Zweden

Zondag 30-08-2015
Malmö: Finaledag
Tja, een vreemde dag. De laatste dag van het toernooi. Normaal gesproken had ik nog twee wedstrijden moeten spelen, maar ja blessures en dergelijke zorgen er voor dat sommige mensen niet meer verder gaan in het toernooi en dan komen er bye's. Daar had ik er vandaag dus twee van. Maar gewoon normale tijd opgestaan en rustig aan gedaan. Eens kijken wanneer de Nederlanders vandaag spelen. He, Angelique heeft een walkover. Die hoefde uiteindelijk dus toch niet om 9 uur te spelen. Om 10:20 stond Rene Mijs op het programma in de plate, dus leek het me toch wel leuk om ook van hem nog een wedstrijd te zien. Tenslotte heb ik een poosje les van hem gehad. Ik kwam iets later aan, maar de wedstrijd was nog niet begonnen. Dit omdat de tegenstander er nog niet was. Dat duurde een tijdje, maar Rene was er van overtuigd dat die Duitser nog zou komen. Ze hadden tenslotte vanmorgen nog gefacebookt (lekker Nederlands woord zeg). Maar ja, het duurde wel erg lang. De wedstrijdleiding had niet vernomen dat die later was of zo. Toch maar even op facebook kijken dan. En ja hoor. Via die weg had die zich bij Rene afgemeld om 10 uur. Maar wie kijkt zo vlak voor zijn wedstrijd tijdens de voorbereiding nog naar zijn facebook? Er viel voor mij dus weinig te zien. Hij kon gelijk weer naar Nederland terug. Tenslotte was die samen met zijn vader hier en moest die weer snel thuis zijn. Dan maar wat andere wedstrijden kijken op de hoofdtribune. Er spelen voorlopig even geen Nederlanders. Om 12:20 is Erik de eerstvolgende. Daarna volgt Stephen en tenslotte spelen om 3 uur drie Nederlandse dames gelijktijdig, waarvan twee hun finale. Wel grappig om daar als gewone toeschouwer te zitten. Al snel kwam Angelique langs en vertelde dat ze om 9 uur wel netjes op de baan stond, maar de tegenstandster niet was komen opdagen. Het lijkt wel een ziekte vandaag. Erik speelde een sterke partij en werd daardoor negende in zijn groep. Bij de anderen ging het vandaag een stuk minder. Stephen kwam tekort. Bea had haar dag niet. Karin speelde wel goed, maar haar tegenstander was gewoon te goed. Maar ik heb vooral naar Titia gekeken, waarvan je toch mocht verwachten dat ze wel kon winnen van de Oostenrijkse waar Karin ook al van had gewonnen. Dat viel dus tegen. De Oostenrijkse had duidelijk haar dag en liep een stuk beter dan gisteren. En bij Titia liep het net niet scherp genoeg. Balen dus. Net naast het podium. Om het leed te verdrinken wilde we aan de bar een pils nemen, maar die hadden ze al opgeruimd. Wat een tegenvaller. Langzaam aan ging iedereen naar huis. Het vliegtuig halen of een lang stuk met de auto rijden om morgen weer te werken. Ik ben toch nog even gebleven voor de prijsuitreiking. Een lange zit met zoveel categorieën, 70+, 65+, 60+, 55+, 50+, 45+, 40+ en 35+ en zowel voor Heren als Dames. Diverse mensen kwamen hun medaille niet ophalen, omdat ze al weg waren. Daarna nog eventjes naar het strand om de Øresund brug van afstand te bekijken en om de Twisted Torso te zien. Schijnbaar het hoogste gebouw in Scandinavië. Daarna maar eens naar huis om langzaam aan mijn spullen in te pakken. Morgen maar eens zien of we de auto in de straat kunnen zetten om in te laden. Anders moet ik een blokje lopen tot waar de auto nu staat. Dat is wel echt het nadeel van zo'n drukke (uitgaans)buurt.

Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.

producties