China

Zondag 19-07-2009
Beijing
Vandaag is het tijd voor de Chinese muur. Eerst nog een beetje bijtijds op om Tai Chi te zien in het Jing Shanpark. Daarna een poosje rijden met de bus naar Mutianyu. Een stukje van de muur in de buurt van Beijing waar het niet al te druk is. Inderdaad. Dat valt mee. Eerst maar met de lift omhoog. De muur is boven op een berg aldaar. Een deel van de groep besluit om wel naar boven te lopen. De sportievelingen. Bovenaan aangekomen is het uitzicht niet zo groot door de bewolking. Je kan dus niet heel ver kijken hoe groot de muur is. We besluiten om een langzaam aan over de muur naar de andere kant te lopen. Daar komen we op een gegeven moment de sportievelingen tegen, waar we even een praatje mee hebben gemaakt. Het is dan al wat laat en we besluiten om daarvandaan nog een stukje verder te lopen naar de plaats waar hun naar boven zijn gelopen. Zij lopen ook mee terug. Een groot deel van de groep wil via de rodelbaan naar beneden, maar daar heb ik niet zoveel in. Dus weer een opsplitsing. Na een Chinese (draaischijf) lunch met de bus naar het olympisch stadium van Beijing, wat ook wel het vogelnest wordt genoemd. Een bijzonder bouwwerk. Daar zijn we ook nog even naar binnen gegaan en konden we naar het veld lopen. Al met al liep het programma wat uit, dus was er geen tijd voor het diner. Dus maar weer na de show. Ach, ja. Je raakt er aan gewend. Vanavond een culturele show. Met z'n tweeën naar de Chinese opera. Tenminste dat was de bedoeling. Het was in een hotel en het heette ook inderdaad een opera te zijn. Na de openingsact van 5 a 10 minuten met daarin een stukje opera, kwam de tweede act dat weinig met opera te maken had. Een beetje acrobatiek, een beetje muziek (maar zonder zang) en een beetje spektakel. Niet hetgeen we veracht hadden. Dat viel dus tegen. Daarna een taxi gepakt richting het Tian'an Menplein voor mooie foto's van het verlichte plein. Helaas konden we het plein niet op. Die was door de politie afgezet. Nou ja, we hebben in ieder geval wat foto's gemaakt. Toen maar even een taxi scoren naar het hotel, zodat we daar bij het restaurant konden eten. Althans dat was de bedoeling. Helaas op de grote weg bij het plein willen de taxi's niet stoppen. Dan maar een eindje door lopen in de richting waar de taxi's heengaan, dachten we. Niet zo slim dus, want eigenlijk kwamen we verder bij het hotel vandaan daardoor. Het duurde even voor we bij de grote straat wegwaren en onderweg passeerden we nog een weg, waarvan we dachten dat die naar de verboden stad leidde. Dus daar zullen ook wel geen taxi's komen. Goh wat is die verboden stad dan breed denk je. Wat een muur er omheen. Bij de eerstvolgende straat maar afgeslagen, maar geen enkele taxi wilde stoppen voor ons. Of ze hadden al passagiers, of ze hadden schijnbaar geen zin om nog mensen op te pakken. Dus steeds maar een stukje verder doorlopen en kijken of we taxi's zagen. Dan maar even aan de overkant lopen, want daar stoppen wel taxi's. Maar ja, dan stoppen ze dus weer aan de andere kant. We hadden echt geen geluk. Dus ook die straat naast de verboden stad helemaal uitgelopen. Wat is die verboden stad groot!!! Daar aangekomen nog steeds geen taxi en toen we de volgende weg al weer een stuk richting hotel hadden gelopen ontdekten we opeens dat we nog maar net bij de grens van de verboden stad waren. We konden de eerste schutterstoren zien. Auw. Dat is niet leuk. Hadden we nog een blokje te ver doorgelopen. Om 23:00 uur kwamen we versleten bij het restaurant aan dat gelukkig nog open was. Daar zaten ook nog wat reisgenoten. Een hapje gegeten en toen maar langzaam aan naar het hotel gelopen.

Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.

producties