Woensdag 28-08-2013
Vlucht naar Praag
's Middags ben ik naar Delft zuid gereden, om samen met Lieke en Rene in één auto naar Schiphol te rijden, alwaar Cocky ons opwachtte bij de EasyJet-balie. Na aankomst in Praag moesten we nog even zoeken naar de parkeerplaats, waar we vervolgens een poosje moesten wachten op de bus van de organisatie. In het hotel aangekomen hebben we ons snel ingecheckt bij het hotel en daarna bij de toernooi organisatie, zodat we redelijk snel naar bed konden gaan, omdat we al vroeg aan de bak moesten.

Donderdag 29-08-2013
Eerste wedstrijd
Vanmorgen vroeg op. Om 7:20 gaat de shuttlebus naar Hector, zodat Rene op tijd aanwezig is voor de eerste wedstrijd. Dus om 6:30 al ontbeten. We zijn lekker vroeg, zodat we tijd genoeg hebben om goed in te spelen. Om 9:00 mag Rene beginnen. Helaas de Rus Maksim Shokin kan zijn zenuwen beter in bedwang houden en wint met 3-0. De eerste twee games waren nog zeer close. Daarna mag ik tegen de Hongaar Miklos Papai. Eerst nog even souvenirs uitwisselen en dan aan de slag. Helaas, hij is echt te sterk voor mij. Mij dropjes lopen wel goed, maar ik red het niet. Kansloos 3-0. Dit resultaat betekent voor ons beiden dat we bij de laatste 10 in de categorie gaan eindigen (plaats 65 t/m 74). Rene moet aan het einde van de middag nog een keer. Dus na het scheidsen eerst maar even terug naar het hotel voor het buffet en dan richting SBC, waar de heren boven de 50 bezig zijn. Daar kwamen uiteindelijk wat meer Nederlanders, zodat het een Hollands sfeertje werd. Helaas nog geen oranje T-shirts. Die kunnen we morgen halen. Terwijl Rene en zijn Duitse tegenstander Holger Brunkhorst wachtten op de scheids duurt het wel erg lang. Het blijkt opeens dat hun wedstrijd pas voor morgenochtend gepland is. Maar ja, de baan is vrij, dus spelen ze maar. De tegenstander was duidelijk te sterk, waardoor Rene met 3-0 verloor en bij de laatste twee zal eindigen, met nog slechts één wedstrijd te gaan. Zonde. En die is pas zondag. Twee dagen rust dus voor Rene. Een schrale troost, ook ik ben morgen vrij, dus hebben we tijd om de stad in te gaan. Na die wedstrijd hebben we nog even gekeken naar de volgende tegenstander van Rene. Jos moest spelen tegen de Tjech Oldrich Vaclavek. De verliezer daarvan mocht dus zondag om de laatste plaats spelen met Rene. Mede doordat Oldrich licht geblesseerd was, kon Jos redelijk simpel winnen. Dus geen Nederlands onderonsje voor de laatste plaats.

Vrijdag 30-08-2013
Vrije dag in Praag
Vandaag staan er voor Rene en mij geen wedstrijden op het programma, dus kunnen we lekker de stad in. Eerst nog even langs Hamr om onze Nederlandse shirts op te halen. Er is een grote groep Nederlanders aanwezig die er moeten spelen, maar we hebben ons voorgenomen om de stad in te gaan, dus vertrekken we er al weer gauw. Eerst even vragen waar we het openbaar vervoer kunnen vinden richting de stad, maar het Engels van de aanwezige mensen is niet bijzonder goed. Ach ja, naar buiten en dan maar de eerste de beste bus nemen en vragen aan de chauffeur, dis ook niet veel Engels kan praten. Ach ja, een kaartje van 90 minuten moet genoeg zijn om de stad te halen. Na een paar haltes stapt iedereen uit bij een groot tramstation. Wij dus ook maar. Vervolgens roept de chauffeur welke lijn we moeten nemen naar het centrum en dat blijkt ook nog te kloppen. Heeft die ons toch begrepen, die aardige man. Met de tram komen we uit bij station Muzeum wat een mooi beginpunt is voor onze wandeling. Eerst even een drankje nemen en dan op naar de Powder Tower en vervolgens richting het oude stadsplein. Het is er (schijnbaar) wat drukker dan anders, want er lopen diverse voetbalsupporters rond voor de Supercup finale tussen Bayern en Chelsea. Bij de astronomische klok even kijken voor het hele uur en daarna op naar de Karelsbrug. En daarvan een klein stukje naar boven lopen heb je dan vervolgens het koninklijk paleis met de St. Vitus kathedraal. Toch wel enigszins moe van de wandeling, toch maar even twee haltes met de metro richting het centrum om wederom een terrasje te pakken. Best wel lekker relax dat Praag. Omdat we niet weten tot hoe laat de bus terug rijdt naar het hotel, besluiten we maar op tijd terug te rijden met de metro. Even overstappen bij Muzeum en dan op naar Chodov. De bus rijd nog de hele avonds, dus hadden we gerust in de stad kunnen blijven om het voetbal te zien in een cafe. Ach ja, dan maar in het hotel. Wij zoeken, maar nergens een TV te zien met het voetbal. Dan maar op de kamer kijken, maar het wordt daar niet uitgezonden. Dan nog maar even vragen bij de receptie. In het casino. Natuurlijk. Daar hadden we het eerste doel van Chelsea gemist, maar het was best spannend. Wel grappig met zoveel Duiters en een paar Engelsen. Na 90 minuten 1-1. In de verlenging lange tijd 2-1 voor Chelsea, maar in de laatste seconde scoort Bayern. Strafschoppen. Alles gaat er in, behalve de laatste van Chelsea. Dus, weer die Duitsers op het laatste moment. Het wordt dus een latertje. Gelukkig hoef ik pas om 3 uur te spelen en heeft Rene nog vrij. Terwijl we op bed liggen hoor ik opeens Rene schelden. Zijn laatste wedstrijd hoeft die niet meer te spelen. Een walkover. Jeetje. Kom je helemaal naar Praag voor uiteindelijk dus slechts 2 wedstrijden.

Zaterdag 31-08-2013
Tweede wedstrijd
Rene vroeg me 's ochtends of ik het erg vond als hij eerder naar huis ging. Zijn dochter gaat voor het eerst naar de middelbare school en dat is best wel spannend. (Een deel van) Praag hebben we al gezien, dus is er voor hem geen reden om meer te blijven. Tja, iets minder leuk voor mij, maar er zijn genoeg anderen in de buurt, dus doe maar. Eerst op het gemak naar de (Squash) Arena. Er lopen diverse Nederlanders rond. De andere twee uit onze 45+ Poule en diverse dames. Gezellig bij elkaar. En in onze Oranje (of Zwarte) shirts lijken we wel een echt team. De sfeer zit er best in, ondanks dat het wat krap is bij de banen om te kijken. Mijn wedstrijd tegen de Duiter Herbert Britten is best lastig. Een sterke speler. Ik speel niet slecht, maar mijn dropjes zijn te vaak down. Ik kom er dus niet echt doorheen. Ach ja. Mijn eerste wedstrijd in Oranje is dus geen succes. Weer die Duitsers. Daarna mogen we samen scheidsen in een Nederlandse dames derby tussen Ingrid en Titia. Tja, dan doe ik het wel alleen. Kan ik gewoon de score in het Nederlands bijhouden. Wel erg grappig om in Praag met alleen Nederlanders te staan bij een baan. Na afloop was ik Rene kwijt, dus maar even op de telefoon kijken. Hij was naar het hotel gegaan om zijn tas alvast in te pakken, want hij gaat morgen vroeg weg. Hij kwam me wel weer halen om even in het hotel te eten en een wedstrijdje te kijken in het glass court. Een beetje vreemd gevoel als je 's avonds weer moet spelen in de Arena. Maar achteraf wel heel erg fijn. Tijdens het eten kijken we nog even of de wedstrijd gespeeld wordt op het juiste tijdstip (gezien de grap van donderdag) en wat blijkt. Walkover. Mijn Finse tegenstander Jorma Saareks was na zijn wedstrijd (die gelijktijdig met die van mij gespeeld werd tegen Jos) maar meteen weggegaan. Ik was nog even naar hem op zoek gegaan om de wedstrijd eerder te spelen, maar hij was dus al gevlogen. Schijnbaar had die er geen zin meer in (of misschien iets anders) en had dus uiteindelijk maar besloten om de boel op te gegeven. De rest van de avond was ik dus vrij. Dan maar terug naar de glass court en daar nog diverse halve finales gezien. Met een beetje vreemd gevoel. Dat wel.

Zondag 01-09-2013
Laatste wedstrijd + autotocht Praag
Vanmorgen ging de wekker al vroeg. Rene ging er vandoor. Daarna toch nog maar even blijven liggen en in mijn eentje naar de ontbijttafel. Best wel vreemd zo na drie dagen. Daarna maar de sporttas gepakt om alvast in Hamr te kijken. Tenslotte zouden daar een aantal Nederlanders moeten spelen. Cocky had haar twee wedstrijden van de dag al gespeeld, dus die kon ik niet meer zien spelen. Al met al was het al redelijk leeg met uitgevallen wedstrijden en wedstrijden die al eerder gespeeld waren. Een beetje vreemde ambiance. En dan ook nog in een centrum dat een aantal weken geleden volledig onder water had gestaan omdat de rivier uit haar oevers was getreden. In korte tijd hadden ze al weer vier banen snel hersteld, maar de overige 8 waren afgebroken. Daardoor was er overigens wel genoeg ruimte om naar de wedstrijden te kunnen kijken vanaf een stoel. Omstreeks 13:30 was het al behoorlijk stil. Mijn tegenstander, de Portugees Jorge Vieira, kwam toen binnenlopen. De wedstrijdleiding was ondertussen naar ons op zoek. Of we alsjeblieft eerder konden spelen. Dat vonden wij geen probleem, dus maar snel omkleden. De wedstrijdleiding zocht nog even een scheidsrechter want er was haast niemand meer. Toevallig mijn tegenstander van gisteren, Herbert, was net klaar met zijn wedstrijd, dus mocht aan de slag. Van Rene had ik al begrepen dat het geen al te beste speler was op basis van het inspelen op donderdagochtend. Dat bleek inderdaad het geval. Tijdens het inspelen had die al moeite met ballen die de achtermuur haalde. Dat maar tijdens het spelen ook zoveel mogelijk gedaan. Het werkte prima. Ik domineerde het spel en kreeg alle ruimte op de T om de bal te plaatsen waar ik wilde. Zonder al te veel moeite waren we in een kwartiertje klaar. 3-0. Eindelijk een overwinning op Europees niveau! Na afloop nog even een biertje en snel douchen. De bus vertrok al binnen 10 minuten en anders moesten we nog anderhalf uur wachten. Daar had ik niet zoveel zin in. Bij de bus aangekomen bleek de haast ietwat overdreven. De organisatie nam in dezelfde bus ook diverse spullen mee, zodat ik nog even mocht helpen met sjouwen van de zware spullen. Aangekomen in het hotel snel even naar de kamer. Vervolgens een cola scoren en op naar de main stage om nog wat finales te zien. een prachtige wedstrijd van Stephen Cooke. Die kan er wat van. 0-2 achterstaan en dan toch nog 3-2 winnen. Toen de damesfinale 35+ begon, ben ik samen met de dames van Diepput, Lieke, Cocky, Ingrid en Petra, naar de stad gegaan voor een tochtje met een open auto door de stad. Lekker met een flesje wijn er bij was het reuze gezellig. Daarna als afsluiter ons eigen galadiner (met zijn vijven) op het oude stadsplein. Toen we met de metro in Chodov aankwamen was de bus net weg. De volgende bus kwam pas over een half uur. Nog even een taxi aangehouden, maar met zijn vijven is echt geen optie. Bij terugkomst in het hotel was het galadiner nog bezig, maar wij zijn gewoon naar de kamer gegaan voor een verdiende nachtrust.

Maandag 02-09-2013
Terugvlucht
Vanochtend om 9 uur ontbeten met de gang van gisteravond. Ingrid en Petra moesten daarna naar het vliegveld voor hun terugvlucht. Met Lieke en Cocky ben ik nog een ochtendje naar de stad gegaan. Om 13:30 moesten we terug zijn voor de shuttlebus naar het vliegveld. Het bleek een shoppingochtend te worden, want van Lieke haar sporttas was een rits kapot, waardoor de spullen er niet in bleven. Eerst hebben we in het winkelcentrum bij metrostation Chodov gekeken naar een beschermhoes van een grote rugzak. Geen succes. Daarna maar op naar het centrum en de grote winkelstaat bij Mustek afgelopen. Een aantal tassenwinkels, maar geen succes. Nog gevraagd naar een outdoorshop, maar die konden we niet vinden. Dan maar een nieuwe sporttas gekocht bij de Intersport. Nog even een terrasje gepakt en daarna maar een taxi opgezocht voor de reis terug naar het hotel. En ja hoor, dan zie je de outdoorshop opeens. Als het niet meer nodig is. We waren lekker op tijd, dus was er nog even tijd om de spullen uit de oude tas naar de nieuwe te overhevelen. Op naar het busje waar we uiteindelijk met zijn vijven in gingen. 's Ochtends was er nog even commotie met de organisatie, omdat Lieke en Cocky hun terugvlucht nog niet hadden doorgegeven en ze dus eigenlijk niet meer in de bus zouden passen. Met de plaats van Rene vrij leek me dat al wat onwaarschijnlijk, maar het bleek dus een beetje overdreven. Ach ja, waarschijnlijk de stress van de organisatie. We waren ruim op tijd op het vliegveld, zodat we nog niet konden inchecken. Dan maar een lunch scoren en een poosje wachtten. Na drie uur konden we inchecken bij EasyJet. Eerst nog even meedelen dat Rene niet meeging. Ze namen de boarding pass aan en vonden het schijnbaar wel goed. Ach ja, ik had dus twee stoelen voor me op die manier, dus kon ik lekker breed zitten. Na anderhalf uur waren we op Schiphol, waar Rene ons opwachtte. Even via Warmond om Cocky thuis af te zetten en dan op naar Delft naar de auto. Om 21:00 was ik uiteindelijk thuis van dit sportieve weekje Praag.