2015 : Zweden   150829
Zaterdag 29-08-2015
Malmö: De dag van de waarheid
Vanochtend nog even vrij. Gewone tijd opgestaan, dus nog even tijd voor een lekkere wandeling in de buurt. Ditmaal niet de stress van het moeten winkelen of de garage die kan bellen. Eindelijk een vakantiegevoel. Een goede voorbereiding voor een belangrijke dag in het toernooi. Ik wil toch minimaal 1 wedstrijd winnen, dus dat moet vandaag gebeuren. 1 uur is de eerste wedstijd en de tweede om half zes. Het begint nu op een toernooi te lijken.

De eerste wedstrijd was dus gepland om 13:00. Toen een half uur later de baan vrij kwam dacht ik dat wij aan de slag konden. Helaas, er was nog een wedstrijd. Dus nog een poosje wachten. Ondertussen maar een praatje gemaakt met mijn tegenstander. Op papier een Pool. Echter een Duitse vader en vroeger een heleboel jaren voor Nederlandse bedrijven gewerkt. Het werd een echte close call. De eerste ging in de tiebreak naar hem met 13-11. Ik had genoeg kansen, maar speelde niet goed genoeg naar achteren, zoals Johan ook melde als coach. Nogmaals proberen. 11-9. Dichtbij, maar weer net niet. De derde liep eindelijk wat beter. Met 9-11 pakte ik mijn eerste game van het toernooi. Dat smaakt naar meer. Helaas toch niet scherp genoeg. 11-8.

Daarna begon het wachten naar de volgende wedstrijd. Eerst maar eens kijken bij de dames. Titia verloor van de nummer 1 geplaats (en wereldkampioen). Geen schande. Daarna won Karin de andere halve finale met groot gemak. Die staat dus morgen in de finale. Toch maar even een douche pakken nu en van shirt wisselen, anders voelt het niet lekker tot vanavond. Daarna nog maar wat halve finales bekeken (zonder Nederlanders). Omstreeks 17:30 naar mijn baan toe. Daar ging het nu een stuk sneller, waardoor ik al snel aan de bak mocht. Het ging weer een stukje beter naar mijn gevoel. De eerste game speelde ik zoals gewoonlijk te weinig lengte. 11-8. Daarna op advies van Titia, toch maar meer lengte spelen, wat nu wel redelijk lukte. Een zware tiebreak, die uiteindelijk met 15-13 verloren ging. Toen kwam dan weer mijn game, met maar liefst 7-11. Dat geeft hoop. Nog even doordrukken met die lengtes en harde crosses. Het werd heel spannend, maar hij won toch met 12-10. Shit weer niet gewonnen. Close, but no cigar. En dan kijk je 's avonds voor de veiligheid nog even op Internet. Ja hoor. Bye, Bye. Exit masters. Nummer 61 geworden (van de 78). Op zich niet echt een slecht resultaat zo op papier, maar niets (zelf) gewonnen. Maar wel vier leuke potten, waar ik er in drie toch af en toe kansen had. Ik had het overigens wel enorm warm gekregen van het spelen en waarschijnlijk ook van het wachten in de menigte die naar de halve finales keken. Ik denk niet dat ik ooit zo bezweet van een baan afkwam.

Daarna nog even naar de wedstrijd van Angelique gekeken, waarna we met zijn vijven zijn gaan "stappen". Wel een vreemde indeling van Angelique overigens. 's Avonds de laatste wedstrijd spelen en de volgende dag de eerste om 9 uur.
 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.