Maandag 14-11-2011
Aankomst Santiago de Chile
Bij LAN liep alles een stuk beter. Netjes op tijd weg. Een personal entertainment schermpje. Dat is andere koek. Zelfs een gewone maaltijd. Een stukje koeler dat wel, maar dat is niet zo erg als je wilt slapen. Zo af en toe wat weggedommeld en eerlijk gezegd kwam ik redelijk uitgerust aan in Santiago. Nog wel een aardig lange tijd in de wacht rij (attractieparkstijl) gestaan. Maar de papieren gingen snel. En daardoor was de bagage er vervolgens ook nagenoeg meteen. Op naar buiten en wachten op de rest. Elkaar voorgesteld en nog wat geld pinnen. Best wel handig zo. Vervolgens naar buiten en daar begon voor mij het feest der herkenning. Oh, ja, zo zag het er buiten op het vliegveld uit. In mijn herinnering was het wel een uur met de bus naar het centrum, maar met deze directe bus zag ik binnen 10 minuten al de eerste herkenningspunten. En als je dan weet waar je hotel ligt, het was tenslotte hetzelfde hotel als vorige keer, dan is dat best wel leuk. De kamers waren nog niet klaar, dus we moesten de bagage droppen. Toen een kopje koffie en een welkomstpraatje. En als de reisleider dan vertelt waar alles is, denk je toch even, volgens mij wijs je de verkeerde kant op. De Plaza des Armas is aan de overkant. Maar ach, laat hem maar. Hij is nog nooit in dit hotel geweest. Daarna met een paar anderen naar de Plaza des Armas gelopen. Als een soort van gids voorop. Inderdaad, daar waar ik dacht dat het moest zijn. Ik was alleen een straatje te vroeg. Niet slecht als het al weer 4 jaar geleden is dat je er bent geweest. Veel politie op de been, maar nog geen demonstranten gezien. Mooi. De kathedraal in en op naar de Mercado voor een hapje. Vorige keer ging de lunch daar compleet mis, omdat het met een grote groep best wel lastig is daar en een aantal mensen toen toch al wat moe waren van het reizen. Nu ging het prima. Goed uit te houden en toch een belevenis. Ook al eet ik geen vis daar op die visafslag. Daarna via de korte route teruggewandeld naar het hotel, langs de rivier door de parkjes uit mijn herinnering. Helaas werden die nogal verbouwd, dus echt een mooie route was het niet. Wel snel. Onderweg nog langs de supermercado voor een lunchpakket. Daarna lekker gedoucht en de tas heringepakt. Toen nog even een chopje op het terras (oftewel een tapje). Ondertussen een reisverslag van iemand anders lezende. Letter relaxt. ¦s Avonds met de groep naar de "kabelbaan" gelopen voor een mooi uitzicht over de stad en een kijkje op het Maria beeld. Nog even de zoo gehoord, waar ik 4 jaar geleden met Ellen strandde, omdat we niet verder de berg op mochten. Toch nog iets nieuws hier.