Dinsdag 08-09-2015
Stockholm - Stockevik (Fiskebäckskil)
Vandaag weer een reisdag. Voor het eerst moet ik naar het zuidwesten, oftewel de terugreis naar Nederland wordt nu langzaam aan ingezet, nu we het noordelijkste deel van de reis gehad hebben. Het duurt natuurlijk nog wel even, want week 2 is nu wel afgesloten, maar ik heb nog anderhalve week te gaan. 's Ochtends eerst maar even de auto ingeladen en het huis schoongemaakt. Tijdens het verhuizen van mijn spullen naar de auto zag ik opeens twee hertjes naast de flat. Ik dacht toch dat we in een stad waren. Maar schijnbaar leven die hier in een bos of zo. Ik had 's avonds nog even gekeken hoe de beste route was volgens Google Maps. Ik vertrouwde mijn navigatie toch niet helemaal. Richting het westen zijn hier meerdere wegen en ik wilde perse de noordelijke tussen de twee grote meren nemen. En ja hoor, de navigatie stuurde me richting het zuiden. Toch maar eigenwijs naar het noorden en als bestemming maar Örebro opgegeven, die op de goede weg via het noorden ligt. Vanaf nu vond de navigatie het best en gaf de goede richting. Al gauw zag ik ook borden naar Oslo en dat leek me wel zo logisch, want dat ligt zo'n 200 km ten noorden van Fiskebäckskil. Na de eerste stop de navigatie toch maar omgezet naar Fiskebäckskil. Het kostte wat moeite om de juiste weg te vinden, dus uiteindelijk maar de hoofdstraat Stockeviksvagan ingevoerd. Het was me niet helemaal duidelijk of ik nou in Stockevik moet zijn of Fiskebäckskil. De weg lag er volgens Google Maps tussenin even buiten Stockevik. Ach we zullen er vast wel komen. Het rijden ging voorspoedig. Af en toe een stopje en dan weer kilometers maken. Niet altijd met grote snelheid, maar met weinig echte vertragingen. Nou ja eentje dan. Ze waren bezig met de weg 5 minuten wachten en toen mochten we langzaam aan er langs. In ieder geval geen ongeluk dit keer. Toen het einde van de rit in zicht kwam, twijfelde ik toch weer aan de navigatie. Ik zag op de borden langs de weg dat we gingen naar een plaats waar een veerboot bij stond. Even stoppen en controleren of die me wel netjes over bruggen naar de bestemming brengt. Dat klopte gelukkig. Ook een goed tijdstip om nog even te tanken. Dan kunnen we er weer een poosje tegen. Ik heb schijnbaar zo zuinig gereden, dat het systeem denkt dat ik nu 900 km met een volle tank kan doen. Meestal is dat toch zo'n 750. Dus goed de tank in de gaten houden de komende dagen, want dit kan wel eens te optimistisch zijn. In de buurt van de kust gekomen, werd de maximum snelheid 70 en werd het best wel bochtig en minder overzichtelijk. Toch maar iets rustiger rijden om te kijken of alles wel goed gaat. Ik kwam bij Fiskebäckskil aan en zag al gauw de "beroemde" golfbaan liggen waar Patrick het over had. Ok, ik zit goed op de Stockeviksvagan. Nu nog de afslag vinden. Op een gegeven moment reed ik Stockevik in. He, dat is toch te ver. Nog even terug, maar ik was toch echt wel goed. Dan maar het dorp in. En ja hoor de eerstvolgende weg was Solklinten. Daar maar even parkeren en ik zag nummer 18 al. Ik er naar toe lopen en de eigenaar kwam me al tegemoet. Ze liet het huis zien en de veranda en ik was meteen onder de indruk van het mooie uitzicht op zee en de eilandjes ervoor. Dat met een lekker zonnetje. Wat een perfecte plek. Ze had ook een kaart van het gebied neergelegd. Daar stond een leuke wandelroute naar Fiskebäckskil in. Ach, ik ben toch lekker vroeg en ik heb de hele dag al gezeten. Tijd voor nog een kleine wandeling. De wandeling gaat via de golfbaan en het strand naar het dorp. Vanaf het strand heb je mooi uitzicht op Lysekil. Dat ligt op een schiereiland en is de belangrijkste plaats van de regio, waar de veerboot bijvoorbeeld naar toe gaat. Eventjes doorgelopen door het dorp heen. Wordt ik door iemand aangehouden, die in het Zweeds iets aan me toefluistert. Huh. Hij fluisterde vervolgens al gauw in het Engels dat za aan het filmen zijn. Of ik even wil wachten. Ja, natuurlijk. Ik hoor heel hard "Cut" door de telefoon heen, waarna ik mag doorlopen. Er was een redelijke crew van zo'n twintig man bezig. Maar snel doorwandelen voor ze aan de volgende scene beginnen. Daarna wordt het tijd om langzaam aan weer terug te wandelen richting huis. 's Avonds kan ik vanaf de veranda nog genieten van een ondergaande zon. Het laatste stukje is net achter de rotsen, maar de kleuren zijn schitterend. Inderdaad een schitterende plek. De komende dagen dan wel geen internetaansluiting, maar dat vind ik niet zo belangrijk op dit moment.