Maandag 14-11-2011
Aankomst Santiago de Chile
Bij LAN liep alles een stuk beter. Netjes op tijd weg. Een personal entertainment schermpje. Dat is andere koek. Zelfs een gewone maaltijd. Een stukje koeler dat wel, maar dat is niet zo erg als je wilt slapen. Zo af en toe wat weggedommeld en eerlijk gezegd kwam ik redelijk uitgerust aan in Santiago. Nog wel een aardig lange tijd in de wacht rij (attractieparkstijl) gestaan. Maar de papieren gingen snel. En daardoor was de bagage er vervolgens ook nagenoeg meteen. Op naar buiten en wachten op de rest. Elkaar voorgesteld en nog wat geld pinnen. Best wel handig zo. Vervolgens naar buiten en daar begon voor mij het feest der herkenning. Oh, ja, zo zag het er buiten op het vliegveld uit. In mijn herinnering was het wel een uur met de bus naar het centrum, maar met deze directe bus zag ik binnen 10 minuten al de eerste herkenningspunten. En als je dan weet waar je hotel ligt, het was tenslotte hetzelfde hotel als vorige keer, dan is dat best wel leuk. De kamers waren nog niet klaar, dus we moesten de bagage droppen. Toen een kopje koffie en een welkomstpraatje. En als de reisleider dan vertelt waar alles is, denk je toch even, volgens mij wijs je de verkeerde kant op. De Plaza des Armas is aan de overkant. Maar ach, laat hem maar. Hij is nog nooit in dit hotel geweest. Daarna met een paar anderen naar de Plaza des Armas gelopen. Als een soort van gids voorop. Inderdaad, daar waar ik dacht dat het moest zijn. Ik was alleen een straatje te vroeg. Niet slecht als het al weer 4 jaar geleden is dat je er bent geweest. Veel politie op de been, maar nog geen demonstranten gezien. Mooi. De kathedraal in en op naar de Mercado voor een hapje. Vorige keer ging de lunch daar compleet mis, omdat het met een grote groep best wel lastig is daar en een aantal mensen toen toch al wat moe waren van het reizen. Nu ging het prima. Goed uit te houden en toch een belevenis. Ook al eet ik geen vis daar op die visafslag. Daarna via de korte route teruggewandeld naar het hotel, langs de rivier door de parkjes uit mijn herinnering. Helaas werden die nogal verbouwd, dus echt een mooie route was het niet. Wel snel. Onderweg nog langs de supermercado voor een lunchpakket. Daarna lekker gedoucht en de tas heringepakt. Toen nog even een chopje op het terras (oftewel een tapje). Ondertussen een reisverslag van iemand anders lezende. Letter relaxt. ¦s Avonds met de groep naar de "kabelbaan" gelopen voor een mooi uitzicht over de stad en een kijkje op het Maria beeld. Nog even de zoo gehoord, waar ik 4 jaar geleden met Ellen strandde, omdat we niet verder de berg op mochten. Toch nog iets nieuws hier.

Dinsdag 15-11-2011
Santiago - Pucón
In de ochtendspits met een taxibus snel naar de busplaats. Die taxi was een beetje laat, maar we waren er nog 15 minuten te vroeg. Lichte stress bij reisleider Bart, maar alles was dus goed. Daarna zijn we in een aantal etappes naar Pucón gereden. Telkens een kwartiertje pauze bij een busterminal, alwaar we even snel wat te drinken konden scoren.

Woensdag 16-11-2011
Pucón
Vandaag lekker rustig in het dorp gebleven en wat rondgewandeld. Het grote deel van de groep ding de vulkaan op, maar ik had geen zin in de afdaling met mijn hoogte/dieptevrees. Zij haalden de top overigens niet door naderend onweer op de berg en de bewolking. Door die dreigende regen heb ik mijn plannen voor een fietstochtje in de middag maar niet uitgevoerd. Wel nog even een museumpje bezocht over de lokale oorspronkelijke bewoners.

Donderdag 17-11-2011
Huerquehue N.P.
Vandaag in het nationale park Huerquehue gewandeld naar wat meren en watervallen. Lekker rustig alsof je in de Veluwe loopt met een lekkere temperatuur maar wel af en toe wat sneeuw op de grond en wat grotere hoogteverschillen. Erg mooi.

Vrijdag 18-11-2011
Pucón - San Martin de los Andes
Vandaag weer een openbare bus. Ditmaal naar San Martin in Argentinië. En dat betekent dus dat je twee keer bij de douane langs mag. Eentje voor Chili uit en eentje voor Argentinië in. Bij de grens kwamen we een nogal tamme vos tegen die op zoek was naar eten. Aangekomen in San Martin mochten we nog even een wandelingetje maken met onze tassen naar het Hotel een kwartiertje verderop.

Zaterdag 19-11-2011
San Martin de los Andes
Helaas kon de boottocht over het meer niet doorgaan. Een vulkaan beklimmen in de mist leek me ook niets, dus heb ik maar wraak genomen op de Andes. Vorig jaar had ik het een beetje zwaar op een mountainbike in Venezuela, dus dan toch maar een herkansing. In mijn eentje een fiets gehuurd en wat langs het meer gefietst. Rustig tempo. Veel stops. GPS aan. Kaart mee. Perfect. Da¦s het betere werk. Wel wat klimwerk, maar het was een stuk beter te doen. Wat een prachtig leven kan je af en toe toch hebben.

Zondag 20-11-2011
San Martin de los Andes - Bariloche - Esquel
Vandaag eens met een eigen bus via de 7 merentocht naar Esquel. Veel as gezien van de Chileense vulkaan Puyehue die hier neerkomt met de westenwind. Sommige plaatsen leken wel winterlandschappen met de grijswitte vulkaanas. Dat was tijdens de koffiestop ook goed te zien, toen we er doorheen mochten lopen. Wat een troep. Helaas zou dit niet de laatste keer zijn dat we van vulkaanas zouden horen, maar daarover later meer.

Maandag 21-11-2011
Esquel - Puerto Madryn
Vandaag een lange busrit naar Puerto Madryn. Met 2 chauffeurs in de eigen bus ging het gelukkig wel lekker snel, zodat we bijtijds in Puerto Madryn waren.

Dinsdag 22-11-2011
Península Valdés
Vandaag een bezoek aan het schiereiland (Península) Valdés. Eerst op een bootje walvissen bekijken. Wat een immense beesten zijn dat toch. Moeder met kind. Echt heel mooi. Daarna het schiereiland "rond". Zeerobben en -honden gezien. Geinig. Een beetje verzwakt doordat ze bezig zijn met de nieuwe vacht en dus niet eten. Maar zoals gezegd zeer leuk. Ook onderweg nog wat Nandoe's (soort kleine struisvogel) en Guanaco¦s (Lamasoort) gezien.

Woensdag 23-11-2011
Punta Tombo
Vandaag naar Punto Tombo voor pinguïns. Er waren net een paar eieren uitgekomen, dus we zagen her en der wat kleintjes en nog een hoop gebroed en dergelijke. Wat een schattige beesten zijn het toch. Wat ook wel speciaal is dat het looppad dwars door het leefgebied heengaan en sommige pinguïns er door heen willen lopen op weg naar hun bestemming. En dan moet je ze ruimte geven. Als je dat niet doet, dan blijven ze daar een beetje staan en weten ze niet wat ze willen. Ga je dan een paar centimeter achteruit (of een paar meter), dan maken ze opeens aanstalten om weer door te lopen. Geinig. Alleen sommige mensen hadden dat niet zo goed door, dus konden een paar rangers ze terecht wijzen. Het was er wel behoorlijk druk. Dat waren we niet meer echt gewend. Bij de eerste koffiestop onderweg kwamen we niet toe aan de koffie, omdat er vier grote bussen stonden te wachten. Maar goed, er waren zoveel pinguïns op een groot oppervlak, dat je best wel mooie plaatjes kon maken.

Donderdag 24-11-2011
Puerto Madryn - Rio Gallegos
Vandaag zouden we met het vliegtuig naar Ushaia gaan, maar dat werd helaas een bustochtje. De al eerder genoemde vulkaan uit Chili is de laatste tijd zo actief geweest, dat er vulkaanas in de lucht hangt en de vliegtuigen niet kunnen vliegen. Dat kan nog wel een paar dagen aanhouden, dus heeft het weinig nut om op het volgende vliegtuig te wachten. Dan maar een busritje van ca. 31 uur. U zegt? Ja, inderdaad, 31 uur. Dat is een etmaal plus 7 uur. Best wel lang zeg maar. En dan ook nog eens pas om 16:00 vanmiddag vertrekken. We raken dus een volle dag in Ushaia kwijt. Jammer, maar helaas. In ieder geval even wat tijd om hier nog wat in het stadje te kijken, te internetten en wat spullen voor onderweg te scoren. Overigens best wel vreemd om hier te merken dat er zo weinig internetcafe's zijn, maar dat er bijna overal Wifi is. Best wel handig als je een smartphone bij je zou hebben. :-( De openbare bus zat in eerste instantie helemaal vol. Dat zou leuk worden met slapen dacht ik nog. Na een paar uurtjes stapte echter mijn buurman uit in een grote stad en toen had ik het rijk alleen. Dat ligt een stuk beter met twee stoelen. Dan kan je je benen tenminste kwijt. Een nachtmutsje ging er wel lekker in en daarna wat uurtjes geslapen.

Vrijdag 25-11-2011
Rio Gallegos - Ushuaia
Deze ochtend in Rio Gallegos aangekomen om over te stappen op de openbare bus naar Ushaia. Eventjes een uurtje de benen strekken. Maar buiten is het wel koud met de wind, dus ik beperkte het tot de vertrekhal. In deze nieuwe openbare bus kreeg ik weer een buurman. Dit maal een Amerikaan die werkte op een cruiseboot in Antarctica als leraar fotografie en gletsjers. Tja, dat lijkt me toch ook wel eens leuk, maar dat is dus nog iets duurder dan Patagonië en dat is al behoorlijk prijzig. Om het wat aangenamer te maken in de bus hebben we maar wat bier en wijn gedronken. Best wel gezellig zo. Deze busrit was in kilometers een stuk korter, maar werd dankzij de douane nog best wel langdurig. Eerst Argentinië uit. Dat ging best wel snel. Toen Chili in. Dat duurde een stuk langer, omdat ze in Chili echt bang zijn voor virussen en dergelijke. Geen etenswaren in de vorm van brood, groente, fruit en dergelijke. Dus het restant van de lunch kon weggegooid worden. Vervolgens overvaren met de veerboot naar Vuurland. Best wel winderig en dus koud aan boord. Zo' winterjas komt dan wel goed van pas. Vervolgens Chili weer uit en uiteindelijk weer terug naar Argentinië. Vuurland ligt helaas niet vast aan het vaste land van Argentinië. Vandaar. 's Avonds rond half twaalf waren we uiteindelijk bij het hotel. Zeg maar zo'n 30 uur later dan oorspronkelijk gepland. Dus had het hotel ondertussen maar wat kamers verhuurd en konden we niet met de hele groep in het hotel. Dat is lekker na zo'n lange busrit. Uiteindelijk waren er 2 kamers te weinig en konden die in een appartement even verderop gaan slapen. Ik kreeg als alleenstaande het berghok vlak bij de receptie, waar gelukkig wel een bed en een badkamer was. En hoe koud het buiten was, binnen was het echt snikheet. Ze hebben daar in alle kamers vloerverwarming die je niet uit kan zetten. De grote groep ging na middernacht nog eten, maar ik zocht snel een supermarkt op en ben zo snel mogelijk in bed gedoken. Toch nog wat slaap inhalen.

Zaterdag 26-11-2011
Ushuaia, boottocht Beaglekanaal, Tierra del Fuego N.P.
We hadden dus slechts één volledige dag in Ushaia in plaats van de geplande twee. Dat betekende dat we twee excursies in één dag moesten proppen, maar dat lukte toch wonderbaarlijk goed. 's Ochtends met een toerboot over het beaglekanaal. Genoemd naar de boot waarop Darwin vaarde en vervolgens zijn "origin of species" schreef, na onder andere de Galapagos eilanden bezocht te hebben. Ik doe het dus verspreid over een paar jaar en in de verkeerde volgorde, maar ik ben in de achtervolging. Een leuk boottochtje waar het best wel koel was aan boord. Op zicht was het zo zuidelijk best nog goed te doen. In ieder geval was het warmer dan ik had verwacht. Alleen als de wind opsteekt of je dus op een boot vaart, dan koelt het wat af. Wat dat betreft is het wel fijn dat het hier zomer is en dat de zon meestal schijnt. 's Middags nog een busrit naar het nationale park Tierra del Fuego met wat korte wandelingen door het bos, inclusief een bezoek aan het meest zuidelijke postkantoor, waar je een stempel kon "krijgen" met de tekst "Fin del Mundo". Het schijnt hier dus nogal zuidelijk te zien, voor degene die het thema nog niet herkend hebben. Even verderop in het park hield de weg op en dat was het punt dat de Argentijnen echt "Fin del Mundo" noemen, omdat dit het eindpunt is van de meest zuidelijke weg van hun. Maar ja, als je daar staat, dan zie je aan de overkant van het kanaal gewoon weer land. Chili in dit geval. En daar hebben ze gewoon ook nog een nederzetting genaamd Puerto Williams. Ze noemen dus Ushaia de meest zuidelijke stad ter wereld, maar dat is slechts een kwestie van het hebben van stadsrechten. De Chilenen doen er schijnbaar alles aan om Puerto Williams ook een stad te noemen, zodat hun meest zuidelijke stad hebben, wat toch goed is voor het toerisme. Wat dat soort dingen betreft kan je goed zien dat Chili en Argentinië niet echt goed met elkaar overweg kunnen. Dat was overigens ook goed te zien op het stukje Chili naar vuureiland toe. Een groot stuk ligt vol met mijnen, omdat ze vroeger bang waren dat de Argentijnen dat stuk land zouden veroveren. In ieder geval zou ik voorstellen aan de andere landen op Antarctica om daar een stad te bouwen. Dat is dan echt de meest zuidelijke stad. Hi ha. Slechts een paar dagen per jaar te bereiken, maar toch, je moet er wat voor over hebben. In het hotel aangekomen, bleek de limonadefles die ik op de grond had laten staan "lekker" verwarmd. Leuk die vloerverwarming.

Zondag 27-11-2011
Ushuaia - Punta Arenas
Vandaag weer eens met de openbare bus. Een iets minder lange bustocht. Gewoon van 's ochtends tot ¦s avonds naar Punta Arenas. Natuurlijk met een lange wachttijd bij de douane om Chili in te komen. Tenslotte weet je het maar nooit met die vreemde beestjes. Vandaag wilde Argentinië ons ook eens pesten. Eerst moesten we in de plaats Rio Grande wachten bij een kantooruurtje, omdat de busmaatschappij daar al de paspoorten wilde laten stempelen om Argentinië uit te gaan. Dit om tijd te besparen bij de grens zelf, dachten ze. Ja, ja. Bij de grens aangekomen wilde ze opeens onze bagage checken. Joepie. Een stukje verderop bij de Chileense kant ging het weer als vanouds, maar dat was natuurlijk te verwachten. Daarna op naar de veerboot om naar het vaste land van Zuid Amerika te gaan. Onderweg pakten we nog wel wat lokale mensen op die een paar uurtjes inde ijzige wind stonden te wachten op de openbare bus. Dat lijkt me geen pretje. We vinden hier in Nederland het openbaar vervoer soms slecht qua wachttijden, maar dit spant toch echt de kroon. 's Avonds laat waren we uiteindelijk in het hotel. Daarna nog op naar een restaurant dat voor ons de keuken open had gehouden. En nog even een pinautomaat opzoeken, omdat die excursies hier toch best wel duur zijn en we nog wat Chileens geld nodig hadden. Zo rond een uur of 1 konden we uiteindelijk naar bed.

Maandag 28-11-2011
Torres del Paine N.P.
En na zo late avond dan weer bijtijds op. Op naar Torres del Paine, een groot natuurreservaat in Chili met prachtige bergen. Nog een aardig stukje rijden voordat we er waren. Eerst de bagage afgeven in Estancio Cerra Castillo. Dat is een gehucht op de grens met Argentinië, alwaar we donderdag de grens zullen oversteken. Vervolgens nog een aardig busrit (met eigen bus) naar het begin van het park, alwaar we weer wat Guanaco's zagen. Een mooi uitzicht op Lago Nordenskjold. He, dat klinkt Noors! Zouden we dan toch in Noorwegen tussen de fjorden zitten? Je zou het haast denken met deze landschappen. Vervolgens naar een waterval gewandeld genaamd Salto Grande. En dan op naar de veerboot die ons bracht naar onze eerste Refugio (berghut) genaamd Acampar Paine Grande. In deze berghut sliepen we in slaapzaaltje van 6 personen, dus oordoppen waren geen overbodige luxe. Doordat we met 14 man waren, betekende dat een verdeling over drie kamers. Eén met de dames van de stelletjes, één met de heren van de stelletjes en één met de twee singles, die bij drie Amerikanen mochten slapen. Dat waren dus Bart en Mart. Weer eens wat anders zo'n grote eetzaal i.p.v. een restaurant. Gewoon in de wacht rij voor het standaard menu. Een soort van gaarkeuken idee dat me deed denken aan mijn tijd in militaire dienst. Met wat flessen en pakken wijn, werd het nog een gezellige avond.

Dinsdag 29-11-2011
Torres del Paine N.P.
Vandaag een lekkere wandeling van ca. 27 km volgens mijn GPS van de ene refugio naar de andere. Best wel een lang stuk als je af en toe moet stijgen en dalen. Maar goed, we hadden er de hele dag voor. Het eerste stuk waaide het nog wel, dus was het windjack weer hard nodig. Vervolgens kwamen we in de windschaduw van de bergen en kwam er een licht zonnetje doorheen en werd het een stuk aangenamer. Zodanig dat ik een groot stuk in mijn T-shirt heb gelopen. Tenslotte krijg je het toch best wel warm van het lopen zelf. Halverwege in de buurt van Campamento Italiono in de vallei genaamd Valle del France was het tijd om wat eten en drinken naar binnen te werken. Wat een heerlijke rustige plek ervoor. Tot dan toe ging het best wel lekker met wandelen. Nergens last van. Vervolgens op richting het beroemde Noorse meer (Lago Nordenskjold), alwaar de losse stenen van het strand niet echt lekker liepen. Dan voel je toch wel dat je eigenlijk niet veel wandelt. De wandeling naar Los Cuernos omhoog ging al wat stroever. Daar was het tijd voor de volgende stop en heb ik maar even de bergschoenen uitgedaan. Dit omdat ik binnen een kop koffie wilde pakken en je niet met je schoenen naar binnen mocht. Lekker even gezeten op een bankje, waardoor je weer genoeg energie had. Vervolgens weer wat verder naar boven gewandeld. Dit zou het zwaarste stuk zijn en dat klopte ook wel redelijk. Tenminste voor de meeste mensen. Bij mij begon het pas met het wandelen naar beneden. Nou ben ik sowieso al geen beste afdaler met mijn hoogtevrees, maar dit maal vond mijn lichaam het wel genoeg. Mijn linkerknie begon op te spelen. Dat loopt niet echt makkelijk. Gelukkig voelde ik deze alleen maar bij het afdalen. Maar ja, het hoogste punt hadden we al gehad en we zouden alleen nog maar afdalen. Joepie. Van de zenuwen wilde mijn darmen ook nog een tussenstop. En je mag geen WC-papier achterlaten, dus dat kon in een plastic zakje. Gelukkig was ik daar op voorbereid, dus dat viel mee. Zo' Sahara tocht in LibiÙ helpt dan toch wel. De laatste paar kilometer droeg Bart mijn rugzak en kwamen Ad en Germaine mij moreel ondersteunen. Dat hielp toch wel, zodat ik de refugio (Las Torres) nog op een redelijk tijdstip haalde. In ieder geval op tijd voor het diner. Daarna was het snel douchen en naar bed. Een zware dag, maar wel heel mooi.

Woensdag 30-11-2011
Torres del Paine N.P.
De volgende dag heb ik het toch wat rustiger aan gedaan. Een beetje relaxen in de buurt. In eerste instantie wilde ik nog wel meelopen naar Chileno voor een mooier uitzicht op de Torres, maar bij de eerste meter afdaling wist ik al genoeg. Mijn knie wilde nog niet. En de wandeling naar Chileno was nog aardig omhoog, wat betekende dat er nog een grote afdaling aan zat te komen. Nee, laat maar dan. Dan maar alleen wat verder lopen over een wat vlakker stuk. Nou ja vlak. Dat was het zelfde stuk wat ik als afdaling voelde de vorige dag. Daar had ik niet veel bewust van meegekregen, dus ik heb daar nog maar eens een heel rustig stukje van gelopen. Lekker relaxt. Tegen de middag ben ik maar weer rustig naar de refugio teruggelopen. Gelukkig sliepen we daar twee nachten, dus kon ik het rustig aan doen. 's Middags kwamen in kleine groepjes de anderen terug van de wandeling. Sommigen waren "slechts" tot Cireno gelopen. Anderen waren gegaan richting het uitkijkpunt op de Torres bij een meertje. Met een hoop wijn kwamen we de middag en avond door. Circa een liter de man volgens berekening.

Donderdag 01-12-2011
Torres del Paine N.P. - El Chaltén
Vandaag een wat kortere busrit naar El Chaltén. Een vergelijkbaar berglandschap. Iets noordelijker en westelijker, dus in Argentinië. Weer met eigen bus. Van de openbare bussen zijn we nu definitief af. Eerst maar weer naar Estancio Cerra Castillo om onze bagage op te halen. Gelukkig het stond er nog. Wat een vreemde loods was dat. Vervolgens daar nog wat gedronken en de laatste Chileense Peso's omgewisseld. Tenslotte kwamen we niet meer terug in Chili. Tenminste niet meer officieel, want we vliegen natuurlijk terug via Santiago. Vanuit het restaurant naar de douane gelopen op de hoek. Even afstempelen en we mochten het land weer uit. De Argentijnse grens ging ook lekker snel. We konden in de bus blijven zitten terwijl Bart onze paspoorten liet stempelen. Wat een luxe. We waren voor de verandering eens op een normaal tijdstip in het hotel.

Vrijdag 02-12-2011
Glacier Torre
In El Chaltén hebben we de eerste dag een wandeling gemaakt naar een uitzichtpunt op de Torres. Direct vanaf het hotel met de gids de stad uitgelopen en de berg op. Redelijk stijl, dus dat beloofde wat voor de terugweg. Daarna tussen de bomen gelopen tot een mooi uitzichtpunt. Links de Torres en rechts de Fitroy. De bewolking kwam wel een beetje opzetten, maar het is een mooi gezicht. Dan verder door het bos, langs de rivier naar Laguna Torres. Een meertje met een uitzicht op de Glacier Torre. Van deze gletsjer dreven ijsschotsen in het meertje. Een zonnetje was er heerlijk doorheen, dus het was goed uit te houden. Dezelfde weg moest weer teruggewandeld worden. En ja hoor. Bij de afdaling voelde ik al lichtjes wat pijn. Ik heb dus zeer rustig gelopen, waardoor het meeviel met de knie. Maar ja, mijn voeten zijn ook niet veel gewend, dus was het laatste stuk door het dorp heen nog best vermoeiend. Maar je krijgt hier wel trek in gletsjers van.

Zaterdag 03-12-2011
Viedma gletsjer, El ChaltÚn - El Calafate
Dat smaakte naar meer dus de volgende dag naar de Viedma. Een grote gletsjer in de buurt. Eerst met de bus, dan de boot, dan een stukje klauteren en dan de stijgijzers onder voor een wandeling over de gletsjer. Da¦s weer eens wat anders. Het was wel even wennen. Je moet goed je voeten op de grond zetten, zodat de ijzers in het ijs kunnen geraken. Dan loopt het een stuk gemakkelijker. Ook naar benden op de ogenschijnlijk gladde stukken. Dan merk je dat het best wel handig loopt. Na een uurtje wandelen over de gletsjer kregen we zelfs een glaasje bailies met ijs van de gletsjer. Lekker. Dat loopt een stuk makkelijker terug. De ijzers weer af en even wassen in een meertje. Vervolgens weer naar beneden lopen over de stenen en de boot afwachten. Goh, wat een leuke dag. Daarna terug naar El Chaltén waar de bus op ons wachtte voor een busritje van 3 uur. Nauwelijks tijd om in slaap te vallen. Wel nog even tijd om een waarschuwingsbord van Patagonië te fotograferen. Eentje die waarschuwt voor harde wind die bomen kunnen omwaaien.

Zondag 04-12-2011
Perito Moreno
Vanochtend een tripje naar een andere gletsjer, de Perito Moreno. Die sluit op het zelfde ijsveld aan als de Viedma. Dat is dus heel veel ijs. Vanaf de berg kon je een redelijk eind over het veld kijken. Immens. Er vielen ook af en toe stukken af, wat toch best spectaculair is. Met een mini tsunami tot gevolg. Nog een boottochtje er langs gemaakt. Dan zie je opeens weer veel toeristen. Waren we niet meer gewend tijdens de wandelingen. En het was best wel dringen op de boot voor een goed uitzicht. Daarna op de berg er tegenover een wandeling gemaakt langs de verschillende uitzichtpunten op de gletsjer. Dan kan je ook goed zien dat de gletsjer over het water heen is en het land aan deze kant raakt. Dit heeft tot gevolg dat het water aan de ene kant is afgesloten van het grote meer en dus hoger komt te liggen. Dat zorgt er weer voor dat er meer druk op de gletsjer komt te staan, waardoor er een soort tunnel in de gletsjer ontstaat en deze eens in de paar jaar met een grote klap weer instort. Dat geluk hadden we natuurlijk niet, maar dan was het waarschijnlijk ook wel enorm druk geweest. Aan het eind van de middag waren we weer terug in El Calafate. Tijd om eens wat souvenirs te scoren en een lekker ijsje te nemen met calafate-ijs. Calafate is namelijk een soort van bes die in deze contreien groeit.

Maandag 05-12-2011
Gletsjerboottocht
Vandaag maar weer eens met een boot gegaan voor een gletsjercruise. Weer eens wat anders. Zo vlak langs grote ijsschotsen. Wat geven die een mooie blauwe kleuren af als de zon goed staat. Heel bijzonder. De Upsala gletsjer was iets minder spectaculair dan verwacht. Dichter dan 15 km konden we niet komen door de schotsen en dat is toch best wel ver. De volgende gletsjer (Spegazinni) was een stuk mooier. Daar nog wat stukken af zien vallen. Daarna twee uurtjes varen naar Perito Moreno. Daar waren we dus gisteren aan de andere kant geweest. Toch ook wel weer leuk en toch net weer anders. Met een slokje authentieke Bols Oude Genever (oude spelling) uit Argentinië was het goed uit te houden. Na terugkomst nog even Sinterklaas gevierd. 's Ochtends lag er al een koekje met mini mijter te wachten. 's Middags een slokje chocomel met een klein cadeautje en daarna nog wat Tia Maria. Wat een zuiplappen hier.

Dinsdag 06-12-2011
El Calafate - Buenos Aires
Vandaag gingen we zowaar met het vliegtuig naar Buenos Aires. Dat is een stuk relaxer dan de bus, alhoewel je wel meerdere keren in de rij moest staan. Eerst je boarding pas regelen en koffer afgeven. Daarna belasting betalen. Dan in de rij voor controle. En dan nog eens het vliegtuig in. Maar goed, je bent er dan wel lekker snel. Bij aankomst was het toch wel vreemd om vanaf het andere vliegveld te komen. Vorige keer kwamen we aan vanaf het internationale vliegveld en nu dus vanaf het nationale. Dan kom je precies vanaf de andere kant op de Avenue de Julio en was ik even gedesoriënteerd, omdat alles nu dus even in spiegelbeeld was ten opzichte van vorige keer. Inclusief het hotel dat aan de andere kant lag en twee blokken verderop. Wel weer een feest der herkenning. Eerst bij café Tortellini geweest voor een lekkere kop koffie en daarna via de Placa de Mayo op naar de oude haven voor een terrasje. Hoe relaxt kan het zijn. Onderweg nog gezien hoe ze hier kerst vieren. Gewoon een kerstboom plaatsen tussen het oorlogstuig van het ministerie van defensie. Over "War and Peace" gesproken.

Woensdag 07-12-2011
Fietstocht Buenos Aires
De volgende dag wederom een fietstocht. Dat was vier jaar geleden zo bevallen dat ik het nu weer gedaan heb. En iedereen ging mee omdat ik zo enthousiast was. Een ander startpunt, een andere maatschappij dus een andere fiets en een andere route, maar weer een hoop bekende dingen. Als je nu opeens vanaf de straatkant langs het Boca stadion komt, dan is het toch heel anders. Echt tegen de huizen aangebouwd. Boca was natuurlijk weer even mooi, maar je loopt er toch anders rond. Veel rustiger. Je hoeft niet perse alles te zien en te fotograferen. Het geeft toch een gevoel alsof je thuis bent. Na deze fietstocht hebben Davy, Agnes en ik nog geprobeerd om kaartjes te kopen voor de voetbalwedstrijd van vanavond van de persverse landskampioen Boca uit tegen Arsenal. Maar na twee uur rondlopen hebben we de hoop maar opgeven. Dan maar een rustig avondje thuis in het hotel.

Donderdag 08-12-2011
Buenos Aires
Vanochtend een beetje op herhalingstour geweest. Eerst naar San Telmo. Dat was vier jaar geleden heel druk en heel leuk, maar we waren er maar kort. Dus ik dacht daar wel wat tijd te kunnen rondbrengen. Het was er echter heel rustig. Waarschijnlijk door de feestdag, waardoor een hoop mensen de stad uitgevlucht zijn. De Metro was zelfs gratis. Daar in ieder geval rustig rondgelopen en een koffie gescoord. Vervolgens op het gemak naar de oude haven gelopen. Dat is toch wel heel leuk om daar te lopen. En dan voor de verandering maar eens een duur restaurant in. Heel lekker, maar best wel duur. 250 pesos. Zo'n 42 euro. Daar kan ik normaal gesproken twee en half keer voor eten in Argentinië. Via de Placa de Mayo teruggelopen en de Metro genomen naar Congresso. Daar weer even wat foto¦s genomen en rustig aan teruggelopen naar het hotel. Daar een korte siësta gehouden en daarna even wat internetten. 's Avonds het traditionele laatste avondmaal met de groep. Met de taxi naar San Telmo, dat nu wel weer wat drukker was. Het eten was niet super, maar de sfeer was heerlijk. Met een paar cocktailtjes was het goed uit te houden.

Vrijdag 09-12-2011
Terugvlucht
Weer een lange reisdag. Dit maal eens niet met de bus, maar met het vliegtuig. Eerst nog twee uurtjes rustig aan doen in Buenos Aires. Dan met de bus naar het internationale vliegveld van Buenos Aires. Allemaal ingecheckt en vervolgens afscheid genomen van onze reisleider Bart. Daarna de laatste Peso's opmaken en op naar Santiago de Chili. Onderweg een prachtig uitzicht op de Andes, inclusief wat gletsjers. In Santiago weer een poosje wachten. Tijd genoeg voor een hapje, want ik kreeg wel trek. Helaas had ik de Chileense peso's al ingewisseld, dus moest ik met euro's betalen. Dat is weer even wennen. Al wisselgeld kreeg ik dollars terug. Lekker internationaal bezig daar. En dan hop naar de nachtvlucht richting Madrid.

Zaterdag 10-12-2011

Aankomst

Ik heb nog redelijk wat kunnen slapen in korte stukjes voordat we in Madrid aankwamen. Daar duurde het een uur langer voordat we het vliegtuig in mochten. Daardoor konden we nog even onze reisleider zien, die ondertussen ook in Madrid was aangekomen met een ander vliegtuig. Op naar Amsterdam, alwaar mijn ouders me alweer opwachtte. Hup in de auto naar Rotterdam en vervolgens de laatste etappe met de eigen auto naar Hellevoetsluis. Het einde van de prachtige vakantie.