Voorbereiding
Het was dit jaar een beetje turbulent jaar. Daarom heb ik een lange tijd zitten dubben. Wel of niet mee doen aan de EK Squash Masters in Malmö? Met de auto of het vliegtuig? Als er thuis iets gebeurd, hoe kom ik dan snel weer terug? 2 jaar geleden was de Masters in Praag me wel bevallen. Alleen was het best wel onhandig dat je in een hotel in een buitenwijk zat en dat je geen eigen vervoer had. Je was afhankelijk van de toernooibusjes die om het half uur reden om bij de squashbanen te komen en naar het centrum was je ook even onderweg met openbaar vervoer. En eigenlijk hadden we ook wel weinig tijd om Praag echt te bekijken. Alleen vrijdags hoefde René en ik niet te spelen, waardoor we toen de hele dag de tijd hadden. Maar voor de rest was de tijd vooral gevuld met het toernooi. Dus dit jaar maar anders. Met de eigen auto naar Malmö. En een appartement in plaats van een hotel. Dan kan je gewoon alles zelf regelen en gewoon boodschappen doen voor ontbijt en lunch. En ben je dus niet afhankelijk van de tijden van het hotel om je goed voor te bereiden op je wedstrijden. Als ik dan toch in Scandinavië ben, dan is het best wel leuk om een rondreis te maken. Eigenlijk ben ik vooral gewend om een kant en klare rondreis te boeken of gewoon op een plaats te zitten. Maar goed, ik heb genoeg reiservaring om dat te regelen. Eerst maar eens kijken wat ik in ca. 3 weken wil bezoeken. Al gauw kwam ik tot de conclusie dat ik elke week ongeveer in de buurt van één plaats wilde zijn. Week 1: Malmö, week 2: Stockholm en week3: Göteborg. Al rondkijkend in wat reisboeken kwam ik een aardige route tegen met een paar tussenstops. Via Patrick en Lieke kreeg ik de tip van Airbnb. Een goede website om appartementen (of kamers) bij particulieren te vinden. Het is wel even wennen. Je typt een plaats in en geeft een periode aan en dan zie je op de kaart diverse appartementen en prijzen staan. En als je er dan eentje hebt uitgezocht, dan moet je nog maar afwachten of de eigenaar toch nog een reden heeft om het niet aan jou te verhuren. Van de eigenaar van het appartement in Stockholm kreeg ik binnen een uur een reactie. Afijn dat gaat lekker snel. Werk best wel goed. Malmö werd binnen paar uur toch afgemeld en vanuit Gotenborg kwam er helemaal geen reactie, waardoor die na 12 uur automatisch verliep. Een tweede poging in Malmö kwam eigenlijk best wel met een mooier appartement. Met de eigenaar ervan via de website een aardige mailwisseling gehad, maar dat geeft wel een goed gevoel. Ze zou zelfs een fiets achterlaten om te kunnen fietsen naar de squashbanen. Wat een luxe. Uiteindelijk via Patrick en Lieke nog een appartement gevonden even buiten Gotenborg, waar hun hebben gezeten. Deze dus via een andere website (stugknuten.com) geboekt. En ten slotte op de losse dagen tussendoor en op de heen- en terugreis nog wat hotels geboekt via expedia.com.

Maandag 24-08-2015
Hellevoetsluis - Fredericia
Om niet meteen doodop te zijn als ik in Malmö aankom, heb ik de heenreis opgesplitst in twee stukken. De eerste dag naar Fredericia in Denemarken. Daar ben ik vorig jaar geweest voor een metal festival en het hotel waar we toen in verbleven beviel me wel. Niet al te groot, een vriendelijke atmosfeer en een prima ontbijt. En op zich een afstand die goed te doen is op één dag. Het enige nadeel van die reis dat ik me kon herinneren, was dat het erg druk was bij Hamburg richting Denemarken. Maar hopen dat ik er nu voor de spits ben dan. 's Ochtends nog even wat laatste boodschappen gedaan voor onderweg, waarna ik om 9:30 de reis kon beginnen. Het eerste stuk was het vertrouwde stuk naar de Veluwe. Op zich niets vreemd aan. Daarna was het toch wennen dat er niet nog drie gasten in de auto zaten, die wilde stoppen. Nu moest ik dat zelf bepalen. Op zich heb ik me netjes aan de reistijden gehouden, alleen de pauzes waren nu een stuk korter. Dat scheelt toch wel als je alleen bent en alles voor onderweg bij je hebt. Even stoppen op een parkeerplaats. Een beetje drinken. De benen strekken en hop weer verder. Het eerste stuk ging dan ook lekker snel. Voor drieën bij Hamburg, dat gaat lekker. Even tanken en dan hop richting Denemarken. Helaas, de navigatie maakte overuren. Om de 5 minuten bedacht die weer een ander alternatief voor alle wegafsluitingen en files. Dan weer naar het oosten en dan weer naar het westen. En ik moet toch echt naar het noorden gek ding. Ik raakte daardoor een beetje het overzicht kwijt, waardoor ik in Hamburg zelf terecht kwam. Vele stoplichten en zeer langzaam aan rijden verder, raakte ik eindelijk ten noorden van Hamburg. Fijn dat hebben we gehad. Dan kunnen we nu doorrijden. Jammer dan. Toen begonnen de diverse wegverbeteringen, waardoor je steeds weer terug kon naar 80km. Maar goed, je kon nog wel redelijk normaal doorrijden en niet stapvoets, zoals Hamburg. Na vorig jaar heb ik toch echt wel een hekel gekregen aan de wegen rond Hamburg. Je zou haast een hekel aan hamburgers krijgen. Uiteindelijk toch nog om 7 uur in het hotel. Wel grappig om in hetzelfde hotel terug te komen. Je weet meteen waar je moet zijn. Ik ben gewoon lekker in het hotel gebleven. Nou ja hotel. Eigenlijk is het meer een motel. Je auto staat gewoon naast je kamer. Makkelijk met in- en uitladen.

Dinsdag 25-08-2015
Frederica - Malmö: de eilandroute
Het ontbijt was wederom als vertrouwd. Lekker rustig, want de meeste mensen zijn al weg. Om 9:00 vertrokken voor de eilandroute. De eerste brug over direct bij Fredericia. Dan op richting Kopenhagen. Onderweg nog een klein bruggetje, die de Zeelandbrug doet verbleken. De tol betalen ging gemakkelijk. De pinpas er in stoppen en na een minuutje komt die er vanzelf uit, zonder een pincode in te voeren. Het rijdt hier best wel relaxt. Af en toe wordt er aan de weg gewerkt, maar hier heb je er ogenschijnlijk minder last van, omdat er veel minder verkeer is. En aangezien ik pas om 14:00 in Malmö hoefde te zijn, had ik tijd genoeg om rustig aan te rijden. Na Kopenhagen kwam nog een "bruggetje". Eerst een poosje door een tunnel. Dan over een eiland en dan de grote brug op. En dan rijd je opeens over de grens Zweden in. Eerst de tol betalen en dan langs de douane rijden, die vrij weinig doet. Gewoon doorrijden dus. Als alles zo lekker gaat, dan ben je er toch om 13:00 al. Een parkeerplaats vinden bij het huis bleek wel lastig. Dat heb je als het aan een drukke straat is, waar de markt is. Een rondje rijden en dan maar de navigatie een parkeergarage laten zoeken. Op 5 minuten lopen, dus dat valt mee. Alleen wat irritant om je koffers te slepen. Die laat ik dus maar even in de kofferbak. Ik heb nog een uurtje, dus ik loop maar even wat rond. Op zoek naar een pinautomaat. Ik heb tot nu tot alles gepind. Ik heb alleen een koffietje in Duitsland met euro's betaald. Dat zal de komende dagen toch anders gaan, dus is contant geld wel aan te bevelen. Een lekker levendige buurt. Veel buitenlandse restaurantjes en winkeltjes. Karl was wat later, maar op zich was dat niet zo heel erg. Het is nog lekker T-shirt-weer. Het huis ziet er verzorgd uit. Alles netjes opgeruimd. De fiets staat klaar. Alles is in kannen en kruiken. Ondanks dat je in de stad zit, is het lekker rustig in huis. Er is een grote gemeenschappelijke voordeur naar een hofje, waarvandaan je een trapje opgaat op bij het huis te komen. Er is wel een enorm aanbod aan restaurantjes. Het is helaas wel heel erg druk vanavond. Het toeval wil dat Malmö vanavond moet spelen in de voorronde van de champions league tegen Celtic. Twee jaar geleden in Praag was het nog de eurofinale die daar vrijdags gespeeld wordt. Het lijkt er op dat ze deze masters steeds samen laten vallen met een voetbalwedstrijd. 's Avonds een beetje voor de buis gehangen. Dat is toch wel fijn van zo'n huis met een grote TV. Twee jaar geleden konden we op de kamer de voetbalwedstrijd niet zien. Alleen in de kroeg beneden kon je met iedereen tegelijk kijken. Nu kon ik de wedstrijd gewoon zien met Zweeds commentaar. Een beetje bevooroordeeld, maar ik versta gelukkig er toch bijna niets van. En als Malmö dan ook nog wint, dan is iedereen blij. Bij alle twee de doelpunten, kon je horen dat de buren ook meeleefden.

Woensdag 26-08-2015
Malmö: Verrassingen
Lekker geslapen. Het heeft geregend, maar is zoals gewoonlijk (tot nu toe) overdag droog. De eerste echte relaxte vakantiedag volgens de planning. Een dagje voor het toernooi aanvangt en je weer moet houden aan vaste tijden. Een Viking museumdorp genaamd Fotevikken staat op het schema. Eerst nog even naar de garage om de auto op te halen en de laatste tassen uit de auto te halen. Er is tenslotte nu (' s ochtends) eindelijk parkeerplek. Helaas, iemand anders had dat al voor me gedaan. In de garage aangekomen zag ik het glaswerk al liggen. Dat kan niet veel goeds betekenen. Inderdaad. De achterbak was helemaal leeg. En de rest van de auto was ook doorzocht op bruikbare spullen. De MP3-speler was verwijderd, maar gelukkig niet mijn autopapieren, die er ook nog lagen. En ook mijn wandelschoenen en camerastatief vonden ze niet belangrijk genoeg om mee te nemen. Maar ja, dus wel mijn squashtas, mijn grote reistas met de meeste van mijn kleren waaronder mijn squashkleding. En nog een klein tasje met souvenirs voor tegenstanders en huizenverhuurders en wat extra bier als ik het wilde bezatten. Helaas, het dagschema kon aangepast worden. Eerst de auto bij het huis plaatsen en de rest er uit halen. Daarna de verzekering bellen. Eh tja, wat is het nummer. Op internet maar gezocht naar een algemeen nummer van Nationale Nederlanden. Tja, die kunnen pas wat als ik terug ben in Nederland. Alleen advies om de auto te laten repareren en om aangifte te doen. En ze wisten nog wel het nummer van Carglass, die het weer hier kon regelen. Die gebeld. Nee meneer, dat mag niet van uw autoverzekering (oftewel mijn leasemaatschappij). Dus maar Dutchlease bellen. Daar weer doorgeschakeld naar hun alarmcentrale. Afijn, ze gingen een garage regelen. Doe ondertussen maar aangifte bij de politie. Je belt zo wat af. Eh tja, hoe bereik je die nu weer. Op internet gezocht. Het algemene nummer (niet voor nood) is 11414. Keurig in het Zweeds een menuutje. Daarna in het Engels: "Press 5 for English". Fijn. Dat gedaan. Dan krijg je een riedel in Zweeds waar je schijnbaar je vraag moet inspreken. Dat ging de eerste keer fout, dus nogmaals. Dit keer maar wat gezegd en toen kwam ik bij de receptie. Die sprak Engels. Kort uitgelegd en toen vroeg die waar ik zat. In Malmö dus. Ok, u wordt doorgeschakeld. De dame die ik toen kreeg sprak iets minder goed Engels, maar we kwamen er aardig uit. Een heleboel vragen, maar gelukkig kon alles telefonisch en hoef ik niet langs het bureau. Ik krijg het rapport thuis opgestuurd. In Holland of Netherlands. Wat is eigenlijk het verschil. Eigenlijk niets. Netherlands is de officiële naam en Holland was ooit het grootste gewest. Ondertussen een SMSje ontvangen van de alarmcentrale van Dutchlease met het adres van een Ford garage. Daar dus heen. De jongen sprak keurig Engels, maar keek moeilijk toen ik "opeens" een buitenlands nummerbord doorgaf. Oeps dat doen we eigenlijk niet. Even vragen aan de baas. Afijn, het kan als je maar wel zelf betaald, want we doen geen zaken met je verzekering. Ok, prima. De ruit was helaas niet op voorraad , dus moest die besteld worden. Dat duurde even een poosje voor ze dat geregeld hadden. Vervolgens kon ik weer naar Nederland bellen met de vraag of het zo mag voor die prijs en of ze alsjeblieft vervangend vervoer willen regelen, totdat de ruit gemaakt is. Ze moesten het nog navragen bij Dutchlease en ondertussen zouden ze vervangend vervoer zoeken in de buurt. Toen begon het echt lange wachten. Uiteindelijk belde ze dat ze een verhuurder hadden gevonden. Die zou weer contact met mij opnemen. De batterij van de telefoon raakte ondertussen al aardig leeg. Maar gelukkig, het telefoontje kwam snel. Hij zei heel snel het adres en toen ik verbaasd vroeg hoe ik daar moest komen, toen zou die een taxi bellen. Ik vroeg maar niet nogmaals naar het adres. Dat wist de taxichauffeur wel. De taxichauffeur was er binnen een paar minuten. Ik vroeg of hij mij kwam halen voor het "rentstation". Hij wist mijn naam en voor de rest reageerde hij amper. Hij herhaalde nog even iets van Station en we gingen weg. En ja hoor. Hij stopt uiteindelijk voor het grote treinstation in Malmö. What the fuck. Ik proberen terug te bellen naar de verhuurder, maar dat nummer was niet goed. Dan maar Dutchlease. Ondertussen reed die door en wees hij diverse verhuurders van auto's aan. Ja, maar ik weet niet welke meneer. Uiteindelijk stopte hij ergens en zei dat dit het opgegeven adres was. Er was een Hertz, dus het zou kunnen kloppen. Ok, ik vraag het binnen wel. Ondertussen had ik Nederland gebeld, maar die moesten nog navragen welke verhuurder het was. Bij de receptie van Hertz was Juijn bekend. Hoera. Nederland belde ondertussen terug, om te zeggen dat het bij Hertz was. Mooi. Alles klopt. Alles ging voorspoedig met het invullen van de papieren, totdat er als onderpand een credit card moest komen. En die accepteert dan ook alleen pin, terwijl ik dat ding alleen gebruik over internet. En dan gebruik je de pin niet maar de CVC. Tja, ik probeer wat, maar dat helpt niet. Nederland gebeld. Meneer, we sturen een nieuwe pin via de post naar uw huisadres binnen 5 werkdagen. Ja, maar daar heb ik nu weinig aan. Helaas. Nou ja, vraag maar aan dan alvast. Vervolgens moest ik enorm veel vragen beantwoorden om te controleren of ik het wel was. Dat is dan geregeld, maar ja Hertz wil geen contant geld als onderpand. Je kan niet met een gewone pas pinnen. Alleen een credit card. Uiteindelijk was er een slimme dame die een alternatief wist, die eigenlijk niet mocht. Dat werkte gelukkig. Ik kon mijn auto halen. Alleen het wegrijden lukte niet. Hij bleef achteruit gaan. Weer terug naar de balie. De dame liep mee en kreeg hem wel meteen van zijn plaats. Nu wordt ik echt gek. Gelukkig geen schade aan de achterkant, want ik was natuurlijk wel tegen het gaas aan gegaan. Ook fijn dat er navigatie in zit en dat ik nog mijn huisadres wist: Ystadgatan. Ondertussen was het 4 uur en was er toch wel een beetje spits. Maar we kwamen er aan. Even een blokje om de woonstraat heen en toen was er een vrije parkeerplaats in een straatje erachter. Hij gaat voorlopig niet de garage in hier. Eventjes bijkomen van de beslommeringen en ondertussen eens kijken of de loting er al op staat. Verrassing! De eerste ronde een bye. Ik hoef pas 15:00 te spelen. Heb ik morgenochtend nog wat tijd om te shoppen. Want met deze hoeveelheid kleren hou ik niet al te lang vol. Goh, dat is dan toch nog een meevaller. Het heeft wel als nadeel dat de eerste wedstrijd meteen tegen een geplaatste tegenstander is. Dan weet je zeker dat de eerste wedstrijd de moeilijkste is. Maar ja, niet in het alternatieve deel van het schema dat ze als bijprogramma wegzetten, zoals in Praag. En waar je wellicht weinig wedstrijden speelt als er wat tussen uitvalt. Daarna maar eens naar het squashcentrum zelf gegaan. De belangrijkste van de twee en degene waar ik morgen moet spelen. Bellevue stadion. Toch nog maar met de auto. Als ik wat squashspullen koop, dan weet ik niet of ik dat allemaal kan meenemen. Het is toch nog best een aardig stukje rijden met de auto. Ca. 10 minuten. Zal wellicht toch tegenvallen op de fiets. Ach ja, dat zien we morgen wel. Eerst maar eens inschrijven en daarna shoppen voor een squashoutfit. Tja, je moet toch wat kunnen aantrekken. Een handdoek kreeg ik van de organisatie, dus dat hoeft nog even niet. Maar wel een tas, racket, schoenen, sokken en een broek. Ik heb nog een redelijk shirt en anders kijken we morgen wel even verder tijdens het shoppen naar kleren. Heel even mijn oude tegenstander Herbert Britten gesproken. Die doet ook mee bij de 50+. Hij moet wel de eerste ronde spelen om 10:30. Daarna nog even Karin van Thiel gesproken. Zo kom je toch weer wat oude bekenden tegen. Dat maakt een dergelijk toernooi wel leuk.

Donderdag 27-08-2015
Malmö: Start toernooi
Vandaag begint dan eindelijk het toernooi. Zoals gezegd hoef ik pas 's middags te spelen, dus eerst maar eens richting de Coolsingel van Malmö. Het is op loopafstand, dus ik laat de auto maar lekker staan. Helaas zijn de weergoden vandaag wat minder gunstig gezind. Het regent de hele ochtend. Bij de eerste grote winkels aangekomen valt me op dat om 10:00 nog heel veel is gesloten. Alle winkels die voor mij interessant zijn, zijn in ieder geval nog gesloten. Dus loop ik door tot ik bij het Centraal Station ben. He, daar was ik gisteren ook nog even. Dan maar langzaam aan terug. Tenslotte zag ik onderweg wel enige activiteit. Gelukkig. Eerst maar een grote sportwinkel in, genaamd Arkadium, om meer sportkleding te kopen, zoals shirts en een trainingsjack. Daarna maar een klerenwinkel in om broeken en ondergoed te kopen. Zo langzaam aan heb ik alle belangrijke spullen wel weer bij elkaar gesprokkeld. Oh wacht, de kleren moeten nog in een tas. Die dan ook maar even gescoord. Gelukkig kan alles met de pinpas worden betaald en zegt die nog niet dat er te veel per dag is gepind. Het is wel weer mooi geweest. Het wordt tijd om me voor te bereiden op de eerste wedstrijd. Bij het stadion aangekomen kwam ik al meteen Angelique tegen, die wachtte op haar wedstrijd. Maar even bijkletsen en de wedstrijd meepakken. Een merkwaardige baan met een glazen achterruit en een houten deur, waar geen raam in zat, maar een gat waardoor de scheidsrechter kan praten. Heel bijzonder. Wel fijn dat ze hier officiële scheidsrechters hebben. Ondertussen kwamen Johan en Titia ook langs, dus kwam er al een Nederlands kamp op gang. Daarna maar eens rustig aan naar de baan. Er stonden mensen in te spelen, dus het zal wel uitlopen. Toen kwam één van de spelers bij de scheidsrechter die vroeg of de tegenstander niet kwam opdagen. Huh, maar even vragen op wie ze wachten. Dat was dus een zekere Mart Juijn. Ze liepen dus voor op schema. Gauw de baan opgedoken en begonnen met inspelen. Even wennen aan de nieuwe outfit plus racket, maar eigenlijk liep het inslaan best lekker voor mijn doen. Hard en scherp. Dat beloofd wat. De wedstrijd viel wel tegen. De eerste punt was nog voor mij, maar daarna was de game snel over. 11-2. Ouch. Veel te veel down geslagen. Ook de tweede game ging niet super. Tijdens de pauze hoorde ik mijn tegenstander tegen zijn "coach" zeggen dat ik heel snel was. Dus schijnbaar wilde hij wel rustiger spelen, maar was ik daar toch weer te goed voor. In die wetenschap ging de laatste game beter. Ik ging meer de rally aan en maakte toch nog wat leuke punten. Nog steeds ruim verloren, maar het was wel tegen een geplaatste speler en met nieuw materiaal. Even daarna kwam de Nederlandse club naar mijn baan om naar mijn wedstrijd te kijken. Die was dus al voorbij. Dan maar na een poosje naar de andere club voor de partner van Angelique, Eric. Nog enigszins bezweet en niet gedoucht, maar met (nieuw) trainingspak aan in de auto gestapt. De auto wilde niet starten. What the fuck! Diverse malen proberen. De anderen waren ondertussen weg, dus die kon ik ook niet om hulp vragen. Dan maar Hertz bellen. Die verbond me door met de Renault servicedienst. Die zouden een mannetje sturen. Ik ben het ondertussen toch maar blijven proberen. Heel even deed hij het. Ik denk ik bel af, maar tijdens het bellen dacht ik, laat ik het nogmaals proberen. Weer problemen. Ok, ik wacht wel op de "sleepwagen". Die belde me daarna om te vragen wat er was. Niet toevallig je accu leeg. Nee hoor, er branden een heleboel lampjes als je probeert te starten. Ok, over een twintigtal minuten ben ik er. Voor de veiligheid toch maar even de lampen nagekeken. De gewone lamp stond uit, maar de schakelaar stond wel in een vreemde hoek. Toch maar even aanpassen. Geen effect natuurlijk (meer). Ondertussen kwamen Johan en Titia terug. Ik vertelde mijn verhaal en toen zeiden zij "Oh, dat is de wagen waar vanmorgen de lampen van brandde. Je accu is leeg. Ik heb nog wel een startkabel." Ok, laten we dat dan maar proberen. En ja hoor, het hielp. Het terugbellen van de monteur lukte niet, maar die kon elk moment komen. Maar gewoon de motor laten lopen en ondertussen wachten. Toen hij er was, heb ik het uitgelegd. Hij nog even bellen met Renault, maar ik hoefde niet te betalen. Alleen een handtekening. Fijn. Toch nog maar even als test gereden naar de andere club. Om ook daar even te kijken. Een stuk knusser en intiemer. En geen officiële scheidsrechters. Dus iedereen moet daar de volgende wedstrijd scheidsen. Vervolgens snel weer terug. De auto startte weer gewoon. Joepie. Nog even naar de wedstrijd van Johan gekeken, die toch nog redelijk goed speelde tegen een geplaatste speler. Zo kan het dus ook. Ondanks een geblesseerde knie. Dat wordt dus het doel van morgen. Om 14:30 een nieuwe kans. De eerstvolgende twee wedstrijden speel ik allebei zaterdag onafhankelijk van winst of verlies. Dan worden de dagen dus wat drukker. Want als ik goed reken, moet ik daarna zondag nog 2 wedstrijden spelen. Tenzij er wat uitvalt door een walkover natuurlijk. Het Rene-syndroom, zoals ik het ook wel noem, die in Praag na twee wedstrijden op de eerste dag al klaar was, door schema en walkovers. Door de loting kan het schema nu niet in de weg zitten. De rest moeten we maar afwachten.

Vrijdag 28-08-2015
Malmö: Derde ronde
Een vrije ochtend. Eerst maar even bellen hoe het gaat met de auto. Het is bijna weekend en maandagochtend moet ik toch echt hier weg. De auto bleek om ongeveer 2 uur klaar te zijn. Oeps, dan moet ik spelen. Dat gaat hem niet worden. Hoe laat moet je dan spelen en hoe ver is het. Ik zei voor de zekerheid maar 14:00 en een half uur rijden. Dus 13:30 op zijn laatst. Ok, er is aan begonnen, we bellen wel even terug. Ondertussen nog even de stad in voor een handdoek. Dat was gisteren niet gelukt. Ook nu kostte het weer moeite. Gelukkig wel een stralend zonnetje, dus was het nu wel lekker winkelweer. Uiteindelijk maar eens gevraagd in een winkel waar ze het verkopen. Bij "olens" (of iets dergelijks). Hier links schuin tegenover. Ok, we zoeken het wel op. Dat bleek dus Åhlens te zijn. Ach ja, mijn Zweeds is nog niet zo goed. Ik kan al wel "hej" zeggen als een echte Zweed. Dan gaan ze meteen in het Zweeds tegen je terugpraten bij de kassa. "Sorry, I don't speak Swedish, only English". En dan gaat alles gewoon goed. Ik heb een mooie oranje handdoek gekocht. Dan maar teruglopen naar huis. Ik zag dat Amdy, van de garage, had proberen te bellen. Tik probeerde terug te bellen, maar ik kreeg zijn voicemail. Dan lopen we maar verder. Hij belde daarna nogmaals. De auto is klaar, je kan hem komen halen. Ok, ik kom er over een uurtje of zo aan. Eerst nog even naar huis lopen om de auto op te halen. Dan op naar Hertz de auto inleveren. Die gevraagd een taxi te bellen. Nog even naar de auto terug, omdat ik mijn papieren had laten liggen. Ach ja, kan gebeuren. Daarna nog even wachten op de taxi en op naar de garage. Een aardige chauffeur die me vroeg bij welke garage ik moest zijn en wat ik Malmö deed en wat een lekker weer het was. Lekker relaxt vergeleken met de keer ervoor. Bij de garage aangekomen, moest ik nog even betalen en kon ik weg. Alleen was ik even vergeten hoe het achteruit rijden werkte op mijn eigen wagen. Zo'n Cleo went dus best wel snel. Het ging redelijk vlot, dus had ik nog wat tijd over om even snel wat thuis te eten en hop naar de baan. Ik was ditmaal ruim op tijd bij de baan. Ik heb nog even gecontroleerd met de referee of alles op schema ging. Ja hoor, je mag zo. Alleen een van de huidige spelers zal scheidsen, want ik neem een theepauze. Ok. Redelijk relaxt de baan op. De wedstrijd begon niet bepaald erg leuk. De eerste 10 punten waren voor hem. Hij serveerde zeer hard en ik had even geen goed antwoord. Gelukkig nog een puntje voor de eer, maar dat kan beter. Johan kwam ondertussen ook kijken en gaf nog wat tips. Ok, dan maar het over een andere boeg gooien. Hard retourneren en gewoon maar zien waar het schip strand. Het werd 11-5, dat was al een stuk beter. Ook Titia gaf nog wat tips en mede dankzij de aanmoedigingen ging het nog beter. Ik kwam op voorsprong. Maar uiteindelijk won hij toch nog 11-8. Ach ja, er zaten mooie rally's tussen en ik speelde behoorlijk. Dan moet het morgen maar echt gaan gebeuren. Zeker als je het schema bekijkt moet ik er morgen toch wel één gaan winnen om zondag nog te mogen spelen. Er zitten drie bye's ondertussen in ons schema, omdat er drie mensen opgegeven hebben, waaronder twee Nederlanders. Ik ben daardoor nu dus ook nog de laatste hoop voor Nederland in de Heren 50+. Oeps. Beste Nederlander in mijn categorie. Wie had dat gedacht. Over Nederlanders gesproken een mixed resultaat. De bij de 35+ nummer 1 geplaatste Rene Mijs verliest de kwartfinale. Ouch. Bea en Stephen zijn nog wel op schema voor hun medaille. En daarbij hebben Karin en Titia zich ook gevoegd die hun kwarfinales netjes wonnen. Een kans op een Nederlandse finale dus in de 45+. Beide wedstrijden heb ik gezien en het waren goede wedstrijden. Bij Karin was ik nog de enige Nederlander voor het aanmoedigen, dus mocht ik tussen de games door even (mental) coachen. Dat was na de eerste verloren game hard nodig. Ze voerde mijn tip van meer naar rechtsachter spelen prima uit en won de tweede game. Ze wist het eigenlijk wel dat dat beter was, maar wilde het liever niet doen. Ik denk dat ze ook veel te gespannen was voor de wedstrijd, want ze wilde ook op een ander baan spelen vanwege de airco. Daar had ze 's ochtends al last van en de organisatie kreeg hem toen niet uit. En van verplaatsen naar een andere baan was ook geen sprake. Dankzij een tip van Johan vonden we zelf de schakelaar en ja hoor. Airco uit. Een mentale opsteker. En dat nog voor de wedstrijd was begonnen. De derde en vierde werden ook nog gewonnen, dus heb ik in ieder geval nog een beetje bijgedragen aan een overwinning hier. Ze had het wellicht ook zonder coaching gewonnen, maar het helpt altijd wel. Daarna nog even bij Erik kijken in The Club. Die won met enige moeite ook. Al met al toch nog redelijk Nederlands succes. Tenminste van de Nederlanders die ik een beetje ken.

Zaterdag 29-08-2015
Malmö: De dag van de waarheid
Vanochtend nog even vrij. Gewone tijd opgestaan, dus nog even tijd voor een lekkere wandeling in de buurt. Ditmaal niet de stress van het moeten winkelen of de garage die kan bellen. Eindelijk een vakantiegevoel. Een goede voorbereiding voor een belangrijke dag in het toernooi. Ik wil toch minimaal 1 wedstrijd winnen, dus dat moet vandaag gebeuren. 1 uur is de eerste wedstijd en de tweede om half zes. Het begint nu op een toernooi te lijken. De eerste wedstrijd was dus gepland om 13:00. Toen een half uur later de baan vrij kwam dacht ik dat wij aan de slag konden. Helaas, er was nog een wedstrijd. Dus nog een poosje wachten. Ondertussen maar een praatje gemaakt met mijn tegenstander. Op papier een Pool. Echter een Duitse vader en vroeger een heleboel jaren voor Nederlandse bedrijven gewerkt. Het werd een echte close call. De eerste ging in de tiebreak naar hem met 13-11. Ik had genoeg kansen, maar speelde niet goed genoeg naar achteren, zoals Johan ook melde als coach. Nogmaals proberen. 11-9. Dichtbij, maar weer net niet. De derde liep eindelijk wat beter. Met 9-11 pakte ik mijn eerste game van het toernooi. Dat smaakt naar meer. Helaas toch niet scherp genoeg. 11-8. Daarna begon het wachten naar de volgende wedstrijd. Eerst maar eens kijken bij de dames. Titia verloor van de nummer 1 geplaats (en wereldkampioen). Geen schande. Daarna won Karin de andere halve finale met groot gemak. Die staat dus morgen in de finale. Toch maar even een douche pakken nu en van shirt wisselen, anders voelt het niet lekker tot vanavond. Daarna nog maar wat halve finales bekeken (zonder Nederlanders). Omstreeks 17:30 naar mijn baan toe. Daar ging het nu een stuk sneller, waardoor ik al snel aan de bak mocht. Het ging weer een stukje beter naar mijn gevoel. De eerste game speelde ik zoals gewoonlijk te weinig lengte. 11-8. Daarna op advies van Titia, toch maar meer lengte spelen, wat nu wel redelijk lukte. Een zware tiebreak, die uiteindelijk met 15-13 verloren ging. Toen kwam dan weer mijn game, met maar liefst 7-11. Dat geeft hoop. Nog even doordrukken met die lengtes en harde crosses. Het werd heel spannend, maar hij won toch met 12-10. Shit weer niet gewonnen. Close, but no cigar. En dan kijk je 's avonds voor de veiligheid nog even op Internet. Ja hoor. Bye, Bye. Exit masters. Nummer 61 geworden (van de 78). Op zich niet echt een slecht resultaat zo op papier, maar niets (zelf) gewonnen. Maar wel vier leuke potten, waar ik er in drie toch af en toe kansen had. Ik had het overigens wel enorm warm gekregen van het spelen en waarschijnlijk ook van het wachten in de menigte die naar de halve finales keken. Ik denk niet dat ik ooit zo bezweet van een baan afkwam. Daarna nog even naar de wedstrijd van Angelique gekeken, waarna we met zijn vijven zijn gaan "stappen". Wel een vreemde indeling van Angelique overigens. 's Avonds de laatste wedstrijd spelen en de volgende dag de eerste om 9 uur.

Zondag 30-08-2015
Malmö: Finaledag
Tja, een vreemde dag. De laatste dag van het toernooi. Normaal gesproken had ik nog twee wedstrijden moeten spelen, maar ja blessures en dergelijke zorgen er voor dat sommige mensen niet meer verder gaan in het toernooi en dan komen er bye's. Daar had ik er vandaag dus twee van. Maar gewoon normale tijd opgestaan en rustig aan gedaan. Eens kijken wanneer de Nederlanders vandaag spelen. He, Angelique heeft een walkover. Die hoefde uiteindelijk dus toch niet om 9 uur te spelen. Om 10:20 stond Rene Mijs op het programma in de plate, dus leek het me toch wel leuk om ook van hem nog een wedstrijd te zien. Tenslotte heb ik een poosje les van hem gehad. Ik kwam iets later aan, maar de wedstrijd was nog niet begonnen. Dit omdat de tegenstander er nog niet was. Dat duurde een tijdje, maar Rene was er van overtuigd dat die Duitser nog zou komen. Ze hadden tenslotte vanmorgen nog gefacebookt (lekker Nederlands woord zeg). Maar ja, het duurde wel erg lang. De wedstrijdleiding had niet vernomen dat die later was of zo. Toch maar even op facebook kijken dan. En ja hoor. Via die weg had die zich bij Rene afgemeld om 10 uur. Maar wie kijkt zo vlak voor zijn wedstrijd tijdens de voorbereiding nog naar zijn facebook? Er viel voor mij dus weinig te zien. Hij kon gelijk weer naar Nederland terug. Tenslotte was die samen met zijn vader hier en moest die weer snel thuis zijn. Dan maar wat andere wedstrijden kijken op de hoofdtribune. Er spelen voorlopig even geen Nederlanders. Om 12:20 is Erik de eerstvolgende. Daarna volgt Stephen en tenslotte spelen om 3 uur drie Nederlandse dames gelijktijdig, waarvan twee hun finale. Wel grappig om daar als gewone toeschouwer te zitten. Al snel kwam Angelique langs en vertelde dat ze om 9 uur wel netjes op de baan stond, maar de tegenstandster niet was komen opdagen. Het lijkt wel een ziekte vandaag. Erik speelde een sterke partij en werd daardoor negende in zijn groep. Bij de anderen ging het vandaag een stuk minder. Stephen kwam tekort. Bea had haar dag niet. Karin speelde wel goed, maar haar tegenstander was gewoon te goed. Maar ik heb vooral naar Titia gekeken, waarvan je toch mocht verwachten dat ze wel kon winnen van de Oostenrijkse waar Karin ook al van had gewonnen. Dat viel dus tegen. De Oostenrijkse had duidelijk haar dag en liep een stuk beter dan gisteren. En bij Titia liep het net niet scherp genoeg. Balen dus. Net naast het podium. Om het leed te verdrinken wilde we aan de bar een pils nemen, maar die hadden ze al opgeruimd. Wat een tegenvaller. Langzaam aan ging iedereen naar huis. Het vliegtuig halen of een lang stuk met de auto rijden om morgen weer te werken. Ik ben toch nog even gebleven voor de prijsuitreiking. Een lange zit met zoveel categorieën, 70+, 65+, 60+, 55+, 50+, 45+, 40+ en 35+ en zowel voor Heren als Dames. Diverse mensen kwamen hun medaille niet ophalen, omdat ze al weg waren. Daarna nog eventjes naar het strand om de Øresund brug van afstand te bekijken en om de Twisted Torso te zien. Schijnbaar het hoogste gebouw in Scandinavië. Daarna maar eens naar huis om langzaam aan mijn spullen in te pakken. Morgen maar eens zien of we de auto in de straat kunnen zetten om in te laden. Anders moet ik een blokje lopen tot waar de auto nu staat. Dat is wel echt het nadeel van zo'n drukke (uitgaans)buurt.

Maandag 31-08-2015
Malmö - Stora Rör: Pursuit Of Vikings
De echte vakantie is eigenlijk nu begonnen. Deel 1 van deze reis was toch met name gericht op het EK Masters. Nu gaan we Zweden pas echt ontdekken. En wat een beter punt om daarmee te beginnen dan bij een openluchtmuseum van een Vikingsdorp. Oftewel op naar Fotevikken, Op naar de Vikingen, waar ik woensdag al naar toe wilde gaan. Eerst nog even een tankstation vinden. Bij het eerste zelfbedieningspompstation wat ik tegen kwam, lukte het niet om met mijn pinpas te betalen. De credit card pikte die dan weer wel, maar ja, dan heb je een pincode nodig. Die zal binnenkort wel op de mat thuis vallen, maar daar heb ik nu niets aan. Dan maar de navigatie laten zoeken naar een ander pompstation. Een Shell station leek me wel zo handig. Daar was gewoon een winkel bij, dus ging het gewoon met de pinpas. Joepie. Op naar het zuiden, op naar Foteviken, waar schijnbaar een grote slag heeft plaats gevonden aan het einde van de Vikingperiode, toen ze door Karel de Grote onderworpen waren en ze een eigen aartsbisdom wilde worden. Oftewel het eerste begin van het "moderne" Scandinavië. Zo leer je nog eens wat geschiedenis. Ik was er al voor tienen, maar zoals gewoonlijk hier gaat het pas om 10 uur open. Ik moest volgens navigatie nog 5 uurtjes rijden, dus ik wilde snel beginnen, omdat ik slechts een ochtend had. Het bleek niet gigantisch groot te zijn. Echt een ouderwets dorpje met een tiental huisjes met bijbehorende schuurtjes. Het geeft wel een indruk hoe ze leefden. Na een goed uur, vond ik het eerlijk gezegd wel welletjes. Dan maar op naar het rijke Oosten, zoals Amon Amarth dat zou zeggen. Het was inderdaad wel een stuk rijden. Dan weer 110, dan weer 100, dan weer door een dorpje heen, eerst 70 en dan 50. Cruise Control heeft zo weinig zin. Grote delen één Baans en af en toe een inhaalstuk van zo'n 2 km. Af en toe gaf de navigatie aan dat er verkeersopstoppingen zouden zijn, maar ik merkte er weinig van. Al met al ging het een stuk sneller dan de navigatie verwachtte. Ondanks dat ik af en toe nog stopte voor een pauze. Alhoewel op een bepaald moment de navigatie aangaf dat de bestuurder wel eens moe kon zijn, dus dat het tijd was om te stoppen. Ik heb de wagen nu twee jaar, maar die melding had ik nog nooit gezien. Ook niet in Duitsland. Om 4 uur was ik in het hotel. Wel heel even zoeken, want de straatnaam stond niet in de navigatie. Wel een straat in de buurt en het dorp is niet echt gigantisch groot. Ik werd met open armen ontvangen als enige gast. Buiten het zomerseizoen is het hier schijnbaar erg rustig. Zeker nu het wat regenachtig is. En via Expedia en Google had ze me zelfs herkend van de foto. Bizar. Een kleine kamer op zich, maar er is een grote huismaker naast voor de gasten en ik ben ze dus allemaal. Om 6 uur ging ze zelfs naar huis, zodat ook de receptie onbemand was. Daar zit je dus in zo'n "groot" hotel helemaal alleen. Dat is wel een stuk rustiger dan de meeste hotels die ik gewend ben. Wel hebben we nog een afspraak gemaakt hoe laat ik mijn ontbijt wil. En er is koffie en Thee beneden in een pot. Van een privéhuis naar een privéhotel dus. Er vliegen buiten overigens wel veel vliegjes. Dus daar hebben mensen het nu altijd over, als ze het over Scandinavië hebben. Een vreemde avond zo. Helemaal alleen in het hotel. Toen ik even weg ging om boodschappen te doen, heb ik het hotel maar op slot gedaan, alsof het mijn huis was. Daarna maar in het restaurant van het hotel mijn broodjes opgegeten en boven in de huiskamer TV gekeken. Samen met de geest van het hotel.

Dinsdag 01-09-2015
Zuidelijk Oland
Prima geslapen. Het ontbijt stond ruim op tijd al helemaal uitgestald. Natuurlijk veel te veel voor 1 persoon. Morgen zal het iets anders gaan. Dan is er een overleg in die ruimte gepland. Dus de vraag is of ik boven in de huiskamer wil eten. Dan zet ze alleen datgene neer wat ik nodig heb. Prima. Daarna de auto in om het eiland te verkennen. Het is ietwat groot om het hele eiland te doen, dus ik heb me voorgenomen om het zuiden te bezoeken. Daar zijn nog wat ruïnes en schijnbaar is het ook een mooi natuurgebied. Stukje voor stukje naar het zuiden afgezakt. De Vikings graven zijn niet spectaculair. Eigenlijk vooral heuvels, waar je wel een mooi uitzicht hebt. Op de zuidpunt aangekomen, blijkt het een oase voor vogelspotters te zijn. Overal staan mensen met grote camera's op statieven vogels te kijken. Het is zeker erg fraai om te zien. Er zijn zelfs wat robben te spotten. Of zijn het nou zeehonden? Via de oostelijke kant van het eiland langzaam aan weer terug. 's Ochtends was het nog bewolkt, maar al snel klaarde het enorm op en werd het zelfs lekker warm. Aan het einde van de middag kwamen de wolken weer terug. Of zijn ze gewoon in het noorden gebleven? Om 6 uur was ik weer alleen. Aangezien ik vanmiddag alleen wat brood op had, leek het me wel een mooi moment om eens te barbecueën bij mijn eigen hotel. Ik had gisteravond in de supermarkt een kant en klare barbecue gezien, dus die ben ik gaan halen. En natuurlijk wat spullen om er op te gooien. Best wel lastig om niet meer dan voor 1 persoon te halen. Terug aangekomen bij het hotel was het even schrikken. Er stopte opeens ook een auto met een Pools kenteken bij het hotel. Zou die niet weten dat de boel gesloten is. Maar gelukkig liep die naar een bijgebouwtje. Toch maar de barbecue op het terras van het restaurant gezet en aangestoken. Het was nog prima weer om buiten te zitten. Lekker op mijn gemak gegeten. Toen ik klaar was kwam er opeens een dame uit een ander huis richting ons hotel met een vuilniszak. Het bleek de eigenaresse van het hotel te zijn. Ik heb nog even een praatje met haar gemaakt. Schijnbaar had ze er geen probleem mee dat ik de barbecue had gebruikt. Ze verontschuldigde zich dat ze me onderbrak en het vuur wellicht uit ging. Geen probleem, ik ben net klaar. Ze vertelde nog even van een leuke kleine wandeling in de buurt. Die heb ik dan nog maar even gedaan. Het werd wel wat donker. Zeker in het bos. Gelukkig had ik een zaklantaarn bij me. Het lijkt wel Kootwijk zo. De rest van de avond heb ik weer lekker in de huiskamer gezeten.

Woensdag 02-09-2015
Stora Rör - Stockholm : Boomstammen gooien
's Nachts regende het weer eens. Even dacht ik dat er wat lekte, omdat het ogenschijnlijk druppelde als een slechte kraan. Het bleek toch gewoon de regen te zijn die op het dak viel. Het ontbijt stond netjes in de huiskamer. Wel lekker zo een privé ontbijt. De spullen inladen en nog even naar Borgholm om het kasteel aldaar te bezoeken. Stipt 10 uur present om op tijd naar binnen te gaan. Er bleken busladingen met kinderen te zijn, die middeleeuwse spellen gingen doen in bijpassende kleding. Een behoorlijk kasteel dat er middeleeuws uitziet, maar toch uit de 16e eeuw is. Ze liepen hier schijnbaar een beetje achter op dat punt. Daarna maar snel aanstalten gemaakt om te rijden naar Stockholm. Ik wordt daar 5 uur verwacht en het is 422 km (vanaf Färjestaden, dus dichtbij de brug). De navigatie zegt dat het krap wordt. We zullen het merken. Het eerste deel ging redelijk snel. Als ik me netjes aan de snelheid haal, wordt ik regelmatig ingehaald door Zweden. Schijnbaar rijdt niet iedereen zo netjes als me vooraf was "beloofd". Ik zie wel dat ik sneller ga, dan de navigatie verwacht. Er gaat al gauw een half uur af. Al vrij snel ben ik gestopt om te tanken. Ik pak de slang, maar het systeem begint te koeren dat ik een betaalkeuze moet maken. Oh shit, daar gaan we weer dacht ik. Nou ja, probeer de pinpas maar. Wonderwel vroeg die mijn pincode en ging het goed. Toen ik klaar was met tanken, zag ik dat er ook een knop op zat om te kiezen dat je cash wilt betalen. Handig. Het rijden gaat redelijk voorspoedig, totdat ik vlak voor me opeens een tegemoetkomende vrachtwagen zie kantelen. Automatisch verminder ik gas om te kijken of het goed gaat. Nee dus. Hij slaat om en komt op zijn zij tussen de twee banen tot stilstand. Echter de lading met omgehakte boomstammen rolt grotendeels op onze weghelft. Tja, er zit niet anders op, om de auto langs te kant te zetten na een paar meter, want er is geen doorkomen aan. Ik ben de eerste die er bij is, dus besluit ik maar uit te stappen om te kijken of ik kan helpen. Het ziet er heftig uit, maar ik zie al gauw de chauffeur bewegen. Die leeft gelukkig nog. Hij klautert ook nog zelf naar boven en komt er redelijk goed uit, maar wel bebloed. Ondertussen komt er van de andere weghelft ook iemand helpen, die er uitziet als een hulpverlener. Laat die maar de EHBO doen dan. Dan kijk ik eens of ik de boomstammen aan de kant krijg. Ik krijg al snel hulp van een oude man, die zelfs zijn auto nog voor mij parkeert. Ik dacht, ik laat nog wat ruimte voor hulpdiensten, maar daar dacht hij dus anders over. Ach ja. We zijn samen bezig met een dikkere stam, wanneer die man omvalt en niet meer overeind kan komen. Ik probeer hem overeind te helpen, maar hij wil eerst wat rusten. Ik red nog wel even zijn bril voordat iemand er op trapt. Na een paar minuten komt een Zweed langs en vraagt die aan hem of die hem overeind kan helpen. Die Hollander begrijpt het toch niet goed genoeg. De brandweer was er ondertussen ook en de echte EHBO dienst, zodat er naar de vrachtwagen en de chauffeur gekeken kon worden. Ondertussen kwamen er meer mensen helpen voor de boomstammen. Uiteindelijk is de doorgang groot genoeg voor personenauto's. Die meneer die gevallen was, stapte snel in zijn auto en reed als eerste weg. Schijnbaar had die haast. Ik volgde toch maar snel om de file niet al te groot te laten worden. Helaas moesten we wel van de hoofdsnelweg af. Ik probeer via de oprit terug op de hoofdweg te komen, maar pakte helaas de oprit van de andere kant. Dus zat er niets anders op, om achter aan de file aan te sluiten, die toch niet heel erg groot bleek te zijn. Weer moest ik de afslag nemen, maar nu nam ik wel de goede oprit terug. De navigatie gaf nu wel aan dat het 5 uur zou worden, als ik onderweg niet te veel zou stoppen. Maar ja, het leek me toch wel raadzaam om nog wat te stoppen. Ik merkte toch dat ik nog met het ongeluk bezig was. Dus was het raadzaam om even te rusten. Ondertussen kreeg ik een bericht van Henning dat die eerder naar het huis kon komen. Dat deed die via de AirBnB website, waarvan ik de eerste 100 karakters ook als SMS ontvang. Ik heb geen internet op mijn telefoon in het buitenland, dus moet ik terug SMS-en dat ik er hooguit om 5 uur ben door "verkeersproblemen". Hij kon me ogenschijnlijk niet bellen. Vreemd. Via AirBnB-berichten en SMS-verkeer spreken we af dat ik hem zal bellen als ik de buurt ben. Dan kan ik hem bij Telefonplan ophalen. Dat probeer ik om 5 uur (wat een timing) als ik bijna bij het huis ben en het metrostation Telefonplan zie, maar ik kan ogenschijnlijk niet meer bellen naar Zweedse nummers. Alleen SMS-en. Dat is niet bepaald handig communiceren tijdens het rijden. Vorige week ging dat nog prima in Malmö. Hooguit dat ik toen een beetje veel heb moeten bellen in verband met de hulpdiensten en politie. Zou ik aan een limiet zitten? Met Nederland kan ik schijnbaar wel bellen. Alhoewel ik bij nader inzien ook af en toe een nummer niet kon bellen in Zweden. Maar doorgereden naar het huis en ge-SMS-t dat ik voor het huis sta. Wellicht is die er al. Een flat, zonder bel, met een cijferslot op de deur. Aanbellen heeft dus geen zin. Via berichtenverkeer hoor ik dat hij bij het station is en er zo aankomt. Het blijkt dat de kamer zijn oude studentenflat is, waar die net uit verhuisd is en die hij op deze manier nog even verhuurd. Hij vraagt of ik Internet nodig heb, want dat heeft die op zijn nieuwe adres nog niet. Ja, dat is wel zo handig. Ok, geen probleem, het was tenslotte beloofd. Wifi werkt wel, maar Internet niet. Beneden hangt een brief van de provider dat er gewerkt wordt aan het upgraden. Joepie. We wachten maar af dan, wanneer het gaat werken. Het is hier wederom druk met parkeren, maar ik heb gelukkig wel een plekje gevonden vlak bij de flat. Dus maar snel alles uitladen, zodat ik niet weer het zelfde probleem heb als in Malmö. Het is hier een stuk drukker dan Oland, waar ik wel met een gerust hard wat spullen in de auto liet staan. Weer even wennen aan de grote stad. 's Avonds zie ik opeens een UTP aansluiting in de huiskamer. Tja, het zou ook van een telefoon kunnen zien, maar laten we het maar proberen. Mijn Laptop heeft een UTP aansluiting en ik heb een kabel bij me. Wat een wonder. Het werkt. Dan nog maar even in de meterkast gekeken. Hij heeft een aparte router, waarop de UTP aansluiting zit. Die werkt dus. Daarna zit een Wifi kastje, waarvan Wifi wel werkt. Hum. Klinkt, alsof er iets niet klopt aan de instelling van het WIFI apparaat, waar wat geblokkeerd wordt. Jammer dan. Dit werkt ook. Iets minder van de buitenwereld afgesloten zo. Wel even aan Henning laten weten dat ik kan internetten zo. 's Avonds zie ik opeens een UTP aansluiting in de huiskamer. Tja, het zou ook van een telefoon kunnen zien, maar laten we het maar proberen. Mijn Laptop heeft een UTP aansluiting en ik heb een kabel bij me. Wat een wonder. Het werkt. Dan nog maar even in de meterkast gekeken. Hij heeft een aparte router, waarop de UTP aansluiting zit. Die werkt dus. Daarna zit een Wifi kastje, waarvan Wifi wel werkt. Hum. Klinkt, alsof er iets niet klopt aan de instelling van het WIFI apparaat, waar wat geblokkeerd wordt. Jammer dan. Dit werkt ook. Iets minder van de buitenwereld afgesloten zo.

Donderdag 03-09-2015
Vasamuseet (Stockholm)
Vandaag eens lekker uitgeslapen. Het was gisteren toch zwaarder dan verwacht. Wellicht de spanning. En ja, voor 10 uur hoef je hier toch nergens te zijn. Vandaag eens niet met de auto op stap, maar met het openbaar vervoer. Dat is in de stad toch een stuk relaxter. Ik zit op 5 minuten af van metrostation Telefonplan. Toen die dat gisteren noemde dacht ik toch even dat hij een telecomprovider bedoelde, maar het is gewoon de naam van het metrostation. Eerst maar eens kijken hoe we bij Vasamuseet kunnen komen. Een keer overstappen bij Central Station. Dat moet wel lukken lijkt me. Dan nog even een ticket kopen, maar hoe werkt dat hier. Ach gewoon even bij de kassa vragen. Die heeft voor de rest toch weinig te doen. Ik koop uiteindelijk een kaart van 100 kronen, waar ik per rit schijnbaar 25 kronen betaal. Een los kaartje is al gauw 45. Snel terugverdient volgens die meneer. We zullen het zien. Bij Central Station aangekomen kostte het wat moeite om de tramhalte vinden voor S7. Het bleek een tramlijn aan de andere kant van het metrostation te zijn. Daar aangekomen blijkt dat ze ook nog wat aan het verbouwen zijn (het lijkt wel Rotterdam). De tramhalte waar ik zou moeten opstappen is daarom buiten gebruik en ik moet een station verder wandelen. Dan zie je wel meteen wat van de stad. De tram was binnen 5 minuten bij de bestemming. Was dat nu alles? Ik besluit eerst maar eens een dagenslunch te nemen. Een goede tip van Patrick om 's middags warm te eten door een dagschotel te nemen. Met een light bier erbij was het goed te doen. Daarna op naar het museum. Het Vasamuseet is gebouwd speciaal voor een schip uit de 17e eeuw, die ze uit de haven hebben opgevist met alle toebehoren, inclusief bemanning. Dat dat op de eerste reis gebeurde voordat hij op open zee was, vinden ze niet zo belangrijk. Het geeft een goed idee van een schip uit die tijd. Overigens gebouwd naar het ontwerp van een Nederlander, die toch wel zou moeten weten hoe je dat bouwt. Die goede oude VOC mentaliteit. Het was een oorlogschip om de Baltische zee mee te bevaren om te vechten met de Polen, Russen en Denen. Zo rond de tijd dat wij met de Engelsen zaten te spelen. Daarna maar eens langzaam door de stad gewandeld. In eerste instantie de route volgend van de tram naar Central Station. Daarna nog een rondje. Uiteindelijk kwam ik in een winkelstraat terecht (deja-vu). Daar was zowaar een CD winkel, dus heb ik maar wat Zweedse Metal gekocht om te luisteren in de auto, nu ik geen iPod meer heb. De nieuwe Ghost is uit, dus ik ben benieuwd. En natuurlijk Amon Amarth met hun Vikingmuziek.

Vrijdag 04-09-2015
Gamla Stan (Stockholm)
Vandaag nog maar eens in de stad kijken. Gamla Stan is dit keer de bestemming. De oude stad, waar het paleis staat. Op het moment dat ik weg wil gaan stuurt Henning een bericht dat hij met de provider heeft gebeld en dat ze nu de boel herstellen en dat het waarschijnlijk nu werkt. Ik probeer het, maar helaas nog niets. Dat stuur ik hem terug, maar gelijktijdig hoor ik op mijn telefoon whatsappjes binnenkomen. Dus internet via Wifi werkt nu wel. Gauw nog even melden aan Henning. Heeft die goed geregeld. Op naar Gamla Stan. Natuurlijk weer met de metro. Er is inderdaad nog een tegoed van 50 kronen, dus kan ik nog een keertje heen en terug. Goed om te weten. Eerst maar eens het paleis bezoeken, dat schijnbaar nog gebruikt wordt bij staatsbezoeken en dergelijke. Onder dit paleis is het Kronor museum. Dat is het kasteel dat afgebrand is, waarna men het nieuwe paleis er op gebouwd heeft. Daarna is het weer tijd voor rustig rondwandelen door de straatjes en eens te kijken voor souvenirs. Ik kom opeens een muziekwinkel tegen die gespecialiseerd is in metal. Diverse vinyl platen, CD's en T-shirts. Toch wel anders dan die "normale" CD-winkel van gisteren. Ze hebben zelfs de nieuwste plaat van Iron Maiden op de achtergrond draaien. Helaas is er weinig nieuws voor mij bij, die ik interessant genoeg vind. Even verder op kom ik T-shirts en andere memorabilia van rock/metal tegen. Poppetjes, mokken, vlaggen, sokken, patches. Echt van alles en nog wat. Het lijkt er op dat metal hier nog wel leeft. Bij het terug gaan naar huis, is het Telefonplan mysterie ook duidelijker geworden. Ik vond de naam van het metrostation al verdacht veel lijken op iets met telefonie. Er vlak bij is een plein dat ook Telefonplan heet. En daar is een straat genaamd Ericssonväg. Is dat niet die telefoonbouwer die is opgegaan in Sony Ericsson? En bij nazoeken op internet bleek hier inderdaad vroeger de fabriek van Ericsson te hebben gestaan. De fabriek is omgebouwd tot kantoortjes en dergelijke.

Zaterdag 05-09-2015
(Gamla) Uppsala
Het is weekend. Niet dat ik er veel van merk, maar je moet er toch rekening mee houden met openingstijden en dergelijke. Vandaag weer eens er op uit met de auto. Een goede 75 km rijden naar Uppsala. Eerst maar eens kijken bij de oude versie genaamd Gamla Uppsala. Een belangrijke plaats in de vikingperiode (late ijzertijd) en het begin van de christelijke periode (in Scandinavië). Dat laatste wordt hier ook wel middeleeuwen genoemd, maar voor ons is dat natuurlijk samen de middeleeuwen. Het is eigenlijk de hoofdstad van de regio voordat Stockholm belangrijk werd. In Gamla Uppsala zijn oude grafheuvels. De drie grootsten daarvan heb ik vandaag bezocht. Zoals in Öland is het vooral de wetenschap dat het graven zijn. Anders zou je denken dat het hier zeer heuvelachtig is. Naast deze grafheuvels is de kerk, waar vroeger het bisdom van Uppsala zat, voordat het afbrandde en verhuisde naar het nieuwe Uppsala. Daarna maar eens tijd om de nieuwe stad te bezoeken een paar kilometer verder op. Die hebben ze op verzoek van de paus het zelfde genoemd, zodat ze oude stad maar het voorvoegsel oud hebben gegeven (Gamla). De kathedraal zie je al van ver liggen en ook het kasteel. Dat zijn dan ook de reisdoelen voor vanmiddag. Het is er lekker zonnig en druk met toeristen. Vooral Zweedse denk ik. Het is even zoeken naar een parkeerplek. Hier weer ouderwets een parkeermeter, die alleen werkt met een magneetstrip, oftewel in mijn geval, de credit card. Zonder pin te vragen, dus werkt het. Een keer de creditcard er doorhalen bij aankomst en daarna er doorhalen bij vertrek. Op zich een net systeem, als je het doorhebt. Lekker in het zonnetje door de stad gelopen en het fort en de kathedraal bezocht. Op een gegeven ogenblik betrok het wat en vielen er druppels. Tijd om maar weer eens terug te gaan naar het appartement.

Zondag 06-09-2015
Nordska Museet (Stockholm)
Vandaag was het de bedoeling om met een veerboot de archipel van Stockholm te gaan verkennen. Helaas is het vannacht gaan regenen en is het nog steeds bezig. Eerst maar eens de weerberichten bekijken dan. Vandaag 100% kans op regen, morgen bewolkt maar droog. Hum. Misschien toch maar de boottocht uitstellen naar morgen. Het is het laatste wat nog op mijn verlanglijstje staat, dus kan ik vandaag als bonusdag beschouwen. Typisch weer voor het pakken van een museum. Alleen had ik de musea die gepland waren al gehad. Ach ja, daar maar naar het Nordska Museet. Een algemeen museum van Zweden. Ik ben benieuwd. Om toch maar alvast aan het water te wennen. Bij Gamla Stan station uitgestapt en naar de veerboot gelopen om naar Djurgården te varen waar het museum is. Overigens vlakbij Vasa waar ik van de week al geweest ben. Het is een imposant gebouw aan de buitenkant. Binnen is het niet super bijzonder, maar wel interessant genoeg. Ik begin maar op de vierde verdieping waar ze wat over Sápmi hebben. Zie ik ieder geval nog iets van het Noorden van Zweden (Lapland). Daarna langzaam aan alles bekeken, waarna ik uiteindelijk beneden weer uitkwam. Het was dankzij de regen een stuk minder druk op straat. Wel veel mensen met paraplu's natuurlijk, maar ja dat hoort er bij met dit weer. Vroeg thuis. Vroeg genoeg om Nederland te zien spelen om 6 uur. Op de televisie heb ik alleen een paar lokale zenders en in Zweden worden de EK kwalificaties door Eurosport uitgezonden. Dan maar eens op Internet proberen. De NOS geeft het idee dat het kan, maar als je het probeert, zegt die dat je buiten het uitzendgebied bent waarvoor hun rechten hebben. Lekker zeg. Uiteindelijk maar de Eurosport app voor Android gedownload en een abonnement (voor een maand) afgesloten. Wat een gedoe. En dan zie je de wedstrijd en dan denk je "Waar doe ik het eigenlijk voor?". Wat een stumpers. Na 7 minuten al op achterstand en weinig kansen om terug te komen. Ach ja, een eindtoernooi zonder Nederland is wellicht ook wel weer eens leuk. Als ik dan toch een abonnement heb, dan ook nog maar even IJsland kijken, maar dat gaat wat minder soepel. Af en toe loopt de app vast. Wellicht door de Wifi. Maar op een gegeven moment blijft die het weer doen. IJsland en Tsjechië door. Turkije waarschijnlijk ook en Nederland waarschijnlijk niet. Wie had dat van te voren bedacht?

Maandag 07-09-2015
Vaxholm
Vandaag dan toch de archipel in. De standaard rondreizen die ze hebben, worden in september niet meer aangeboden, dus pak ik maar gewoon de ferry. Vaxholm klinkt wel leuk, want daar is een fort dat de vaarroute naar Stockholm moest verdedigen. Om 12:00 vertrekt zelfs een stoomboot er naar toe, dus dat lijkt me wel leuk. Eerst weer met de metro naar Central Station. Daarvandaan nog overstappen en dan de volgende halte naar Kungsträdgården. De veerboot vertrekt vanaf Strömkajen om 12:00. Ik ben er vroeg genoeg om nog even een poosje rond te lopen in de heerlijke zon. Wat een verschil met gisteren. Kaartjes koop je aan boord en moet je afgeven als je de boot af wilt. Dat is weer eens wat anders. Onderweg wordt er een paar keer gestopt bij kleine steigers om een paar mensen af te zetten of op te halen. Onderweg een prachtig gezicht op de vele eilandjes waar af en toe wat huisjes op staan. In Vaxholm aangekomen blijkt het fort aan de andere kant van het water. Maar ja, vanaf september is die natuurlijk gesloten. Ach, wat zal het. Een beetje rondkijken in het dorp, een beetje zonnen en, na een uurtje of wat, maar weer een andere veerboot terug nemen. Deze stopt bij Slussen, wat ik steeds als metrohalte onderweg zie. Laat ik daar maar eens opstappen dan. Dat is weer eens wat anders. Het is wel vertrouwd om dan weer de metro terug te pakken. Ik ken ondertussen de stations onderweg al. Alsof ik er al jaren woon. De metrokaart is overigens precies leeg. Een keertje 100 kronen opwaarderen en ik heb er 8 ritten mee kunnen doen (4x naar de stad en terug). Dat was dus best wel een goede optie die de kassamedewerker aan me gaf.

Dinsdag 08-09-2015
Stockholm - Stockevik (Fiskebäckskil)
Vandaag weer een reisdag. Voor het eerst moet ik naar het zuidwesten, oftewel de terugreis naar Nederland wordt nu langzaam aan ingezet, nu we het noordelijkste deel van de reis gehad hebben. Het duurt natuurlijk nog wel even, want week 2 is nu wel afgesloten, maar ik heb nog anderhalve week te gaan. 's Ochtends eerst maar even de auto ingeladen en het huis schoongemaakt. Tijdens het verhuizen van mijn spullen naar de auto zag ik opeens twee hertjes naast de flat. Ik dacht toch dat we in een stad waren. Maar schijnbaar leven die hier in een bos of zo. Ik had 's avonds nog even gekeken hoe de beste route was volgens Google Maps. Ik vertrouwde mijn navigatie toch niet helemaal. Richting het westen zijn hier meerdere wegen en ik wilde perse de noordelijke tussen de twee grote meren nemen. En ja hoor, de navigatie stuurde me richting het zuiden. Toch maar eigenwijs naar het noorden en als bestemming maar Örebro opgegeven, die op de goede weg via het noorden ligt. Vanaf nu vond de navigatie het best en gaf de goede richting. Al gauw zag ik ook borden naar Oslo en dat leek me wel zo logisch, want dat ligt zo'n 200 km ten noorden van Fiskebäckskil. Na de eerste stop de navigatie toch maar omgezet naar Fiskebäckskil. Het kostte wat moeite om de juiste weg te vinden, dus uiteindelijk maar de hoofdstraat Stockeviksvagan ingevoerd. Het was me niet helemaal duidelijk of ik nou in Stockevik moet zijn of Fiskebäckskil. De weg lag er volgens Google Maps tussenin even buiten Stockevik. Ach we zullen er vast wel komen. Het rijden ging voorspoedig. Af en toe een stopje en dan weer kilometers maken. Niet altijd met grote snelheid, maar met weinig echte vertragingen. Nou ja eentje dan. Ze waren bezig met de weg 5 minuten wachten en toen mochten we langzaam aan er langs. In ieder geval geen ongeluk dit keer. Toen het einde van de rit in zicht kwam, twijfelde ik toch weer aan de navigatie. Ik zag op de borden langs de weg dat we gingen naar een plaats waar een veerboot bij stond. Even stoppen en controleren of die me wel netjes over bruggen naar de bestemming brengt. Dat klopte gelukkig. Ook een goed tijdstip om nog even te tanken. Dan kunnen we er weer een poosje tegen. Ik heb schijnbaar zo zuinig gereden, dat het systeem denkt dat ik nu 900 km met een volle tank kan doen. Meestal is dat toch zo'n 750. Dus goed de tank in de gaten houden de komende dagen, want dit kan wel eens te optimistisch zijn. In de buurt van de kust gekomen, werd de maximum snelheid 70 en werd het best wel bochtig en minder overzichtelijk. Toch maar iets rustiger rijden om te kijken of alles wel goed gaat. Ik kwam bij Fiskebäckskil aan en zag al gauw de "beroemde" golfbaan liggen waar Patrick het over had. Ok, ik zit goed op de Stockeviksvagan. Nu nog de afslag vinden. Op een gegeven moment reed ik Stockevik in. He, dat is toch te ver. Nog even terug, maar ik was toch echt wel goed. Dan maar het dorp in. En ja hoor de eerstvolgende weg was Solklinten. Daar maar even parkeren en ik zag nummer 18 al. Ik er naar toe lopen en de eigenaar kwam me al tegemoet. Ze liet het huis zien en de veranda en ik was meteen onder de indruk van het mooie uitzicht op zee en de eilandjes ervoor. Dat met een lekker zonnetje. Wat een perfecte plek. Ze had ook een kaart van het gebied neergelegd. Daar stond een leuke wandelroute naar Fiskebäckskil in. Ach, ik ben toch lekker vroeg en ik heb de hele dag al gezeten. Tijd voor nog een kleine wandeling. De wandeling gaat via de golfbaan en het strand naar het dorp. Vanaf het strand heb je mooi uitzicht op Lysekil. Dat ligt op een schiereiland en is de belangrijkste plaats van de regio, waar de veerboot bijvoorbeeld naar toe gaat. Eventjes doorgelopen door het dorp heen. Wordt ik door iemand aangehouden, die in het Zweeds iets aan me toefluistert. Huh. Hij fluisterde vervolgens al gauw in het Engels dat za aan het filmen zijn. Of ik even wil wachten. Ja, natuurlijk. Ik hoor heel hard "Cut" door de telefoon heen, waarna ik mag doorlopen. Er was een redelijke crew van zo'n twintig man bezig. Maar snel doorwandelen voor ze aan de volgende scene beginnen. Daarna wordt het tijd om langzaam aan weer terug te wandelen richting huis. 's Avonds kan ik vanaf de veranda nog genieten van een ondergaande zon. Het laatste stukje is net achter de rotsen, maar de kleuren zijn schitterend. Inderdaad een schitterende plek. De komende dagen dan wel geen internetaansluiting, maar dat vind ik niet zo belangrijk op dit moment.

Woensdag 09-09-2015
Smögen / Lysekil
Wat een rustige plek is dit toch. En het weer werkt ook enorm mee. Toen ik gistermiddag aankwam was er nog veel bewolking, maar die trok snel weg. En nu is het stralend blauw. Lekker relaxt een bakje koffie drinken op de veranda in een lekker zonnetje. Waarom zou je eigenlijk er op uit gaan, als je hier de hele dag kunt zitten? Maar ja,ik zit hier nog een paar dagen, dus moeten we toch wat doen. Vandaag maar eens de regio een beetje verkennen. Eerst maar eens naar Smögen. In de Lonely Planet staat daar een mooie foto van in het boek, met gekleurde badhuisjes. Dat ziet er interessant genoeg uit. Er is daarvandaan ook een veerboot naar Hållö, maar dat zal waarschijnlijk alleen in het zomerseizoen zijn. Het is zeker heel mooi in Smögen. Prachtige huizen. En waarschijnlijk heel druk inde zomer gok ik. In het naseizoen kan je merken dat de plaatselijke middenstand er niet echt in geloofd. Nagenoeg alles wat gericht is op toeristen is gesloten. Dat is dan wel weer wat minder. Maar het uitzicht is prima. En warempel, ik vind ook nog de badhuisjes van de Lonely Planet. Geinig. Daarna maar eens naar Lysekil gereden. Dat is dus vanuit Fiskebäckskil te zien aan de andere kant van het water. Best wel leuk om eens van de andere kant te kijken richting Fiskebäckskil. Terugrijden naar huis duurt even, want je moet een behoorlijk stuk om, om over land er te geraken. Maar na een uurtje kan ik toch weer lekker even onderuitzakken op de veranda.

Donderdag 10-09-2015
Blomsholm / Grundsund
Vandaag een stukje naar het noorden. Het is de bedoeling om naar Strömstad te rijden om daar bij Blomsholm een stenen scheep te bezoeken. Het eerste stuk is wederom bekend richting de snelweg. Op de snelweg moet je dan in de richting van Oslo rijden. Dan kom je toch wel in de verleiding om ook nog "even" naar Noorwegen te gaan. Maar nee Blomsholm is de bedoeling. Het staat niet op de navigatie, maar zou zo'n 6 km ten noorden van Strömstad moeten zijn. Vlak voor Strömstad nog even de weg af om bij een informatiebord te kijken. Ja hoor, dat moet gewoon aangegeven worden. Ik rij de afslag van Strömstad dus voorbij en rij een stukje door. Hm, volgens mij is die 6 km nu voorbij. Ik zie wel een bruin bord die een monument moet voorstellen, maar de naam zegt mij niets. Dus nog maar even doorrijden. He, er komt een tolweg aan en douane. Oeps, ik ben dus al bij Noorwegen. Ik zie het bordje Svinesund en ik bedenk me dat, dat ook een bezienswaardigheid schijnt te zijn. Een oude brug die op de grens ligt. Daar ka ik dan toch ook maar even gaan kijken. Vlak voor de brug is een parkeerplaats, dus maar even stoppen en een koffie nemen. Heb ik toch nog Noorwegen gezien op een afstandje. Toch wel weer terug naar het zuiden, richting Strömstad. Weer vlak ervoor op een informatiebord gekeken. He, er is een paralelweg na 3 km en daar ligt Blomsholm aan. Ok, dat doen we. En ja hoor, ik zie weer het monumentenbordje met die vreemde plek. Laat ik daar dan toch maar gaan kijken. En dan zie je een huis met de naam Blomsholm en even verder op een parkeerplaats, waar gewoon ook Blomsholm staat. Ok, toch gevonden. Geen kip te zien, dus lekker rustig naar het stenen schip, zoals men dat noemt. Eigenlijk een stel stenen die men in de vorm van een schip heeft neergelegd ergens aan het begin van onze jaartelling. Er vlakbij is nog een oud grafveld met stenen en een stenen cirkel. Zoals gewoonlijk, niet bijzonder indrukwekkend, maar de omgeving maakt het wel leuk om te zien. Wat heb ik toch een geluk met het weer. Daarna maar eens langzaam aan naar huis. Ik ben er redelijk vroeg, dus ga ik vanmiddag nog even de wandeling naar het zuidelijk deel van het eiland maken, naar Grundsund. Een leuke wandeling door het bos, waarbij je onderweg ook nog een mooi uitzicht heb op de kust. In het dorp aangekomen even naar de supermarkt om batterijen te halen voor mijn GPS en nog even in het centrum rond kijken. Daarna weer een wandeling terug naar het huis. Nog best vermoeiend zo'n uitstapje naar de supermarkt als je boodschappen vergeten bent.

Vrijdag 11-09-2015
Göteborg
Vandaag maar eens naar de grote stad. De plaats waar ik in eerste instantie wilde gaan slapen, maar ik ben blij dat ik voor Bohuslän heb gekozen. Eerst maar het bekende stuk naar de snelweg. Ditmaal via die E6 naar het zuiden. Dan zie je onderweg het bordje Malmö en bedenk je dat het daar deze vakantie begonnen is. Maar goed, eerst nog twee dagen hier, voordat we echt naar het zuiden moeten en langs Malmö gaan en de cirkel echt rond maken. Göteborg is redelijk snel bereikt, maar de vraag is even waar ik de auto netjes kan neerzetten. Uiteindelijk toch maar weer eens in een parkeergarage. Er valt nu weinig uit de auto te halen, mochten ze het willen. Vervolgens een paar uurtjes door de stad gewandeld. Niet echt een ouderwetse Europese grandeur, zoals Stockholm. Meer een gewone moderne stad met toevallig een oud stadhart met grachten. Die schijnbaar door wat Nederlanders is aangelegd. Die hebben toen hun optrek genomen in de wijk Haga (den Haag?), wat nu nog een leuk uitgaansgebied is. Binnen de grachten van de oude stad is het een en al winkeltjes, restaurants en noem maar op. Weinig stoplichten. Als voetganger steek je maar gewoon over. Alleen af en toe oppassen voor de trams en bussen. Aan de waterkant, zie je diverse Stena Lines, die hiervandaan vertrekken naar Denemarken en Duitsland. Daar gaan we binnenkort wel naar toe, maar dan gewoon over de weg en via bruggen. Ook wel vreemd om te bedenken dat vanavond de squashcompetitie weer begint. Ik ben benieuwd hoe ze het de eerste avond er van af brengen, zo zonder hun "captain". Nog een weekje en dan mag ik zelf weer meespelen. Onderweg naar huis was het toch redelijk druk in de spits. Ik zie opeens dat mijn tank al aardig leeg raakt en bedenk me dat ik inderdaad vandaag had moeten tanken. Even buiten de stad zie ik een plek waar ik op een redelijke manier de file even kan verlaten en waarvandaan ik er eenvoudig ook weer op kan komen. Na het tanken van benzine, dan ook maar even zelf een drankje getankt en even rustig aan gedaan, voordat ik de file weer in ga op weg naar mijn "zomerhuis". Je merkt wel dat je ondertussen hier een stuk relaxter rijdt.

Zaterdag 12-09-2015
Skaftö (Grundsund, Rågårdsvik, Fiskebäckskil)
Vandaag de zogenaamde bonusdag in deze regio. Lekker rustig aan doen en een beetje op het eiland blijven en de dorpjes bezoeken. Op het moment dat ik in de auto wil stappen komt de buurvrouw, oftewel de huiseigenaar, nog even naar buiten om te zeggen dat ze een leuk restaurant weet waar je kan eten. Brygshusset. Daar gaat ze altijd met vrienden eten en ze hebben een goede lokale keuken. Ok, goed om te weten, want ik wil vanmiddag inderdaad in de buurt eten. Maar eerst even rondkijken op het eiland. Als eerste staat Grundsund op de rol. Dit keer met de auto, zodat er ter plaatse genoeg rondgewandeld kan worden om eens goed rond te kijken. Best wel een fotogeniek dorp overigens. Daarna even kijken in het zuidoosten bij Rågårdsvik. Het kleine broertje van Grundsund. Een stuk minder fotogeniek ook. Daarna maar naar Fiskebäckskil (en omgeving). Eerst even aan de overkant van het water kijken vanuit Östersidan. Daarna op naar de beroemde golfbaan van Fiskebäckskil. Ik heb er zo veel verhalen over gehoord en ik rijd er elke dag langs. Toch ook maar even kijken bij de banen en het clubhuis. Even twijfelde of ik toch de lunch daar moest nemen, maar ik laat de pasta voor wat het is en ga toch maar naar de aanbevolen Brygshusset. Dat moet even achter de kerk zijn. Ik rij dus vol goede moed naar de kerk en kijk of ik bordjes zie voor een parkeerplaats van het restaurant. Helaas, ik rij een stuk verder het dorp in en besluit hem daar maar ergens te parkeren en terug te lopen. Even zoeken toch. Bij de kerk aangekomen, zie ik eindelijk een miniscuul bordje staan met de naam Brygshusset. Ok, die volgen en ik kom netjes bij de aanlegstijgers en een "brughuis", waar het restaurant is. De gebruikelijke saladebar is hier aangepast aan de lokale keuken en is dus een haringbuffet. Voor de meeste Nederlanders een delicatesse, maar voor ondergetekende iets minder. Maar niet getreurd, ze hebben ook andere dingen. Daarna nog even gewandeld in het dorp. Ook bij de plek waar van de week gefilmd werd en ik snel moest door lopen. Het blijkt een lokale "healthspa" te zijn. Kamers, sauna en in het zeewater kunnen zwemmen. Zoals gewoonlijk deze vakantie in Zweden is er altijd wel een dagje met wat regen op mijn overnachtingsplek. Toevallig is dat hier de laatste avond als ik al lekker binnen zit. Het uitzicht is wel meteen een stuk minder. Ik had het dus een stuk slechter kunnen treffen. Er valt dus alleen weinig te genieten van de zonsondergang.

Zondag 13-09-2015
Stockevik - Varberg
Oorspronkelijk had ik bedacht om in Göteborg 6 nachten te blijven en om dan een dag heen en weer naar Varberg te gaan om daar het fort te bekijken. Toen de overnachting Fiskebäckskil werd, heb ik toen maar de boel aangepast en een nachtje in Varberg gepland. Want vanaf Fiskebäckskil is het toch al bijna 200 km. Dat is dus 400 km heen en weer rijden om een fort te bekijken. Dat vond ik toch wel veel als je er toch langs rijd op de route naar het zuiden, richting Malmö en Kopenhagen. Eerst netjes het huisje schoon achterlaten volgens de specificaties. De controle gaat vriendelijk en ook haar man ontmoet ik nu. En ze heeft toch opgezocht wanneer Lieke en Patrick hier waren. Begin september 2012, dus iets eerder in het seizoen. Ik krijg zelf nog even zicht vanaf hun veranda over de stenen heuvel heen, zodat je alle eilanden er achter goed ziet. Bij goed weer kan je de watertoren van Smögen zien. Op naar het zuiden. Het allereerste stuk is ondertussen zeer bekend. Het volgende stuk ook nog wel, van toen ik naar Göteborg ben geweest. De snelweg gaat natuurlijk dwars door de stad, maar het schiet lekker op. Omstreeks 12 uur ben ik in de buurt van Varberg. Eerst maar eens wat rondkijken en dan vervolgens het kasteel in. Er is een fototentoonstelling, dus de ingang van het normale museum is vandaag gratis. Het is wel druk bij de fototentoonstelling, maar de rest van het museum is een stuk rustiger. Na afloop ben ik nog even terug gelopen om het kasteel heen. Dan beginnen de eerste regendruppels te vallen. Maar snel op naar het hotel dan. Eens kijken wat dat is. Het blijkt een groot resort, of beter gezegd kuuroord, te zijn. Met regen ziet het strand ervan toch een stuk minder leuk uit dan in de zomer denk ik. Er staan genoeg auto's, dus er zullen wel de nodige gasten zijn. 's Avonds is het droog en kan ik nog even langs het water richting het kasteel lopen.

Maandag 14-09-2015
Varberg - Kopenhagen
Eigenlijk wel een vreemde dag. De laatste dag in Zweden. Ik zie er eigenlijk wel een beetje tegen op, om de auto met spullen te parkeren in Kopenhagen. Vanaf 3 uur kan ik pas inchecken. Ze hebben parkeerplaatsen, maar wel beperkt. Dus ja, we zullen het wel zien. Eerst maar eens het laatste stukje van het rondje door Zweden rijden. Terug naar Malmö, waar het allemaal begon. Toch wel een vreemd gevoel als je langs de stad rijdt en weer wat dingen herkend. Vlak voor de grote brug en de grens ben ik er nog even van de snelweg af gegaan. Tijd om nog wat foto's te maken van de brug en om te tanken. Dit keer maar eens contant om de laatste kronen zoveel mogelijk op te maken. Ook de tolbrug heb ik maar contant betaald. Op die manier kwam de borg van Gunilla toch nog redelijk op. Op naar Kopenhagen. Het is pas 2 uur, maar ik ga toch maar alvast naar het hotel. Een kleine wegafsluiting in de stad, maakte het de navigatie nog lastig, maar het ging redelijk snel. De binnenplaats met parkeerplaatsen, was nog best wel groot en er waren nog genoeg plaatsen. Mooi, dat scheelt weer. Wel heb je een parkeerkaart nodig, maar die hebben ze bij het hotel. Inchecken kon ook meteen. Mooi, dat schiet lekker op. Zo kan ik alle spullen uitladen en vrij snel de stad in. De kamer is een kleine cabine, maar op zich groot genoeg voor 1 persoon. Eerst maar eens richting de kleine zeemeermin. Kopenhagens handelskenmerk. Niet supergroot, maar op grote afstand te vinden, door op de toeristen af te gaan. Daarna heb ik op mijn gemak door het centrum gelopen. Er zijn best wel veel oude gebouwen zo dicht bij elkaar en sommigen zijn best wel imposant. Een drukke middag, maar op deze manier heb ik een groot deel gezien.

Dinsdag 15-09-2015
Kopenhagen - Fredericia
's Ochtends nog even ontbijten, de auto inpakken en uitchecken. Ik heb er nog even gedacht om de spullen bij het hotel in de lobby neer te leggen, maar ik heb wel een goed gevoel over deze parkeerplek. Bovendien kan er in de lobby ook nog wat geks gebeuren. Daarna heb ik de hele ochtend nog om in Kopenhagen wat rond te lopen. Vannacht heeft het nog geregend, maar nu is het droog. Alleen wel een kou windje als de zon even weg is. Maar wel lekker om nog even wat rond te wandelen. Daarna wordt het tijd om naar Fredericia te rijden. De tussenstop om Legoland te bezoeken in Billund. Bij aankomst eerst maar even kijken hoe laat ze morgen open gaan, voordat ik er te vroeg ben. Welke dag is het ook weer. Het is vandaag dinsdag de 15e, dus morgen is het woensdag de 16e. Dat is in de kalender een blauwe dag en dat betekend............. Gesloten??????? Wat !!!!!!!!!!! Dan heb ik dat in Nederland niet goed van te voren bekeken. Zeker bij augustus gekeken of gedacht dat alle kleuren alleen een ander tijdstip betekende. Lekker zeg. Op woensdag en donderdag gesloten in deze periode. Ach ja, niet de eerste verrassing deze vakantie en zeker niet het einde van de wereld. Gewoon jammer. Fredericia zelf zegt me niet zo veel, dus we zullen morgen maar kijken wat we in de buurt kunnen doen. Wellicht toch nog een stukje naar het noorden van Denemarken. We moeten er maar wat van maken, van die laatste dag in Denemarken. Balen. Dan toch nog maar even het stadje in. Eerst nog even naar het terrein waar vorig jaar het Metal Magic festival was. Grappig om dat nu zo verlaten te zien. Het buitenpodium staat er nog en ook de treinwagon waar de tap was. Daar de auto maar even achtergelaten en richting het centrum gelopen, wat we vorig jaar niet gedaan hebben. Dat blijkt verrassend dichtbij te zijn. Ik dacht dat het festival expres aan de rand van de stad bij het industrieterrein werd gehouden. Dat valt alweer mee. Een behoorlijk autovrij winkelgebied, wat opvallend rustig is. Ook bij het water, waar je uitzicht hebt op de brug. Er wordt wel hard aan de haven daar gewerkt, dus schijnbaar hebben ze grote plannen. Ik vermoed dat dit weer zo'n zomerplaats is, waar buiten het seizoen weinig te doen is.

Woensdag 16-09-2015
Fredericia
Tja, een extra dag in Fredericia. Wat te doen, nu Legoland gesloten is. Ik nog even de reisboeken nalopen op topattracties, maar dat moet je weer terug over de brug richting Kopenhagen of je komt uit bij dierenparken en aquariums en dergelijke. En eigenlijk heb ik ook geen zin in een grote autorit. Dat komt morgen wel. Dus maar besloten om in de buurt te blijven. ' Ochtends een bezoekje aan Trelde Næs. Een natuurgebied hier in de buurt. Daar zijn schijnbaar leuke wandelingetjes. Ik besluit om eerst maar eens langs het strand te lopen. Dat gaat best wel lekker totdat op een gegeven moment het wat lastig wordt om langs het water te lopen. Dan maar op het bospaadje er vlakbij. Dat voelt wel heel erg lekker en ik loop dan ook een stuk langer dan gepland. Op papier loop ik het natuurgebied uit, maar eigenlijk zie ik geen verschil in begroeiing. Tja, ik zou nu eigenlijk weer een weg naar het oosten moeten hebben, maar het pad loop door naar het noorden. Uiteindelijk is er dan een pad naar het oosten. Alleen wel zo'n 2 km verder dan gepland. Ach ja, hebben we gelijk een goede stevige wandeling vandaag. Moe, maar voldaan ben ik daarna terug naar het centrum gegaan. Daar heb ik nog even de fortificatie van de stad bekeken, waar schijnbaar weer een belangrijke veldslag heeft plaats gevonden in de Deense geschiedenis.

Donderdag 17-09-2015

Fredericia - Hellevoetsluis

Vandaag dan de laatste dag van de vakantie. Om 7 uur al opgestaan, zodat ik om 8 uur al kon vertrekken. Dan ben ik wellicht op een net tijdstip thuis. Vorig jaar was dat toch al omstreeks 8 uur 's avonds en dat vind ik nu toch wel wat laat. Dat kwam wellicht ook door de vakantiedrukte op de weg richting Hamburg, waar toen een paar files waren en de parkeerplaatsen onderweg zo vol, dat je je auto amper kwijt kon. Na een uurtje was ik Denemarken al weer uit. Dat gaat lekker. Toen kwamen de wegwerkzaamheden boven Hamburg, maar ook dat viel redelijk mee. Wel langzamer rijden, maar gelukkig niet stapvoets. Onderweg ook het McDonalds monument van vorig jaar bezocht. Op zich wel vreemd. Na twee uur rijden dacht ik dat het wel mooi was om te stoppen en te tanken. Kom ik toevallig op dezelfde plek als vorig jaar uit, waar we toen kwamen tussen de files in. In Duitsland kon je af en toe een stuk doorrijden, maar een groot deel van de weg was toch beperkt tot 130 km. Die mythes over de snelle autobahn in Duitsland merk ik over het algemeen, maar weinig van. In Nederland aangekomen, wordt ik snel verwelkomd door grote regenbuien. Welkom thuis om het zo maar te zeggen. Om 4 uur ben ik in Rotterdam en besluit ik om daar dan maar de laatste stop te maken bij mijn moeder. Netjes na 2 uur rijden door Nederland. Daarna nog een stukje file gepakt bij de Botelektunnel, want in de spits was er natuurlijk in de regen weer een ongeluk gebeurd. Maar al met al, was ik toch op een redelijk tijdstip thuis. Terug van een mooie vakantie.