Vrijdag 17-07-2009
Beijing
Natuurlijk niet echt goed geslapen, maar dat was wel weer te verwachten. In Beijing aangekomen wordt op het vliegveld onze temperatuur gecontroleerd m.b.v. videocamera's. Gelukkig geen alt hoge temperaturen, dus kunnen we gewoon doorlopen. Ook de douane gaat vlotjes. Ze krijgen voor hun snelheid van mij een smiley. Wel grappig zo "online" enquêtesysteem bij de balie. Onze reisleider Ruud wacht ons buiten in de hal op, alwaar de groep langzaamaan bij elkaar komt. Nog even pinnen en we kunnen dus in de bus stappen op weg naar het Hotel. Ons even opfrissen en daarna naar een restaurantje in de buurt gelopen voor het welkomstgesprek en een lunch. Een leuk tentje met een westerse menukaart, alwaar we nog wel een paar keer gaan eten, al was het alleen maar omdat het lekker dichtbij het hotel is. Na deze verlate lunch hebben we nog even een paar uur wat tijd voor onszelf voor het gezamenlijke diner. We besluiten met z'n tweeën naar de lamatempel te gaan. Even de straat uit lopen en we hebben al snel een taxi. In het reisboek staat gelukkig ook met Chinese tekens de naam van de lamatempel, zodat de chauffeur begrijpt waar we naar toe willen. De tempel hebben we op ons gemak bekeken, maar daarna blijken we toch geen tijd meer te hebben voor de tempel van Confusius. Nou ja, dan maar een taxi opzoeken. Dat bleek toch wel heel lastig. Taxi's genoeg en ze stopten ook wel netjes voor ons. Maar als je het kaartje van het hotel gaf, dan gaven ze aan dat ze ons niet konden brengen. Na een kwartiertje diverse taxi's geprobeerd te hebben, hebben we maar een alternatief bedacht. De metro was gelukkig dichtbij, dus op daar naartoe. Even puzzelen waar we naar toe moesten, maar we hadden toch redelijk snel een kaartje en kwamen inclusief overstappen toch op een redelijke tijd aan bij het beoogde metrostation. Alleen daarvandaan was het volgens zeggen nog wel een half uur lopen en dat hadden we niet meer. Met grote passen gelopen en onderweg goed gecontroleerd of we goed liepen. We waren slechts een paar minuten te laat in het hotel, dus viel het nog mee. Met de groep toen naar een restaurant gelopen, alwaar Peking eend op het menu stond. Al het eten werd op tafel op een grote ronddraaiend plateau gezet, zodat iedereen overal bij kon. Iedereen had een kommetje een klein bordje en twee eetstokjes en daar moeten we het dus meedoen. Met de eetstokjes je eten van de grote borden afhalen en in je kommetje stoppen, waarna je het dus kan eten met je stokjes. Even wennen, maar het ging al snel redelijk.

Zaterdag 18-07-2009
Beijing
De wekker hebben we gemist, zodat we wat later zijn opgestaan dan gepland. Vandaag weer met z'n tweeën op stap. Eerst maar even een wandeling richting de ingang van de verboden stad. Oef wat druk. En ook nog eens enorm warm. We besluiten eerst maar eens naar de Tian'an Men-poort voor een uitzicht over het plein Tian'an Men-plein. De rij voor de kaartjes was niet groot en ook bij de ingang niet. Alleen je mag er niet met je rugzak in, dus moet je die afleveren bij de garderobe en daar was het natuurlijk wel druk. Dat duurde dus wel even een tijdje. Daarna werden we bij deingang nog een gecontroleerd of we geen brandbare spullen bij ons hadden. Er waren weer genoeg mensen die hun flessen water mochten inleveren. Een leuk uitzicht zo als opwarmer. Maar het was wel erg warm. Dan was ook nog eens m'n veldfles leeggelopen in de garderobe, dus kon ik wat weinig drinken in die hitte. Door de drukte besloten om vandaag maar niet naar de verboden stad te gaan. Er waren erg grote wachtrijen. Dus op naar de metro. Daar een fles water gescoord en op naar de tempel van de Hemel. Bij het park van de tempel was het gezellig druk. Er waren diverse chinezen daar aan het dansen. Aangezien de metro aan de oostzijde van het complex stopt, zijn we daar dus begonnen. Toen naar de noordelijke poort gegaan en via het westen naar het zuiden. Het was er wel behoorlijk druk maar het was wel goed te doen. Alleen goed oppassen voor alle paraplu's die de chinezen gebruiken tegen de zon. Die zitten precies op ooghoogte voor een westerling. Na de tempel aan de zuidzijde verlaten te hebben zijn we maar eens op zoek gegaan naar een restaurant. Dat kostte wat moeite dus zijn we uiteindelijk maar bij een bakker gaan eten (en vooral drinken). Het is dorstig weer zullen we maar zeggen. Daarna met de taxi naar het landhuis van prins Gong. Daar krijg je een redelijke indruk van oude Chinese gebouwen. Aan het einde was er ook een grote Chinese tuin met enorm veel Chinezen. Je kan wel zien dat ze in China ook vakantie hebben. En als goede toerist volg je toch de groepen die worden rondgeleid. Bij het achterste gebouw duurde het best wel lang voordat we naar binnen konden. Maar we werden beloond. Wat een prachtige à.. winkel??!! En als je dan een foto daar binnen maakt, dan roepen de verkopers nog dat je geen foto mag maken! Vanuit het landhuis zijn we naar het Bei Haipark gelopen. Daar waren weer diverse chinezen actief met dansen en Tai Chi. We hebben daar ook het negendrakenscherm gezien. Toen op richting het hotel, want we zouden met een deel van de groep naar een Kungfushow gaan. Helaas hadden we geen tijd meer om te eten, maar dat zouden we wel na de show doen. Na de indrukwekkende show zijn we met zes man teruggegaan naar ons vaste restaurantje.

Zondag 19-07-2009
Beijing
Vandaag is het tijd voor de Chinese muur. Eerst nog een beetje bijtijds op om Tai Chi te zien in het Jing Shanpark. Daarna een poosje rijden met de bus naar Mutianyu. Een stukje van de muur in de buurt van Beijing waar het niet al te druk is. Inderdaad. Dat valt mee. Eerst maar met de lift omhoog. De muur is boven op een berg aldaar. Een deel van de groep besluit om wel naar boven te lopen. De sportievelingen. Bovenaan aangekomen is het uitzicht niet zo groot door de bewolking. Je kan dus niet heel ver kijken hoe groot de muur is. We besluiten om een langzaam aan over de muur naar de andere kant te lopen. Daar komen we op een gegeven moment de sportievelingen tegen, waar we even een praatje mee hebben gemaakt. Het is dan al wat laat en we besluiten om daarvandaan nog een stukje verder te lopen naar de plaats waar hun naar boven zijn gelopen. Zij lopen ook mee terug. Een groot deel van de groep wil via de rodelbaan naar beneden, maar daar heb ik niet zoveel in. Dus weer een opsplitsing. Na een Chinese (draaischijf) lunch met de bus naar het olympisch stadium van Beijing, wat ook wel het vogelnest wordt genoemd. Een bijzonder bouwwerk. Daar zijn we ook nog even naar binnen gegaan en konden we naar het veld lopen. Al met al liep het programma wat uit, dus was er geen tijd voor het diner. Dus maar weer na de show. Ach, ja. Je raakt er aan gewend. Vanavond een culturele show. Met z'n tweeën naar de Chinese opera. Tenminste dat was de bedoeling. Het was in een hotel en het heette ook inderdaad een opera te zijn. Na de openingsact van 5 a 10 minuten met daarin een stukje opera, kwam de tweede act dat weinig met opera te maken had. Een beetje acrobatiek, een beetje muziek (maar zonder zang) en een beetje spektakel. Niet hetgeen we veracht hadden. Dat viel dus tegen. Daarna een taxi gepakt richting het Tian'an Menplein voor mooie foto's van het verlichte plein. Helaas konden we het plein niet op. Die was door de politie afgezet. Nou ja, we hebben in ieder geval wat foto's gemaakt. Toen maar even een taxi scoren naar het hotel, zodat we daar bij het restaurant konden eten. Althans dat was de bedoeling. Helaas op de grote weg bij het plein willen de taxi's niet stoppen. Dan maar een eindje door lopen in de richting waar de taxi's heengaan, dachten we. Niet zo slim dus, want eigenlijk kwamen we verder bij het hotel vandaan daardoor. Het duurde even voor we bij de grote straat wegwaren en onderweg passeerden we nog een weg, waarvan we dachten dat die naar de verboden stad leidde. Dus daar zullen ook wel geen taxi's komen. Goh wat is die verboden stad dan breed denk je. Wat een muur er omheen. Bij de eerstvolgende straat maar afgeslagen, maar geen enkele taxi wilde stoppen voor ons. Of ze hadden al passagiers, of ze hadden schijnbaar geen zin om nog mensen op te pakken. Dus steeds maar een stukje verder doorlopen en kijken of we taxi's zagen. Dan maar even aan de overkant lopen, want daar stoppen wel taxi's. Maar ja, dan stoppen ze dus weer aan de andere kant. We hadden echt geen geluk. Dus ook die straat naast de verboden stad helemaal uitgelopen. Wat is die verboden stad groot!!! Daar aangekomen nog steeds geen taxi en toen we de volgende weg al weer een stuk richting hotel hadden gelopen ontdekten we opeens dat we nog maar net bij de grens van de verboden stad waren. We konden de eerste schutterstoren zien. Auw. Dat is niet leuk. Hadden we nog een blokje te ver doorgelopen. Om 23:00 uur kwamen we versleten bij het restaurant aan dat gelukkig nog open was. Daar zaten ook nog wat reisgenoten. Een hapje gegeten en toen maar langzaam aan naar het hotel gelopen.

Maandag 20-07-2009
Beijing
Vandaag de laatste dag Beijing. En aangezien we nog steeds niet in de verboden stad zijn geweest (maar wel al er omheen) was het dus hoog tijd om dat eens te gaan doen. De taxi was er lekker snel. Dat was dus een meevaller. Het laatste stukje van de taxiplaats naar de ingang hebben we maar met een bromtaxi gedaan. Lekker relaxt. De wachtrij bij de ingang was vandaag een stuk kleiner. Wellicht ook wel omdat we vroeger waren, maar een maandag is waarschijnlijk toch beter dan een zaterdag. Tot aan het eind van de middag hebben we in de verboden stad doorgebracht. We waren nog wel een beetje moe van de wandelingen van gisteren, dus deden we lekker rustig aan. Hebben alles op ons gemak bekeken en hebben op diverse plaatsen even gerust. Bij bepaalde plaatsen was het wel weer druk en moest je echt dringen om iets te kunnen zien, maar als westers zwaargewicht gaat dat nog best wel redelijk. We hebben uiteindelijk nog niet alles kunnen zien. Bij de oostelijke paleizen werden we weggestuurd i.v.m. de sluitingstijd. Dus nog maar even onze wandelvoeten getest en in het Jing Shanpark de kolenheuvel beklommen voor een mooi uitzicht over de verboden stad (en ons hotel). Daarna op richting het restaurant om te eten en te wachten op de bus naar het treinstation. Op het treinstation was het weer enorm druk. Wat een chaos kunnen die Chinezen toch creëren. We lagen met de groep verdeeld over drie wagons. Per wagon sliepen er wel redelijk wat mensen bij elkaar in de buurt, maar er waren ook genoeg andere mensen in de trein. Waarschijnlijk Chinezen, maar het kunnen natuurlijk ook andere Aziaten zijn geweest. Tussen de wagons in op het "bordes" mocht er gerookt worden (en herrie worden gemaakt), zodat een deel van de groep daar een deel van de nacht heeft doorgebracht. Wel een hard bed, maar dat schijnt heel normaal te zijn in China.

Dinsdag 21-07-2009
Xitang / Huzhou
Na een korte nachtrust eerst even een broodje gegeten bij de andere Nederlanders in de wagon. Die hebben benedenbedden alwaar je dus op kunt zitten. Op onze bovenbedden is dat wat lastig. Wel gezellig zo bij elkaar. Bij het station aangekomen hop naar de bus richting Huzhou. Eerst nog even langs een pittoresk dorpje aan het water, genaamd Xitang. Ook wel het Venetië van China genoemd. In het hotel aangekomen, moesten we daar verplicht eten. Het was nou niet bepaald mijn smaak (en menig ander). Vandaar dat we daarna nog maar even langs de Mac zijn gegaan. Wat zijn we toch ook een westerlingen. Om dit enigszins te compenseren zijn we daarna maar met een deel van de groep iets typisch oosters gaan zoen. Karaoke. Best wel lastig als het computerprogramma in het Chineest werkt, maar gelukkig stonden er ook Engelse titels tussen van nummers die ons bekend voorkwamen.

Woensdag 22-07-2009
Eclips / Shanghai
De grote dag is aangebroken. De afgelopen week hebben we steeds de weersvoorspellingen in de gaten gehouden en die beloofde al niet veel goeds. En inderdaad, het is enorm bewolkt. Nou ja, maar op tijd opstaan en er het beste van hopen. Het begint al meteen lekker. Na het "voortreffelijke" diner van gisteravond, was het ontbijt weer een nieuwe belevenis. Als je om orange juice vraagt, dan krijg je van dat sinasappel oplosspul verwerkt in heet water. Je kan er wel ijsblokjes bij krijgen!! Ach ja, het is weer eens wat anders. De Baobab-reisleiding stelt twee locaties voor waarvandaan je de eclips kan bekijken. Vanaf het dak van het hotel of in het plaatselijke park. Een deel van de groep zou het eigenlijk liever doen ergens in de rijstvelden. Maar ja onze Engels sprekende tourgids helpt niet echt, de chauffeur is slecht te vinden en de tijd begint te dringen. Als het zoveel moeite moet kosten, laat het dan maar. We besluiten dan maar naar het park(je) te lopen. Achteraf gezien een heel goede beslissing. Het is er gezellig druk zo met een paar Nederlanders en diverse Chinezen. Door de wolken heen zien we af en toe de zon, waar de maan langzaam aan voorkruipt. Eigenlijk zijn de eclipsbrillen en speciale filters niet nodig. Die wolken zijn ook hele goede filters. Ook een klein buitje haalt ons niet uit ons goede humeur. Even de regenjassen pakken en alle camera';s onder plastic bedekken. En na een paar minuten houd dat weer op en blijft het verder droog. We merken al gauw dat wij de tweede attractie van de dag zijn, dus entertainen wij de plaatselijke bevolking met ons gezang. Ook richting de groepsgenoten op het hoteldak zingen we nog even "Het is stil aan de overkant", maar ze reageren niet echt. Ze gaan alleen maar een beetje zwaaien. Er loopt ook een cameraman van het lokale nieuws en die vindt 5 minuten voor de totale verduistering eindelijk een tolk, die het Engels van Ellen kan vertalen naar het Chinees voor hem. Dus Ellen wordt ge´nterviewd terwijl wij ons opmaken voor het grote moment. Zouden we er wat van kunnen zien. Jawel, er verschijnt een gat in de bewolking precies bij de zon. Nog een kleine beweging van de maan en de zon is verdwenen. De diamanten ring wordt zichtbaar en we zien nog even een poosje de corona, voordat de wolken de boel echt verduisteren. Achteraf horen dat we nog mazzel hebben gehad. In Shanghai was niets te zien van de totale verduistering. Da's niet fijn. In het "nachtelijk donker" van de zonsverduistering maken we nog de nodige foto's van het plein en vermaken we ons met de lokale bevolking. Tja, als je de corona niet kunt zien, dan moet je je toch vermaken. In de loop van de middag gaan we met de bus naar Shanghai. Het regent daar wat meer. Wat een grauwe stad zo. Na het inchecken gaan Ellen en ik met de metro naar de stad. We raken al helemaal gewend aan de kaartjesautomaten. Nou ja, bijna dan. Bij het verlaten van de metro moet je kaartje in de automaat stoppen, die dan wordt ingeslikt. Bij Ellen lukt dat maar niet. Vreemd. Wel heeft ze een bijzonder metrokaartje, zo met een chip erop. Of wacht eens dat is het kaartje van de hotelkamer. Oeps, gelukkig komt die er dus wel uit, anders sta je daar zonder kaartje van je kamer. Even gewandeld over de grote winkelstraat van Shanghai en dan hop een restaurantje zoeken. Deze keer maar eens gewoon een Chinees restaurant bezoeken met z'n tweeÙn, waar we zelf wat gerechtjes bestellen. Niet alles is even lekker, maar het vult wel. Daarna op zoek naar de Bund Sightseeingtunnel. Tja en dan zie je pas wat een bouwput Shanghai eigenlijk is. Zeker zo vlak voor de expo van 2010. De Bund is gewoon niet te bereiken. Er staan allerlei afzettingen. Teleurgesteld maar terug gelopen naar het metrostation en gewoon met de metro dan maar een halte nemen onder het water door. Daar bij de uitgang kom je weer allerlei afzettingen tegen. We hadden afgesproken naar de Jinmatoren te gaan voor een mooi uitzicht over verlicht Shanghai. Diverse pogingen hebben we genomen om door de barrières van de afzettingen heen te gaan, maar dat leverde vooral modderige en vermoeide voeten op. We dachten er bijna te zijn, maar toen liepen we vast op de "snelweg" die we niet konden oversteken. Dus weer een stuk omlopen. Uiteindelijk vonden we het wel en konden we redelijk snel een kaartje kopen. Een leuk uitzicht over een verlichte stad, alleen je kon door de nevel niet gigantisch ver kijken. De terugweg naar het metrostation ging gelukkig een stuk gemakkelijker, omdat we aan de goede kant bleven van de afzettingen en de weg.

Donderdag 23-07-2009
Shanghai
Vandaag maar eens een beetje uitgeslapen na de vermoeiende dag van gisteren. Op ons gemakje zijn we met de metro richting de Yutuinen en Bazaar gegaan. Daar eerst maar een kopje koffie gedronken bij de McDonald. Ach ja, je bent een westerling of niet. Bij de Bazaar was het lekker druk. Het bruggetje richting het theehuis was volledig gevuld met (oosterse) toeristen. Dan eerst maar eens de Yutuinen is. Een stuk minder druk dan de tuin die we in Peking bezochten, maar nog altijd genoeg moeite om te fotograferen zonder toeristen erop. Hierna zijn we naar het theehuis gegaan. Het was nog lekker druk op de zigzagbrug er naar toe, maar binnen aangekomen was het zeker niet druk. Die groepen hebben daar zeker geen tijd voor. We bestelden allebei een speciale thee. Na een poosje volgde er een heuse theeceremonie. Alles werd netjes ter plaatse met heet water gewassen en de thee werd gezet in aparte potjes, die weer werden overgeschonken in andere potjes. Een bijzondere gebeurtenis. Ook waren er allerlei hapjes bij. De ene smaakte wat beter dan de andere, maar we hebben er een behoorlijke tijd doorgebracht en zeker wel meer dan 10 kopjes gedronken. Niet dat je per kopje veel thee dronk. Dat was ongeveer één grote slok. Na de thee moesten we weer langzaamaan richting het hotel. Aan het eind van de middag was er een acrobatenshow geboekt. Tijdens het wachten op de rest van de groep in het hotel viel me opeens op dat het tasje van mijn compactcamera,die aan mijn riem vastzat, leeg was. Ook op de kamer was die niet te vinden. Da's dus balen. Niet dat de camera nou echt duur is, maar je mist dan toch wel diverse foto's, zoals op het plein bij de verduistering en van de karaoke. Da's niet fijn. Bij de acrobatenshow hebben we diverse bijzondere acts gezien. Als hoogtepunt hadden ze vijf motorrijders die door elkaar in een ijzeren bol rondreden. Daarna zijn we met dit deel van de reisgroep gaan eten in de Franse Concessie. Een stukje Europa in China. Die Franse Concessie was iets duurder dan gepland, dus we waren zo goed als blut. Nog net genoeg geld voor een taxi, alhoewel we dus uiteindelijk met de metro teruggingen. En de rest van de groep ging dus een halte verder. Een wereld ging voor ons open. Zie je opeens het treinstation waar we waren aangekomen. En de weg naar het hotel was ook een stuk gemakkelijker te vinden.

Vrijdag 24-07-2009
Shanghai
Time flies when you're having fun. Vandaag alweer de laatste dag om iets in China te bezoeken. Tja, dat moet toch echt de Bund worden. Het oude centrum van Shanghai langs de rivier Huangpu, waar alles begonnen is, zoals sommige zouden zeggen. Maar dus wel oppassen voor alle bouwwerkzaamheden. Maar eerst maar even nog wat geld scoren. Terug naar het plein bij het treinstation. Daar moeten toch wel wat pinautomaten staan. Bij de eerste bank was de pinautomaat binnen, dus daar konden we niet bij, omdat de bank nog gesloten was. Fijn. Dan maar verder het plein afschuimen. Bij de volgende pinautomaat lukte het niet om er geld uit te krijgen. Bij het postkantoor wilden ze niet wisselen. Probeer maar een pinautomaat zeiden ze. Bij de Holiday Inn. In de lobby van dat hotel, bleek er inderdaad een pinautomaat te staan. En als je dan gewoon je Checking account kiest in plaats van een Saving account, dan krijg je gewoon je geld. Ach ja, goed lezen. We hadden nu "eindelijk" geld voor het ontbijt, dus hebben we maar duur gedaan en zijn we bij de Holiday Inn gaan eten. Duur, maar erg lekker. Via de metro zijn we eerst naar het aquarium gegaan. Met die nattigheid leek ons dat wel aangenaam. Een mooi aquarium. Wel af en toe wat kleine aquariums voor de vissen, maar ze hebben wel bijzondere vissen. En een enkele vogel, die niet kan vliegen, slechts kan waggelen, maar die behoorlijk kan duiken, oftewel pinguïns. Altijd leuk. Het grote zeeaquarium met haaien, schildpadden, roggen en andere middelgrote vissen was zeer indrukwekkend. Een glazen koepel er onderdoor, waar je op de lopende band kon staan als je dat wilde. Dan voel je je als duiker toch wel erg lekker op je gemak. Na deze nattigheid zijn we op zoek gegaan naar de Bund Sightseeingtunnel vanaf deze kant. En dat was snel gevonden. Eerst nog even een mooi uitzicht op de Bund vanaf de waterkant, maar dan toch de vreemde tunnel door met allerlei lichteffecten. Aan de andere kant kwamen we weer tussen de bouwputten terecht, dus het was even zoeken naar de opstapplaats voor de rondvaartboot. Met gevaar voor eigen leven oversteken op een drukke weg en een behoorlijk stuk omlopen, kwamen we daar dan toch. En als beloning mochten we toch bijna een uur op het dek zitten en genieten van de skyline van Shanghai. Daarna weer op richting de grote winkelstraat voor de metro. Maar daar aangekomen lokte toch het toeristentrientje over de winkelstraat. Als echte toeristen onderuitgezakt even kijken op de winkelstraat zonder lastig gevallen te worden door verkopers. Ideaal. En voor die 20 eurocent kan je dat toch eigenlijk ook niet overslaan. Het treintje stopte bij het volksplein. Da's handig. Die hadden we nog niet gezien. Daar nog even met wat Chinese jongeren gesproken, die graag hun Engels uitprobeerde op toeristen. Van hen begrepen dat er in heel China slecht zicht was geweest op de zonsverduistering. In Shanghai dus helemaal niets. Dus we mochten gelukkig zijn met onze ervaring. Nog even het park bezocht en hop terug met de metro naar het hotel voor het afscheidsdiner. Die grappig genoeg weer in de Franse Concessie was. Een bekende omgeving dus. Na afloop waren we om 23:20 bij de metro, maar helaas was toen schijnbaar de laatste metro net vertrokken. Dan maar met de metro. Die hadden we voor de verandering snel te pakken, zodat we nog op een leuke tijd in het hotel waren.

Zaterdag 25-07-2009

Vliegtuig

Een lange dag. Niet alleen qua reizen, maar ook qua tijdsduur. Dat heb je met die tijdzones. Eerst met de bus naar het vliegveld om in te checken. Dat ging redelijk vlot. Geen raamplaats, maar ach daar raak je aan gewend bij groepsreizen. Nog een beetje shoppen op het vliegveld en daarna op in het vliegtuig, zonder persoonlijk entertainment scherm. Eerst nog een beetje mijn ogen dicht gehad en daarna ca. twee en halve film gekeken op een van de centrale monitoren. Je moet toch wat op zo'n dagvlucht. In Frankfurt mochten we nog een poosje wachten, waarna we nog drie kwartier richting Schiphol mochten vliegen. Nog een flinke tippeling vanaf de gate naar de afhaalbalie en dan wachten op de koffers en afscheid nemen van de groep. Onze ouders haalden ons voor de volgende etappe.

Zondag 26-07-2009

aankomst thuis

Boek je een 10 daagse reis. Zal je net zien dat je er nog een elfde uithaalt. Na middernacht was ik in Rotterdam aangekomen. Daar Kuifje opgehaald en het laatste stuk naar huis gereden. Best wel vermoeiend om geconcentreerd te blijven, dus was de cruisecontrole wel heel erg handig. Dat is weer één ding minder om op te letten. Uiteindelijk kon ik thuis een zacht bed opzoeken.