Maandag 29-10-2001

Aankomst in Quito

In Curacao was het donker, warm en leeg. Alle winkeltjes waren gesloten, dus weinig gezien. De vlucht ging redelijk snel. Zo snel dat we langer moesten wachten voordat we door konden naar Ecuador. In Quito aangekomen bleek een van de medereizigers last te hebben van jicht, zodat zij (Marjon) met een rolstoel naar buiten is gebracht. De reisleidster (Evelien) stond ons buiten op te wachten en we zijn snel naar de bus gegaan waar onze chauffeur (Siro) klaar stond. Eerst even opfrissen op de kamer en vervolgens een kort praatje van onze reisleidster aanhoren. Vervolgens eerst even lunchen en daarna ben ik samen met m'n kamergenoot (Remon) nog even een rondje wezen maken langs een aantal kerkjes en pleintjes. Best wel leuk. Heel weinig toeristen, behalve de Baobabers. Het is hier een beetje bewolkt met een temperatuur van ca. 20 graden.

Dinsdag 30-10-2001

Quito - Nationaal Park Cuyabeno

Aangezien het in de buurt van Lago Agrio een beetje had gerommeld de afgelopen maanden had het ministerie van buitenlandse zaken een negatief reisadvies gegeven voor busreizen naar Lago Agrio. Zij adviseerden om met het vliegtuig te gaan, wat Baobab dab ook heeft gedaan (zonder meerkosten voor de reizigers). Hierdoor konden we later vertrekken en was er tijd voor een "normaal" ontbijt in het hotel. Aangezien het ontbijt nog niet klaar was hebben we (Remon en ik) nog even wat rondgelopen op het plein voor het hotel (Plaza Santa Domingo), alwaar we nog even de kerk hebben bezocht waar net een dienst werd gehouden. Daarna ontbeten en met de bus naar het vliegveld. Daar een poosje rondgehangen alvorens we door de controle heen konden. Een waar feest. Een echt gigantisch goede controle. Er kwam zelfs geen nagelvijltje of nagelschaartje doorheen. Zakmessen en junglemessen natuurlijk wel, want die heb je natuurlijk nodig in de jungle. Grote willekeur dus. Daarna over op een ranchero. Dat is een soort van houten bus, waar een aantal mensen op het dak hebben gezeten en waar ze lekker stof konden happen. Halverwege even gestopt voor de lunch en daarna snel door. Onderweg werd er gewerkt aan de weg, maar in tegenstelling tot in Nederland kan je dan gewoon rijden over het stuk dat net word neergelegd inclusief de verse asfaltlaag. Bij El Puento aangekomen overgestapt op een gemotoriseerde grote kano. Het werd langzaamaan al donker en op een gegeven ogenblik was de rivier versperd door een boom. Na enig conclaaf tussen de lokale gids en de bootsman besloten dat een aantal mensen moesten uitstappen om de boot lichter te maken. Dat moesten dan al gauw de mannen zijn, zodat de dames konden blijven zitten. Tja en als je dan ziet wie er blijven zitten, dan vraag je je wel eens af wie er een rokje aan heeft. Afijn even moeilijk doen met zaklantaarns en uitstappen maar. Dat ging nog redelijk snel. Nadat de helft van de mensen er uit was kon de boot over de boom heen varen en konden we weer instappen. Daarna even wachten op de andere kano, waar hetzelfde schouwspel voltrok. Vervolgens op naar het kamp waar de muskietententen al klaar stonden. Best wel een leuke omgeving zo naast de rivier. Ik had een eenpersoons "tent" met een zeer dun matrasje, maar het lag redelijk.

Woensdag 31-10-2001
Nationaal Park Cuyabeno
's Ochtends een fikse wandeling door het regenwoud met veel uitleg over waar bepaalde planten voor gebruikt kunnen worden. Af en toe een beetje glibberig en een beetje modder, maar we hadden regenlaarzen gekregen dus het viel mee. Aan het eind van de wandeling (ca. 3 uur) hebben we nog even bij een dorpje in de rivier gezwommen. Ik ben nog even naar de overkant gegaan, maar er stond toch wel een behoorlijke stroming. Daarna maar schuin overgestoken om weer terug te komen bij de kano. Heerlijk zo'n afkoeling na zo'n warme tocht. Ik heb me rot gezweten en zeker wel 1,5 liter water gedronken onderweg. Daarna gingen we met de boot terug naar onze rustplaats en hebben we daar gegeten. Na de maaltijd nog even in de rivier gesprongen om af te koelen en daarna met de boot de rivier op om piranha's te vangen. Dat lukte mij natuurlijk niet, want ze aten m'n aas op zonder dat ik ze te pakken kreeg. Een stel Belgen (Rita en Michel) lukte het wel en natuurlijk ook de bootsman. Ecuador 5, BelgiÙ 2, Nederland 0. Een zware nederlaag. Daarna terug naar onze kampeerplaats en weer redelijk geslapen.

Donderdag 01-11-2001

Nationaal Park Cuyabeno

's Nachts viel er een behoorlijke regenbui die 's ochtends ook nog bezig was. Tja het heet niet voor niks een regenwoud. Na het ontbijt de laarzen aan en het regenwoud in, waar de bomen het meeste water wegvangen. Door veel modder gelopen en af en toe over een beekje door over een glibberige boomstam te wandelen. Ik kreeg een beetje een kootwijkgevoel. Al die regen en dan gewoon in het bos wandelen. Na de wandeling weer behoorlijk gegeten. In principe steeds soep met een aardappel erin (toch nog gekookte aardappelen zo). Daarna iets van rijst met kip en koffie toe. 's avonds meestal iets ander met een toetje. Toch steeds een driegangenmenu. Petje af hoor voor die kok, als je bedenkt dat alles op de ranchero was meegekomen. 's Middags klaarde het op en konden we relaxt in de boot zitten en naar het grote meer gaan. We moesten weer over de boomstam, maar dit keerde hoefde we niet uit te stappen. Er waren wat minder mensen mee en het water stond wat hoger. Wel bleven we hangen op de boomstam tijdens de poging, maar even met z'n allen naar voren en daarna kwam die los. Onderweg nog wat vogels gezien, waaronder de hoatzin. Een vogel zoals die inde oertijd er wel meer waren, met een klauw zodat ze de boom weer op kunnen klimmen. Vooral handig voor de kleintjes na hun eerste pogingen om te vliegen. Prachtige zonsondergang op het meer en daarna over de rivier terug op zoek naar kaaimannen. Met de zaklantaarn schijnen en dan wachten tot je rode oogjes ziet. Er waren er een hoop te zien inclusief een aantal die hun kop verder boven het water staken en zelfs een kleintje die op de kant zat. Heel leuk. Na het eten kwam een "taart" op tafel voor onze jarige die eigenlijk de volgende dag jarig was. Daarna vroeg naar bed, omdat we om drie uur op moesten.

Vrijdag 02-11-2001

Cuyabeno - Peguche (2300m)

Weinig geslapen natuurlijk. Om kwart voor drie was iedereen al bezig en om half vier konden we aan het ontbijt. Toch nog met een eitje. Daarna in de boot en drie uur varen naar El Puento. Vervolgens in de ranchero weer 3 uur rijden met een korte plaspauze. Daarna in de rij staan voor het ticket van het vliegtuig en door de controle heen. Op de heenweg was dat al vreselijk lachen en op de terugweg was het natuurlijk weer feest. De metaaldetector ging bij nagenoeg iedereen af. Het bleek dat zelfs een dubbeltje het apparaat al deed afgaan. Op het vliegtuig nog even een patatje gehaald bij de plaatselijke snackbar en daarna in de bus. Een half uurtje rijden naar Calderon. Het was namelijk allerzielen en dat is hier groots feest met draaimolen en al. Je moet dan namelijk naar het kerkhof en de maaltijd delen met de overledenen. Ik had dat ook al in Guatemala gehoord en het blijkt dus echt waar. Groots feest dus. Tijdens deze plechtigheid was de chauffeur met z'n zoontje ook naar het kerkhof en toen kwam de politie langs omdat het verkeer er niet door kon. Afijn even paniek en de chauffeur zoeken. De bus werd ergens neergezet en hij kreeg een boete (10 dollar). Vervolgens om drie uur nog wat gegeten daar in de buurt en op naar Peguche in de buurt van Otavalo. 's Avonds even in de plaatselijke winkel wat chips gekocht. Een glas whiskey erbij genomen en vroeg (8 uur) in bed, zonder echt diner.

Zaterdag 03-11-2001
Peguche (bezoek Otavalo)
Vanochtend om half zeven opgestaan en om 7 uur ontbijt. Daarna naar de stad (Otavalo) gelopen en de markten afgestruind. Er was onderweg ook nog een klein plaatselijk marktje waar ze het plaatselijke pluimvee verkochten, inclusief Cavia's. Best wel zielig om ze zo te zien hangen aan hun nekvel beetgehouden. Het valt me wel op dat m'n eigen cavia's niet zo dik zijn als ik wel eens denk. Ze zijn hier een stuk dikker. Waarschijnlijk vetgemest om te eten. Ik snap nu wel waarom het op z'n engels Guineese varkentjes zijn. In de ochtend even wat gedronken in een Internetcafeetje, zodat ik gelijk wat kon mailen. Een lekkere dag op zich, op wat darmprobleempjes na. In het internetcafÚ had ik het nodige achtergelaten en ik voelde me voor de rest wel prima. Daarna nog verder over de markten gestruind. 's Middags een pizza in een leuk tentje. Na elke bestelling die er gedaan werd, werd een van de kinderen geroepen die even naar de markt ging voor ingredienten. Daarna op ons gemak terug naar het hotel. Lekker in het zonnetje, zodat m'n rechternek aardig verbrand was. De rest van de middag lekker op het terras bij het hotel gezeten. Aan het eind van de middag de berg op voor een mooie zonsondergang boven Otavalo. Boven aangekomen, begonnen m'n darmen weer gigantisch te zeuren. Lekker in de vrije natuur en geen WC-papier in de buurt. Toch wel redelijk verlopen gelukkig. Helaas kwamen er wolken voor de zon en viel de zonsondergang in het water. Daarna in de schemer terug. Bij het eten speelde een lokaal bandje wat Ecuadoriaanse muziek. Het schijnt overigens dat al die Zuid-Amerikaanse panfluiters in Nederland allemaal uit Otavalo komen.

Zondag 04-11-2001

Peguche (bezoek Cuicocha)

Vandaag een wandelingetje rond een krater, genaamd Cuicocha. De wandeling duurde zo'n 5 uur met in het begin gigantisch veel zon, maar erna was het lekker bewolkt. Hierdoor kon ik 's middags na de lunch halverwege er nog een aardige pas in krijgen. Na afloop nog even langs een leerdorpje genaamd Cotacachi en daarna weer terug naar het hotel. Er speelde die avond geen band.

Maandag 05-11-2001

Peguche - Maquipucuna

's Ochtends vroeg op. Zonder lunch in de bus eerst een paar uur rijden naar een ecologisch project, waar ze een heerlijk ontbijt hadden. De liefhebbers konden daarvandaan ongeveer 5 uur gaan wandelen naar onze eindbestemming, Maquipucuna. Aangezien ik m'n darmen nog niet helemaal vertrouwde ben ik maar gewoon met de bus gegaan, evenals het grootste deel (tweederde) van de groep. 's Middags lekker in het nevelwoud gelopen, dat door de droogte overigens gewoon leek op de jungle. Veel mooi wandelpaden.

Dinsdag 06-11-2001

Maquipucuna

Deze dag zijn we in Maquipucuna gebleven. 's Ochtends half vijf opgestaan om de rooie rotshaan te zien vechten om het enige vrouwtje. De gids zou oorspronkelijk om 10 voor vijf vertrekken, maar hij kwam om 5 uur pas aanzetten, zodat we om vijf over weggingen. Helaas was het "gevecht" om het vrouwtje over toen wij er aankwamen. De zon was namelijk al op. Het kan natuurlijk ook zijn, dat ze hoofdpijn had. We hebben alleen een paar mannetjes gezien die wat beteuterd schreeuwden. Daarna ontbijten en nog een wandeling van drie uur door het woud. Aardig wat vogels gezien, zoals toekans, gieren en papegaaien. 's Middags gewoon lekker bij de hut gebleven waar we overigens op 4-persoonskamers sliepen. Bij de hut hadden ze zoet water hangen waarop kolibries afkomen. Erg mooi om te zien dat gefladder.

Woensdag 07-11-2001

Maquipucuna - Lasso (2800 m)

Vandaag naar Lasso. Eerst achterop de truc naar de grote weg toerijden. Enorm geschommel en steeds bukken voor takken. Daarna met de bus naar het midden van de wereld. Eerst een klein monumentje precies op de evenaar. Daarna naar een groot amusementspark slechts 300 meter ernaast. Een aantal fransen hadden dat toentertijd verkeerd berekend en een kniesoor die daarop let. Gigantisch toeristisch. Om kwart voor vier waren we in Lasso. Net op tijd voor de grote voetbalwedstrijd tussen Ecuador en Uruguay. Beslissend om plaatsing voor het wereldkampioenschap. Met veel moeite, gepingel en wat geluk heeft Ecuador het gehaald door er een gelijkspel uit te slepen. Een wedstrijd voor het einde zijn ze nu zeker van de vierde plaats. Een unieke prestatie aangezien ze dat nog nooit gelukt is. Tja, dan moet je toch weer even denken aan die Nederlandse stumpers.

Donderdag 08-11-2001
Lasso - Saquisili - Cotopaxi
Vroeg op en direct (zonder ontbijt) naar SaquisillÝ voor de plaatselijk veemarkt. Veel koeien, varkens, ezels en schapen. Daarna het dorp in voor de verschillende marktjes en inkopen doen voor ontbijt en lunch. Bij de bakker genoeg gehaald voor de hele dag. Twee dollar met z'n tweeÙn. Om kwart over elf richting Cotopaxi. Met de bus gereden naar 4300 meter hoogte en daarna op m'n gemak in 40 minuten naar 4800 meter. Tja, dat is wel erg hoog. Een gigantisch uitzicht. Ik begon als laatste aan de wandeling, maar langzaamaan toch steeds een paar mensen in, omdat ik met m'n lange benen schijnbaar net een iets hoger tempo kon volhouden. Na een poosje rust nog even een stuk gelopen richting een gletser om op de eeuwige sneeuw rond te lopen. Best wel bijzonder als je bedenkt dat je bijna op de evenaar stond. Erg mooi trouwens ook om de vegetatie te zien veranderen van tropische gewassen tot een Nederlandsachtig dennenbos en daarna naar een kale vlakte.

Vrijdag 09-11-2001

Lasso - Banos (1800 meter)

Vandaag naar Banos gereden, waar we om elf uur waren. Hier hebben we een pizzaatje gepakt, omdat Remon nu last van z'n darmen heeft. Daarna wat rondgeslenterd door het Valkenburg van Ecuador. En dan het onvermijdelijke Internetcafe. Tja, je moet wat hÚ. Vervolgens nog wat inkopen gedaan voor de lunch voor de volgende dag en even wat gerust op de kamer. Daarna nog even een wandeling tot net buiten de stad voor een mooi uitzicht over de rivier en op de stad. Weer geen mooie zonsondergang door de bergen. Vervolgens de stad in voor het diner. Het duurde slechts een uur voordat de soep op tafel kwam, waarna we nog een half uur konden wachten op de hoofdmaaltijd. Ik had lasagna genomen, maar het leek wel pastasoep.

Zaterdag 10-11-2001
Banos - Chimborazo - Urbina (3600 meter)
Vandaag het hoogtepunt van de reis (qua meters dan). Eerst gereden naar Rio Bamba gereden om daar een aantal mensen af te zetten die niet mee de berg op wilden en om kaartjes de kopen voor de trein. Vervolgens aan het begin van de middag bij de Chimborazo aangekomen op slechts 4800 meter. Daarvandaan in een half uur langzaam aan sterk gestegen naar 5000 meter, alwaar een hut stond. Uiteindelijk hebben maar zes mensen van onze groep dat gedaan, waaronder dus ik, zei de gek. Het was weer redelijk goed weer om de berg op te gaan, maar er was wel veel bewolking in de buurt. Gelukkig werd het uitzicht niet belemmerd, alhoewel het wel een kale vlakte was. In de hut aangekomen heb ik nog even wat kaakjes gegeten en wat gedronken en ik kreeg het toen benauwd. Ik dacht eerst dat het de hoogte was, maar toen ik buiten was zakte het meteen weg. Gewoon te warm gekleed voor zo'n windvrije ruimte. Daarna maar gelijk weer afgedaald en toen met de bus terug naar Riobamba om de andere mensen op te halen. Vervolgens door naar een oud treinstation, dat tegenwoordig dienst doet als hotel. Ergens op de kale vlakte waar geen trein meer komt. Wel erg leuk. De lama's liepen er buiten. 's Avonds kwam de bewolking over het land (ca. 3600 meter) en was het erg koud. De open haard stond aan, maar iedereen zat te beven. Nog eventjes geschaakt aan een groot schaakbord van meer dan een meter breed. Gelukkig kwam er een bandje wat muziek spelen, zodat je je even warm kon dansen. Een eenvoudige maaltijd en toen gauw naar bed. Een vreselijk koude nacht.

Zondag 11-11-2001
Urbina - Riobamba - Alausi - Nariz del Diablo - Ingapirca
Vandaag weer vroeg op. Om 5 uur reden we al weg, zodat we goede plaatsen in de trein konden regelen. De trein vertrok dus uit Riobamba (en dus niet bij ons hotelperron vandaan). De helft van de groep ging op het (koude) dak zitten en de andere helft dook lekker naar binnen (waaronder ik natuurlijk omdat ik nog altijd wat last heb van hoogtevrees). Langzaam aan kwamen er meer toeristen en werd het zo vol dat er geen zitplaatsen in de personenwagons waren. Gelukkig hadden ze veewagens (waar de mensen op het dak zaten). Daar werden een paar banken ingezet, zodat nog meer mensen meekonden. De reis duurde van 7 uur tot half 2 met als hoogtepunt de zigzagafdaling bij de neus van de duivel. Weinig neus te herkennen, maar goed. Wel leuk zo'n treinrit. Onderweg stopte de trein gewoon langs een weiland en konden er mensen instappen. ¦s Avonds naar Ingapirca gereden. Vorige keer was dat een grote ramp geweest zei onze reisleidster, dus we maakten onze borst al nat. Het bleek allemaal vreselijk mee te vallen. Er was net een nieuw gebouw af waar we konden slapen met grote kamers. Bijna allemaal met twee tweepersoonsbedden. Konden Remon en ik eindelijk onze voeten eens normaal kwijt door schuin in het bed te slapen. Na het diner werden we naar buiten geroepen om luchtballonen op te laten. Niet van die gewone die wij gewend zijn, maar van papier gemaakt en met vuurtje aan de onderkant om de lucht te verwarmen. Erg spectaculair. Het vuur van de ballon ging vlak langs de boom omhoog. Ook werd er nog wat vuurwerk afgestoken en kregen we aantal rondjes van de plaatselijke sterke drank.

Maandag 12-11-2001
Ingapirca - Cuenca (2400 m)
's Ochtends een zeer goed ontbijt en toen gewandeld naar de ruines van Ingapirca. Niet superspectaculair, maar met een gids toch wel informatief. Daarna de spullen in de bus zetten en met een groepje een wandeling door het gebied maken van twee en een half uur. Af en toe een beetje stijl omhoog en omlaag maar wel mooi. Een tijdje langs een kanaaltje gelopen. Op de terugweg kwamen we langs een bosbrandje, dat waarschijnlijk is aangestoken om regen af te dwingen. Sommige maken een dansje (Noord Amerika), andere bellen het KNMI, maar hier steken ze gewoon het bos in de fik. Vervolgens op naar Cuenca, waar we 's avonds nog even wat hebben rondgekeken en gegeten. Als toetje hebben we bij de plaatselijke Hollander een heerlijk ijsje gehaald. Daarna naar de hotelkamer en film gekeken. Onder andere een groot deel van the matrix. Lekker met een glaasje whisky liggend op bed TV kijken. Wat een luxe.

Dinsdag 13-11-2001

Cuenca

Vandaag hier door de stad geslenterd. Eerst de was weggebracht en toen de nieuwe kathedraal bezocht. Vervolgens wat door de winkelstraat gelopen en de markt bezocht. Na afloop bij de kathedraal (weer) gegeten. Eerst een tosti. Vervolgens bleven we nog een half uurtje zitten en hebben we toch nog maar een patatje genomen met mayonaise (met knoflook). Daarna naar de rivier gelopen en op naar een bankgebouw dat tevens als museum dienst doet. Een deel was bestemd voor kunst uit de 19e eeuw (met name schilderijen). Een deel was bestemd voor de opgravingen van de incaru´ne in de buurt (even buiten het gebouw). Een ander deel ging over de verschillende bevolkingsgroepen. Daarna op ons gemak terug naar het hotel en "even" wat internetten.

Woensdag 14-11-2001

Cuenca (excursie El Cajas-natuurpark)

Vandaag een bezoek aan het nationale park Cajas. Heel erg mooi. Het leken wel de schotse hooglanden, alhoewel ik daar nog nooit ben geweest. Het was er ook behoorlijk hoog (ca. 4000 meter), dus veel grote vegetatie was er niet. Wel veel kleine bloempjes en verschillende meertjes waar ze forel hebben uitgezet. Een prachtige wandeling, alleen op het laatste stuk begon het te hozen. Door de regenwolken kon je amper 20 meter vooruit kijken. Eerst een stuk nog achter de gids aangelopen, omdat op dat stuk wel eens berovingen voorkomen. Gezellig hoor. Na verloop van tijd mochten we op eigen snelheid het parcours vervolgen. Ik zat in de kopgroep, maar raakte al gauw de aansluiting kwijt. Gevolg, alleen op de wereld in de wolken. Ook weer eens een apart gevoel. Bij aankomst in de bus bleek m'n broek gescheurd te zijn op een wat minder mooie plaats, zodat ik last had van inkijk. 's Avonds Mexicaans gegeten als "laatste" avondmaal, aangezien de groep de volgende dag opgesplitst werd.

Donderdag 15-11-2001

Cuenca - Guayaquil

Vandaag door Cajas heengereden op weg naar Quayaguil. Onderweg nog even een Condor gezien. Er zijn er slechts 10 in Ecuador, dus dat was wel bijzonder. In Quayaguil een lichte chaos. Mensen die in Guayaquil bleven (voor Galapagos) en een deel van de bagage zelf meenamen en een deel meegaven in de bus om in Quito af te leveren. Dit omdat er aan boord van het Galapagos-schip weinig ruimte was. Het andere deel van de groep moest een deel van hun bagage in Guayaquil zetten, omdat ze nog naar de kust gaan en daarvandaan met openbaar vervoer terugmoesten. Tickets regelen, hotelkamer regelen en natuurlijk afscheid nemen. Afijn na een uurtje was dat achter de rug en hebben Remon en ik nog even over de boulevard gelopen en een gerestaureerde wijk bezocht dat in allerlei kleuren was opgekalefaterd. Op elk huis stond een foto hoe het er vroeger uitzag. Als je echter even naar binnen keek, bleek wel dat alleen de buitenkant was gedaan door er wat voor te zetten. Ach het trekt wat toeristen. Zeker als je om de 10 meter twee agenten plaatst in volledige bepakking, inclusief kogelvrij vest. Dat was natuurlijk allemaal om ons het gevoel te geven dat het veilig was. Ja, ja.

Vrijdag 16-11-2001
Vertrek naar de Galapagos, Baltra - Las Bachas (Santa Cruz)
Eerst met vier taxi's naar het vliegveld. Daarna met het vliegtuig naar Baltra, alwaar we met een bus naar een haventje werden gebracht, waarvandaan we met een klein motorbootje naar ons "luxe" schip werden gebracht. Er kwamen twee extra mensen bij, een Nederlander (Tommer) en een IsraÙlische (Nava). Met 12 toeristen, 5 bemanningsleden en een gids was de boot geheel vol. Onze kamer was zeer ruim. We konden languit in bed liggen (uniek in Ecuador) en hadden naast dit stapelbed nog zeker een vierkante meter om te staan. Onder het bed konden we zelfs nog wat bagage kwijt. De andere mensen hadden veel minder ruimte. Tja erg groot was de boot niet. Na de lunch voeren we naar Las Bachas dat even aan de overkant op Santa Cruz ligt. Het was een zogenaamde wet landing. Dat wil zeggen dat minimaal je voeten nat worden en dat je het beste met blote voeten op het strand kon uitstappen. Voordat we het motorbootje instapten hoorden we eerst de fameuze kreet "I need six people". De motorboot was namelijk te klein om met z'n allen in een keer aan land te gaan. Bij hoge uitzondering kon dit wel eens, maar dat druiste waarschijnlijk in tegen de officiÙle veiligheidsregels. Op het strand aangekomen hebben we eerst een beetje daar rondgelopen. Je zag daar rode krabben, leguanen en diverse vogels waaronder flamingo's. Vooral de (zee-) leguanen vielen niet erg op, aangezien die zwart zijn en ze op zwarte rotsen zagen. Je moest dan ook uitkijken dat je niet boven op de dieren liep. Na verloop van tijd ontstond dan ook de kreet "Don't step on the animals", wat een variant was op de normalere "Stay in the trail". Overal was namelijk aangegeven waar je wel mocht lopen (en waar dus niet). In het zand zagen we ook nog wat kuilen waar zeeschildpadden hun eieren onder hadden verstopt. Overigens de reisbeschrijving zoals die door Baobab was geleverd en zoals die op het voucher staat, blijkt niet te kloppen met die we met de boot zullen nemen. Volgens de gids is dat de route die ze altijd nemen. Hierdoor beginnen we in het Noorden (Rabida, Santiago) en eindigen we in Puerto Ayoro (Santa Cruz).

Zaterdag 17-11-2001
Rabida - Sombrero Chino
Onze eerste kennismaking met de zeeleeuwen van de Galapagos en zeker niet de laatste. In het begin bleef je nog wel een beetje op afstand, maar op een zeker moment ging je er gewoon naast zitten en een verhaal er mee houden. Ze trekken toch niets van je aan. Na de natte landing eerst een poosje op het strand rondgehangen en daarna doorgelopen over een paadje tussen de uitgedroogde begroeiing. Tijdens de droge periode ziet alles er uitgestorven uit, maar als er regen valt, dan hoort het zeer snel groen te worden. Er zaten veel vinken. Op deze vinken heeft Darwin z'n evolutietheorie gebaseerd en daarom heetten ze ook darwinvinken. Er zijn op de Galapagos 13 verschillende soorten vinken, die allemaal anders zijn, met name doordat ze andere dingen eten. De snavels zijn dan ook met name de verschillen. 's Middags hebben we Sombrero Chino bezocht. Deze stond oorspronkelijk niet op het programma. Hier zagen we weer de nodige zeeleeuwen, maar ook leguanen en rode krabben. Daarnaast nog twee Galapagos havikken die net wat vlees (een zeeleeuwtje waarschijnlijk) aan het verorberen waren. Aan het eind van de middag nog doorgevaren naar BartolomÚ, alwaar we 's nachts zijn blijven liggen.

Zondag 18-11-2001

Bartolome - Sullivan Bay (Santiago)

's Ochtend kon je vanuit de boten al een aantal schildpadden zijn zwemmen. In de verte ook een aantal pingu´ns, maar die waren ver weg. Vervolgens naar BartolomÚ. Hier zijn we eerst de vulkaan (een kleintje) opgelopen voor een mooi uitzicht en daarna zijn we naar twee strandjes gegaan. Onderweg kwamen we een pingu´n tegen en een zwemmende zeeleguaan. Op het noordelijke strand kon je haaien zien zwemmen (white tipped). Op het zuidelijke strand konden we even liggen en zwemmen. Het snorkelen was best wel aardig, omdat er aardig wat gekleurde vissen rondzwommen. 's Middags zijn we naar Sullivan Bay gegaan op het eiland Santiago. Dit gedeelte is helemaal zwart van de gesmolte lavastromen. Er was weinig leven op te ontdekken, omdat er nagenoeg niets op groeit (op een enkele cactus na). Op de terugweg naar de boot kwamen we nog wat pingu´ns tegen.

Maandag 19-11-2001
North Seymour - Black Turtle Cove (Santa Cruz)
In de nacht zijn we naar Seymour gevaren. Tijdens de wandeling hebben we heel veel vogels gezien, o.a. veel blauwvoet Jan-van-Genten met jongen, en fregatvogels met opgeblazen doedelzak en jongen. Ook weer de nodige zeeleeuwen en landleguanen. 's Middags op naar Black Turtle Cove op het eiland Santa Cruz om parende schildpadden te zien. We hebben veel schilpadden gezien, maar het paren was nog niet begonnen. De groep die na ons ging hebben ze wel zien paren in het water. Wel hebben we white tipped haaien gezien.

Dinsdag 20-11-2001
South Plaza - Santa Fe
's Nachts weer een stukje gevaren naar South Plaza. Tijdens de wandeling (een droge voor de verandering) zagen we veel landleguanen, waaronder eentje die een cactus zat te eten. Natuurlijk weer de onvermijdelijke zeeleeuwen en de nodige vinkjes en zeemeeuwen. Weer een totaal ander landschap dan de andere eilanden. 's Middags naar Santa Fe. Tijdens de siesta hebben we nog een poosje gesnorkeld vanaf de boot. De kapitein zwom steeds naar een plek toe en riep ons om daar te gaan kijken. Op een gegeven ogenblik was dat bij een stuk steen waar twee schildpadden zaten. Terwijl ik naar die twee zat te kijken, zwom er opeens een andere onder me door. Een fantastisch gezicht. Daarna een wandeling op het eiland, waar er weer andere landleguanen zaten.

Woensdag 21-11-2001
Espanola
De boot ging vannacht al vrij vroeg weg, zodat we midden in de nacht even gewekt werden door de motor. Espanola lig op zo'n vijf uur varen vanaf Santa Fe. Eerst een wandeling gemaakt op Punta Suarez. Hier zaten weer veel vogels. Speciaal waren de albatrossen, waarvan we een aantal jongen zagen en waarvan we er een paar zagen opstijgen vanaf een rots. Ze zijn namelijk een beetje zwaar om direct zelf op te kunnen stijgen. Daarnaast een aantal gemaskerde Jan-van-Genten, met eieren en kleintjes. Ook waren er veel landleguanen die helemaal rood waren in plaats van het meer normale geel. 's Middags naar Gardner Bay. Een aardig strandje waar we wat hebben gezond en gezwommen in de buurt van (hoe kan het ook anders) zeeleeuwen. Voor de rest weinig schokkend, dus een rustige middag.

Donderdag 22-11-2001
Floreana
Weer een lange vaart in de nacht, dus heb ik maar meteen m'n oordoppen ingedaan. Dat scheelde weer een stuk. Eerst naar de post office bay gegaan, alwaar vroeger zeelieden die naar zee gingen hun post achterlieten, zodat anderen die konden bezorgen als zij weer naar het vaste land gingen. Tegenwoordig wordt deze alleen nog gebruikt door toeristen die deze methode eens zelf willen uitproberen. Na dit historisch intermezzo zijn we doorgelopen naar een tunnel die waarschijnlijk door lavastromen is gevormd. Vervolgens met de boot naar Punta Cormoran waar we konden genieten van flamingo's Na de lunch zijn we gaan varen richting Santa Cruz. Er werd dit keer overdag gevaren, zodat we 's avonds nog naar Puerto Ayora konden. Ook ontstond er hierdoor de mogelijkheid dat we dolfijnen konden zien. De eerste paar uur was dat tevergeefs, maar nadat de kapitein ons riep gloorde er hoop. In eerste instantie zagen we niets, omdat we ze op afstand zochten. Ze bleken echter zeer vlak voor de boot te zwemmen, zodat je bijna overboord moest hangen om ze te zien. Ze waren met z'n vieren en haalde diverse capriolen uit, terwijl ze rakelings langs de boot gingen. Een heel bijzondere ervaring. 's Avonds na het eten zijn we met het grootste gedeelte van de groep gaan stappen aan land. Eerst hebben we de bemanning nog ieder hun fooi gegeven, maar de kapitein was al naar huis, zodat hij het de volgende dag heeft gekregen. De plaatselijke kroeg Lim¾n y CafÚ bleek een aardig punt om eens even wat te gaan drinken. Om elf uur zou de machinist ons ophalen in de haven, maar om kwart over elf was er nog niemand. Uiteindelijk maar aan een ander bootje gevraagd of die ons naar onze boot kon brengen. Dat bleek geen probleem, zodat we de boot toch nog konden vinden voor onze laatste nacht aan boord.

Vrijdag 23-11-2001

Santa Cruz: Darwin-station - Quito

's Ochtends ontbijten en daarna de tassen pakken om naar het vaste land te verhuizen. Vanaf de steiger moesten we eerst een klein stukje met de tassen lopen tot aan de bus waar we onze tassen kwijt konden. Daarna achter op de truck naar het Darwin Station. Aldaar hebben ze landschildpadden opgevangen die ooit als huisdier zijn gehouden. Ondertussen is het een soort van fokstation geworden, want van elk soort proberen ze kleintjes te krijgen, die ze na een aantal jaren weer kunnen uitzetten in hun natuurlijke omgeving. Elk soort heeft weer z'n eigen gebied, dus ze kunnen alleen raszuivere schildpadden weer plaatsen op de eilanden. Schildpadden die het met een ander soort doen of waarvan ze het soort niet kunnen bepalen, mogen geen kinderen krijgen, dus worden de eieren van hun kapotgemaakt. Hierna opgestapt op de bus om naar de rand van het eiland gebracht te worden. Daar konden we uitladen en wachten op de veerboot. Tassen erop en hop naar Baltra. Daar weer over op de bus en op naar het vliegveld. Vervolgens eerst inchecken en dan de tijd verdrijven met het bekijken van de winkeltjes. De vlucht ging eerst naar Guayaquil en daarna op naar Quito. Daar werden we met een grote taxi opgehaald. Alleen bleek er een behoorlijke file te zijn in verband met een optocht. Na een uurtje kwamen we aan in het hotel. En dan krijg je zo' deja-vu-gevoel. Hier ben ik eerder geweest. Daar is de supermarkt en daar is het hotel. Ach ook wel even lekker, dat bekende.

Zaterdag 24-11-2001

Quito

Vandaag een beetje door de stad geslenterd. Een museum bezocht met veel over de culturen voor de Spanjaarden, maar dus ook voor de Inca's. Best wel interessant. Vervolgens veel winkels gezien en wat langs marktkraampjes gekeken. Op de een of andere manier wisten die mensen het van m'n gescheurde broek, want ze bleven me maar broeken aansmeren. Aangekomen in het hotel, nog wat leuk nieuws gehad. Morgenochtend moeten we al om zes uur weg, omdat na zeven uur er niet meer gereden mag worden. Dit in verband met een volkstelling, die waarschijnlijk twee dagen duurt. Dat wordt morgen dus een lekker lange dag.

Zondag 25-11-2001

Terugvlucht naar Nederland

Om vijf uur werden we al door de wakeup-call gewekt. Heerlijk! Om kwart over zes waren we al bij het vliegveld aangezien het erg rustig was op de weg. Aangezien we pas om 10:45 weg zouden gaan en twee uur van te voren de balie zou open gaan, zijn we maar gewoon rustig gaan zitten alhoewel er wel al een rij was voor de KLM balie. De rij werd in de loop van tijd steeds groter, totdat de balie eindelijk open ging. Uiteindelijk maar achteraangesloten en als een van de laatste ingecheckt. Daarna lekker door de douane heen en nog eventjes wachten voor we het vliegtuig in mochten. De vlucht liep redelijk voorspoedig met een tussenlanding en anderhalf uur pauze in Curacao.

Dinsdag 26-11-2002

Aankomst in Amsterdam

Op schiphol aangekomen even een stuk lopen naar een douanier die open was. We waren namelijk de eerste vlucht die binnenkwam en dat was toch wel vroeg voor die jongens (5:15). Bij de bagage aangekomen even een paar minuten gewacht en toen begon de band al te lopen. Tot onze grote verbazing (en verrukking) kwamen onze tassen/koffers er gelijk aan. Dat is dus weer een voordeel van laat inchecken schijnbaar. Ma en Pa hielden me op van het vliegtuig en we waren lekker vroeg in Rotterdam. Nog lekker voor de files.