Maandag 31-08-2015
Malmö - Stora Rör: Pursuit Of Vikings
De echte vakantie is eigenlijk nu begonnen. Deel 1 van deze reis was toch met name gericht op het EK Masters. Nu gaan we Zweden pas echt ontdekken. En wat een beter punt om daarmee te beginnen dan bij een openluchtmuseum van een Vikingsdorp. Oftewel op naar Fotevikken, Op naar de Vikingen, waar ik woensdag al naar toe wilde gaan. Eerst nog even een tankstation vinden. Bij het eerste zelfbedieningspompstation wat ik tegen kwam, lukte het niet om met mijn pinpas te betalen. De credit card pikte die dan weer wel, maar ja, dan heb je een pincode nodig. Die zal binnenkort wel op de mat thuis vallen, maar daar heb ik nu niets aan. Dan maar de navigatie laten zoeken naar een ander pompstation. Een Shell station leek me wel zo handig. Daar was gewoon een winkel bij, dus ging het gewoon met de pinpas. Joepie. Op naar het zuiden, op naar Foteviken, waar schijnbaar een grote slag heeft plaats gevonden aan het einde van de Vikingperiode, toen ze door Karel de Grote onderworpen waren en ze een eigen aartsbisdom wilde worden. Oftewel het eerste begin van het "moderne" Scandinavië. Zo leer je nog eens wat geschiedenis. Ik was er al voor tienen, maar zoals gewoonlijk hier gaat het pas om 10 uur open. Ik moest volgens navigatie nog 5 uurtjes rijden, dus ik wilde snel beginnen, omdat ik slechts een ochtend had. Het bleek niet gigantisch groot te zijn. Echt een ouderwets dorpje met een tiental huisjes met bijbehorende schuurtjes. Het geeft wel een indruk hoe ze leefden. Na een goed uur, vond ik het eerlijk gezegd wel welletjes. Dan maar op naar het rijke Oosten, zoals Amon Amarth dat zou zeggen. Het was inderdaad wel een stuk rijden. Dan weer 110, dan weer 100, dan weer door een dorpje heen, eerst 70 en dan 50. Cruise Control heeft zo weinig zin. Grote delen één Baans en af en toe een inhaalstuk van zo'n 2 km. Af en toe gaf de navigatie aan dat er verkeersopstoppingen zouden zijn, maar ik merkte er weinig van. Al met al ging het een stuk sneller dan de navigatie verwachtte. Ondanks dat ik af en toe nog stopte voor een pauze. Alhoewel op een bepaald moment de navigatie aangaf dat de bestuurder wel eens moe kon zijn, dus dat het tijd was om te stoppen. Ik heb de wagen nu twee jaar, maar die melding had ik nog nooit gezien. Ook niet in Duitsland. Om 4 uur was ik in het hotel. Wel heel even zoeken, want de straatnaam stond niet in de navigatie. Wel een straat in de buurt en het dorp is niet echt gigantisch groot. Ik werd met open armen ontvangen als enige gast. Buiten het zomerseizoen is het hier schijnbaar erg rustig. Zeker nu het wat regenachtig is. En via Expedia en Google had ze me zelfs herkend van de foto. Bizar. Een kleine kamer op zich, maar er is een grote huismaker naast voor de gasten en ik ben ze dus allemaal. Om 6 uur ging ze zelfs naar huis, zodat ook de receptie onbemand was. Daar zit je dus in zo'n "groot" hotel helemaal alleen. Dat is wel een stuk rustiger dan de meeste hotels die ik gewend ben. Wel hebben we nog een afspraak gemaakt hoe laat ik mijn ontbijt wil. En er is koffie en Thee beneden in een pot. Van een privéhuis naar een privéhotel dus. Er vliegen buiten overigens wel veel vliegjes. Dus daar hebben mensen het nu altijd over, als ze het over Scandinavië hebben. Een vreemde avond zo. Helemaal alleen in het hotel. Toen ik even weg ging om boodschappen te doen, heb ik het hotel maar op slot gedaan, alsof het mijn huis was. Daarna maar in het restaurant van het hotel mijn broodjes opgegeten en boven in de huiskamer TV gekeken. Samen met de geest van het hotel.