2012 : Australië (en Hong Kong)   121127

Dinsdag 27-11-2012
Sydney - Katoomba
Goh, voor het eerst deze vakantie alleen op de kamer en mijn eigen wekker zetten. Rustig aan opstaan. De was van gisteren nog even drogen. De spullen in de auto laden. En dan op weg. Aangezien de auto in de garage stond werkte GPS niet direct. Dus maar een richting opgereden die me logisch leek. En ja hoor. Ik kwam weer verkeerd in het verkeer terecht. Maar goed, een klein stukje omrijden en toen zat ik op de goede weg dwars door het centrum. Via de anzac-brug naar de westelijke buitenwijken. Vlak voordat ik echt in de Blue Mountains was, heb ik eerst maar even langs de weg een koffie gepakt. Even de benen strekken en van de autorit door de stad bijkomen.

Vrijdag hadden we met de bus natuurlijk hier ook al gereden, Het was dus herkenbaar. Om de paar kilometer weer een andere snelheid en de GPS denkt dat ook te kunnen bepalen en geeft dan een piepje als je 10km te hard gaat. Op zich wel handig, maar soms wel irritant. Af en toe ga ik nog iets te veel naar links met de auto, maar het gaat steeds beter.

Eerste stop : Glenbrook. Een korte wandeling door de bossen om eventjes te wennen. Een beetje bewolkt, dus qua temperatuur goed uit te houden.

Daarna op naar Wentworth Falls. Daar naar verschillende uitkijkpunten gewandeld. Toch best wel inspannend. Je gaat er toch wel van zweten.

Daarna naar Katoomba om een hotel op te zoeken. Bij het eerste het beste motel ben ik maar meteen op de parkeerplaats gereden. Three sisters motel. Dat klinkt wel leuk. Redelijke prijs voor een eenvoudige kamer, dus goed te doen. Maar meteen voor twee nachten. Hiervandaan is het nog zo'n 4 uur naar Dubbo. Dus dat is donderdag wel goed te doen.

Daarna nog even naar de Three Sisters zelf toegewandeld. Maar toen voelde ik mijn voeten toch wel. Morgen staan er ook nog wandelingen op stapel hier in de buurt, dus rustig aan doen.

Het avondeten was bijzonder. Niet zo zeer het eten zelf, maar wel de manier om er te komen. Even naar de chinees verderop in de straat. Volgens de receptionist iets te ver om te lopen. Nou ja, dan maar de auto gebruiken voor die ene kilometer heuvel op. Dat is wel weer even wennen die luxe van een auto. Toen ik er was aangekomen, was ik wel blij met die beslissing. Het begon te plenzen en onweren. Het licht viel zelfs even uit. Echt Kootwijkweer zouden wij dan zeggen. En toen moest ik even aan Arnold denken, die gisteren zei dat het vandaag slecht weer zou zijn. Hij zat er een paar uur naast, maar het is vanavond wel pet. Maar hopen dat het morgen beter weer is, want anders komt er weinig van rustig wandelen. Ach ja, de plantjes moeten ook water hebben. En tot nu toe heb ik deze vakantie enorm mazzel gehad met het weer en dan in het bijzonder de regen die alleen viel als ik binnen zat of in een bus.

Ze hebben hier trouwens een prima Wifi-verbinding voor 5 dollar per nacht. Dat is wel lekker zo 's avonds.

 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.