door de stad zelf heen moest in de file. Het werd dan ook steeds rustiger op de weg, terwijl het de andere kant op steeds drukker werd. Wat vreemd. Bij het vliegveld aangekomen, stonden er wel borden waar je de auto moest afleveren, maar die waren zodanig duidelijk dat ik tot twee keer toe misging. Eerst over de gewone parkeergarage, waar ik een parkeerkaart kreeg, die ik meteen weer kon inleveren bij de uitgang. De volgende keer reed ik langs de bushalte. De derde zat er tussenin en dat was de goede. De auto was snel afgeleverd, dus maar richting de balie van Cathay Pacific. Mijn vliegtuig stond er nog wel niet op, maar er kwam meteen een dame naar me toe om me te helpen. Die dacht zeker dat ik wat laat was voor de vlucht die ze net afhandelde. Bleek ik een beetje vroeg te zijn. Oh vlucht CX100 naar Hong Kong en dan door naar Amsterdam. Tassen wegen. De eerste was 18. Mooi gedaan dacht ik nog. De tweede met alleen de rugzak (en nog een flesje cola) maakte het totaal 23. Oeps. Geen probleem hoort, zei de dame. Dat is mooi. Ook hoefde mijn handbagage niet gewogen te worden. Dat is toch een stuk anders, dan hoe het vorige week met de anderen ging. Nadat ik er doorheen was bedacht ik me dat ik de fles cola in de tas had laten zitten. Ach ja, die zien we morgen dan wel terug. Dan maar richting de gratis internetcomputers. Shit die werkten niet. Dan maar de tablet erbij pakken. Gratis Wifi is natuurlijk ook goed. Wellicht nog wat makkelijker, zodat ik mijn dagboek kan bijwerken. Nog 4 uur wachten voordat het vliegtuig begint met inchecken. Terwijl het buiten begon op te klaren mocht ik dan het vliegtuig in. Een beetje ingepakt met mijn knieën, mijn hoofdsteun die op mijn schouder zat. Niet echt comfortabel zeg maar. Maar goed, die 9 uurtjes komen we wel door. Een beetje films kijken en de tijd schiet voorbij. In Hong Kong aangekomen mochten we weer door de controle heen. Dat doodt de tijd weer een beetje, want zo breng je toch weer een half uur door in de rij. Mijn tas moest nog even extra gecontroleerd worden, want ze zagen iets verdacht. Maar ach na een minuutje of twee is dat ook weer gebeurd. Dan op naar de gate en weer even wachten.

Dinsdag 04-12-2012

Hong Kong - Amsterdam

Even na middernacht (Hong Kong tijd) mochten we het vliegtuig in voor de laatste vlucht van deze vakantie. Al vrij snel heb ik mijn ogen maar dichtgedaan en beetje bij beetje wat geslapen. Gelukkig een plaats bij het raam, zodat ik een hoekje had om tegen aan te liggen. Gelukkig hier wat meer beenruimte, dan vanaf Sydney. Een redelijke lange vlucht dus genoeg tijd om uit te rusten. In Schiphol stonden mijn ouders te wachten die me weer brachten naar Rotterdam, alwaar mijn auto stond geparkeerd. Weer in mijn eigen auto gestapt en het ging toch redelijk goed om weer rechts te rijden.