De volgende dag heb ik het toch wat rustiger aan gedaan. Een beetje relaxen in de buurt. In eerste instantie wilde ik nog wel meelopen naar Chileno voor een mooier uitzicht op de Torres, maar bij de eerste meter afdaling wist ik al genoeg. Mijn knie wilde nog niet. En de wandeling naar Chileno was nog aardig omhoog, wat betekende dat er nog een grote afdaling aan zat te komen. Nee, laat maar dan. Dan maar alleen wat verder lopen over een wat vlakker stuk. Nou ja vlak. Dat was het zelfde stuk wat ik als afdaling voelde de vorige dag. Daar had ik niet veel bewust van meegekregen, dus ik heb daar nog maar eens een heel rustig stukje van gelopen. Lekker relaxt. Tegen de middag ben ik maar weer rustig naar de refugio teruggelopen. Gelukkig sliepen we daar twee nachten, dus kon ik het rustig aan doen.
's Middags kwamen in kleine groepjes de anderen terug van de wandeling. Sommigen waren "slechts" tot Cireno gelopen. Anderen waren gegaan richting het uitkijkpunt op de Torres bij een meertje. Met een hoop wijn kwamen we de middag en avond door. Circa een liter de man volgens berekening.
|
producties 
111130