Donderdag 14-09-2000
Valladolid - Merida
Opgestaan om 6.30 voor het ontbijt. Daarna zijn we eerst geweest naar Cenote Dzitnup. Een onderaardse bron. Daarna op naar Chichen Itza. Het was gelukkig nog vroeg, dus het aantal toeristen viel nog mee. Eerst de grote piramide aldaar beklommen (El Castillo). Behoorlijk stijl omhoog, maar wel een prachtig uitzicht over de gehele opgraving. De afdaling was wat lastiger, omdat ik toch weer even wat last kreeg van hoogtevrees. Gelukkig viel het mee en ben ik gewoon achterstevoren naar beneden gelopen, terwijl ik het touw stevig vasthield. Daarna op naar de balspeelplaats, de heilige cenote en ten slotte nog naar het zogenaamde observatorium (El Caracol), wat waarschijnlijk toch gewoon een tempel is geweest. Daar terplekke gegeten (nacho¦s) en vervolgens weer twee uur in de bus naar Merida.

Vrijdag 15-09-2000
Merida - Palenque
Eerst naar Uxmal, waar ze de regengod Chac vereren (zeg maar Sjakie). Helaas was de tempel van de tovenaar gesloten in verband met restauratiewerken. We konden daar dus niet naar boven om van het uitzicht te genieten. Het "nonnenklooster" was bijzonder mooi met diverse mooie sculpturen. Daarna bij het gouveneurspaleis langzaam aan tegen de berg opgelopen. Uiteindelijk nog de grote piramide beklommen. Een minder uitzicht denk ik, maar toch wel leuk. Gelukkig minder stijl dan in ChichÚn Itzß. Het was behoorlijk warm. Daarna een lange rit naar Palenque. Het regende behoorlijk en onderweg kwamen we een auto tegen die verongelukt was. De mensen zaten er nog steeds in. Een was waarschijnlijk overleden en de ander was er behoorlijk aan toe. Na een kwartier kwamen we pas de ziekenwagen tegen, die onderweg was. Nou niet bepaald een snelle service. Om 8 uur kwamen we aan in Palenque. Omstreeks half 10 ben ik samen met de reisleidster (Tessa) en een Belgisch echtpaar (Erik en Maria) naar het centrum (de Zocolo) gegaan. Het was namelijk morgen de onafhankelijkheidsdag en de avond daarvoor zou om 12 uur de schreeuw voor Mexico worden gedaan en er zou vuurwerk zijn. Eerst zijn we maar even gaan eten op het pleintje. Er was niet veel ruimte dus hebben we de tafel gedeeld met een Mexicaans gezin. Om half elf begon de band het publiek wat op te zwepen om mee te roepen. Daarna kwam opeens het vuurwerk. Wij wachtten toen nog op de koffie, maar hebben wel gekeken. Tot 12 uur hebben we toen nog naar de band gekeken. Daarna was het afgelopen, zonder schreeuw. Om 12.15 zijn we toen maar weggegaan. Later bleek de schreeuw al om half elf te zijn geweest. Tja wisten wij veel. Het was wel leuk om al die mensen in hun nette pak te zien.

Zaterdag 16-09-2000
Palenque - ruines
's Ochtends zijn we naar de ruines van Palenque gegaan. We hadden daar een gids en die vertelde veel over de opgraving en de plantsoorten in de buurt. Vooral het paleis was zeer mooi. Daarna natuurlijk weer een piramide op. Nou ja piramide. Een stenen trap tegen de berg op. Die piramides hier zijn toch een stuk anders dan in Egypte. 's Middags zijn we met dezelfde gids de jungle in gegaan om het gebied rond de ru´nes beter te zien. Er liggen nog zo'n 800 tot 1000 ru´nes over een gebied van 25 vierkante kilometer die nog niet zijn opgegraven. Grappig om die ru´nes zo te zien. Op 10 meter afstand zou je ze nog kunnen missen tussen de bomen en aarde. Het was overdag zeer warm (geen regen!), dus na afloop zijn we bij een waterval gaan zwemmen. Heerlijk koel. 's Avonds onweerde het behoorlijk in de verte en viel even de stroom uit. We maakten al geintjes over het feit dat elke foto (met flits dus) 5 pesos kostte, want dat wil de lokale bevolking hier hebben voor een foto. Schijnbaar zijn ze in het verleden een foto van hun zelf als ansichtkaart tegen gekomen en dat vonden ze wel erg lullig. Dokken dus (als ze het doorhebben).

Zondag 17-09-2000

Palenque - San Crist¾bal de las Casas

's ochtends veel regen. We zijn toen bij een waterval geweest, genaamd Misol-Ha, die gelijk een stuk groter leek (waar ken ik dat verhaal toch van). Ik heb toen nog een poging gedaan om achter de waterval door te lopen, maar door de spray werd ik helemaal nat op elke plek die je maar kon verzinnen. Gelukkig waren de camera's wel goed genoeg ingepakt. De ene dag doornat van het zweet, de andere dag van een waterval. Wat een land. Daarna door naar nog een waterval (Agua Azul). Het was daar gelukkig wel droog. Toen door naar San Crist¾bal de las Casas waar het behoorlijk kouder is (20 graden, dus truienweer). Het was 's nachts zo koud dat ik twee dekens nodig had om enigszins warm te blijven.

Maandag 18-09-2000
Canon de Sumidero
Natuurdagje in Ca±on de Sumidero. Het was behoorlijk nevelig in de bergen door de wolken. In de canyon viel het gelukkig mee. De camera weigerde het eerste kwartier wel te werken i.v.m. de vochtigheid. Wat krokodilletjes en veel watervogels gezien. 's Middags een beetje bijkomen (internettend achter de computer). Ik had namelijk 's middags wat last van diaree, dus even in de gaten houden. Gelukkig niet al te erg, dus gewoon wat spanning en niet zo zeer het eten. Het eten is hier best wel te doen. Veel tortilla's en taco's gegeten. Met de scherpte van het eten valt het tot nu toe erg mee, alhoewel sommige het toch al iets te veel vinden en dus maar broodjes en pizza eten. Heb ik 's avonds ook gedaan om m'n maag enigszins te sparen.

Dinsdag 19-09-2000

Chamula, Zinacantan

In San Cristobal zijn we de tweede vrije dag in de ochtend naar twee mayadorpjes in de buurt gegaan. Eerst naar Chamula, alwaar het net het feest van San Matheus was, dus het was een drukke boel in de kerk. Je kon er met moeite inkomen tussen de mensen, kippen en drank. Daar hebben we ook het huis bezocht van een Mojo Domo. De kerkelijk leider voor een jaar voor een bepaalde heilige. Daarna nog even langs het kerkhof waar ze in de buurt muziek speelde. Vervolgens naar het rijkere dorp Zinacantan, die dankzij bloemenkweken het wel breed hebben.

Woensdag 20-09-2000

San Cristobal - Totonicapan

Om 5.15 zijn we weggegaan naar het busstation om met een snelbus naar de grens met Guatemala te gaan. Aldaar aangekomen moesten we met taxi's over de berg naar de "daadwerkelijke" grens van Guatemala. Vervolgens over de Pan-American Highway naar Totonicapan. Daar was Sjakie goed bezig en regende het pijpenstelen toen we de tassen en koffers moesten overgooien in kleinere busjes op weg naar het buurthuis. Na wat gegeten te hebben werden we in het buurthuis opgewacht met muziek en door de families waar we overnachtten. Ik werd ingedeeld samen met twee andere vrijgezellen (Wilco en Danny) bij een wever. Heel leuk, maar ook zeer vermoeiend daar wij geen Spaans kennen en hun slechts een paar woordjes engels.

Donderdag 21-09-2000
Totonicapan - Meer van Atitlan
's Ochtends zijn we naar het buurthuis gegaan en hebben we de ervaringen van de nacht met de anderen uitgewisseld. Daarna zijn we gaan wandelen door het dorp. We hebben een school bezocht, zagen mensen in de rivier wassen, hebben een badhuis bezocht en zijn over het kerkhof gelopen. 's Middags naar Lago de Atitlan en met de veerboot naar San Pedro. Een dorp waar heel weinig koffertoeristen komen, meestal alleen backpakkers. De jeugd daar was wel al op Baobab ingesteld en stond ons op te wachten om voor 2 quetzal (Fl 0,70) de tas/koffer naar het hotel te dragen. Grote chaos, maar wel geinig om te zien. Sommige moesten de kinderen helpen, omdat de tas te zwaar was. Eten moest van te voren worden opgeschreven, zodat de kok de tijd had om alles klaar te maken.

Vrijdag 22-09-2000
Meer van Atitlan
's Ochtends zijn we naar Santa Cruz gevaren om aldaar door het dorp te wandelen en langs de koffieplantages te lopen. Terug op de veerboot werden we goed nat, doordat er veel water overheen gutste. Gelukkig hadden we regenjassen en paraplu's bij ons, zodat de schade mee viel. 's Middags was het lekker siesta. Ik heb toen samen met een pas getrouwd koppel (Wendy en Fred) wat rumcola's gedronken. Ze hadden alleen een probleempje met de juiste mixverhouding. Het begon als eenderde rum, tweederde cola. Het veranderde al gauw in tweederde rum en eenderde cola, en tenslotte was het rum met een laagje cola. Op de kamer aangekomen heb ik maar besloten om het eten maar over te slaan en lekker te gaan slapen. Als aandenken had ik nog een paar dagen last van diarree.

Zaterdag 23-09-2000

Meer van Atitlan - Chichicastenango

's Ochtends zijn we met de veerboot naar Santiago Atitlan gegaan, alwaar we wat in het toeristische dorp hebben rondgelopen. Daarna naar Panajachel waar de bus klaarstond. We hebben daar geluncht en wat rondgekeken. Daarna op naar Chichicastenango, waar we 's avonds al wat over de markt hebben gelopen, die ze aan het opzetten waren.

Zondag 24-09-2000

Chichicastenango - Antigua

's Ochtends over de markt rondgewandeld. Aan het begin kwam ik een verkoopster tegen die kettingen verkocht. Ik zei haar dat ze te klein waren en liep verder. Na een kwartier kwam ik ze op een andere plaats weer tegen en toen had ze twee kettingen aan elkaar geknoopt. Ik heb ze verteld dat dat niet mooi was. Na een kwartier kwam ze weer. Nu met een goede ketting. Ze begon met een belachelijk hoge prijs, dus ik besloot maar een zeer laag bedrag te bieden. Altijd leuk dat afdingen. Na tien minuten onderhandelen vond ik het wel welletjes en zei dat het voor mij niet meer hoefde en liep dan ook weer weg. Afijn na een half uur was ze er weer en bood het aan voor de prijs die ik als laatste genoemd had. Uit pure nijd ging ik er expres weer een stukje onder zitten, waarna ze weer 5 minuten achter me aanliep. Uiteindelijk heb ik hem wel gekocht. 's Middags naar Antigua gegaan. Ik ben toen vroeg alleen op pad gegaan om wat te eten, zodat ik vroeg naar bed kon. Een soepje en een pizza. Na de soep zat ik eigenlijk al vol, maar de helft van de pizza heb ik toch opgegeten. Bij terugkomst op de kamer viel het slot uit de deur en ben ik verhuisd. Uiteindelijk lag ik al om 19:15 op bed.

Maandag 25-09-2000
Antigua, Pacaya
Vroeg opgestaan, zodat we om 5:00 weg konden om de vulkaan te beklimmen. We kregen politie-escorte tot aan Guatemala City. Per district stond er steeds een politiewagen die de andere afloste. We moesten nog ongeveer 100 meter door Guatemala City en toen stonden we opeens stil. Blokkade in verband met een staking. Ze hebben hier ook last van de benzineprijzen en dus staken ze maar een paar autobanden in de fik. Uiteindelijk na een uur hebben we een doorgang gemaakt over de middenberm, zodat we over de andere weghelft de laatste 100 meter konden afleggen. Bij San Fransisco zijn we de berg opgewandeld. Het eerste stuk liep langzaam omhoog en door bosgebied, zodat dat redelijk te doen was. We hadden wel bewaking bij ons in verband met het feit dat er wel eens berovingen plaatsvinden. Een paar maanden geleden schijnbaar met een Baobab-groep, dus de schrik zat er wel een beetje in. Bij de top in de buurt, was het alleen fijngepulverd lavasteen dat zo zacht was als los zand. Dat liep erg moeilijk omhoog. Bovenop gekomen stond er veel wind en was er redelijk wat bewolking. Daardoor konden we niet echt in de krater kijken. Het was er wel mooi. Daarna naar beneden. Ik vond dat een stuk lastiger, omdat je gigantisch weggleed op dat losse spul. Je zakte er ook tot je knieen in. Om 14.00 waren we terug. Lekker gerelaxt bij het hotel en daarna de was opgehaald die iemand anders voor me had weggebracht. 's Avonds lekker Italiaans gegeten (Lasagna met wijn) en daarna naar bed.

Dinsdag 26-09-2000

Antigua - Copan (Honduras)

Om 8.30 weggegaan en om 16.30 in Copan aangekomen. Bij de grens moest er aardig wat smeergeld aan te pas komen, maar we zijn de grens overgekomen. Alleen staat er in het paspoort geen echte stempel, maar een soort van herdenkingsstempel aan Copan in Guatemala (en niet Honduras!!). Rare jongens die (midden-) Amerikanen.

Woensdag 27-09-2000
Ruines van Copan
Ochtends naar de ruines met een gids. Een behoorlijk mooie opgraving met veel relief in de stenen. 's Middags wezen zwemmen in een vulkanisch verwarmd zwembad. Eerst anderhalf uur achter op de pick-up met z'n allen. Halverwege sprong er een Hondurees op de pick-up en legde zijn mesje (halve meter) op de achterbank waar wij zaten. Die hebben we maar voor hem vastgehouden, aangezien hij zelf aan de pick-up bleef hangen. Toen we terugreden barstte een bui los en werden we goed nat. Tot overmaat van ramp begaf onze pick-up het en moest die gerepareerd worden. De accu deed het namelijk niet meer. Nadat die weer aan de praat was, konden we weer doorrijden. In het hotel aangekomen was het licht uitgevallen door het onweer. Gelukkig was er wel warm water en kon ik lekker heet douchen. Daarna bij kaarslicht gegeten, totdat het licht weer aanging.

Donderdag 28-09-2000

Copan -Rio Dulce

Met de bus naar RÝo Dulce. Eerst even langs bij Quirigua, alwaar ze de hoogste steles hebben van het maya-gebied. Daarna naar Hacienda Tijax. We zaten daar met 7 mensen in een hutje. Een leuke omgeving zou aan de oever van de rivier. Er is ook net van hangbruggentjes die een verbinding vormen met het vaste land. 's Avonds hebben we bezoek gehad van een vogelspin. Deze zat aan de andere kant van het schot waar mijn bed stond. We hebben hem wel weggejaagd, maar ik heb hierdoor toch slecht geslapen.

Vrijdag 29-09-2000

Rio Dulce, vrije dag - Popt·n

's Ochtend met bootjes naar Livingston dat aan de Caribische Zee ligt. Onderweg hebben we veel natuur gezien. Lekker relaxed. 's Middags nog even gezwommen in het meer bij Castillo de San Felipe. Daarna onderweg naar Popt·n.

Zaterdag 30-09-2000

Poptun - Flores

's Ochtends lekker uitgeslapen en niets gedaan. 's Middags naar Flores gereden, wat gegeten en daarna ge-internet.

Zondag 01-10-2000
Tikal
's Ochtends vroeg naar Tikal gegaan (5:00). Daar met een gids door het oerwoud en langs de verschillende ruines. Het is een vrij groot complex, dus we hebben er 4,5 uur rondgelopen. Af en toe een miezelbuitje, maar voor de rest viel het weer mee. Om 12:00 teruggegaan, maar bij het einde van het park stond opeens de bus stil. Diesel op!!!! De chauffeur vroeg aan diverse busjes of die diesel hadden die hij van ze kon kopen. Na een half uur zijn we naar een lokaal tentje gelopen om wat te drinken en te schuilen voor de regen. Daar kwam toen een busje die mensen wegbracht. We hebben die toen even aangehouden, zodat onze chauffeur om diesel kon vragen (hij stond bij onze bus). Gelukkig had deze bus wat over en kon er wat worden overgegooid met behulp van een slang en een jerrycan die onze chauffeur wel bij zich had. Uiteindelijk waren we om 14:30 in ons hotel. Eerst nog even wat soep gegeten en toen naar de supermarkt om het ontbijt in te slaan voor de volgende dag. Daarna nog lekker even "gezwommen" in het halfoverdekte zwembad (in de regen). Daarna nog even TV gekeken en zowaar wat Olympische Spelen gezien (het einde van de marathon want de winnaar was allang binnen). 's Avonds met mensen van Kras gesproken die niet door Belize heenkwamen en uiteindelijk terug zijn gekeerd naar Flores. Er was een orkaan genaamd Keith die een kracht had van 3 (op de 5).

Maandag 02-10-2000

Flores, ingelaste extra vrije dag

's Ochtends vol goede moed om 4:15 opgestaan. Wat koffie gedronken en toen om 5:00 met de bus op pad. Een andere bus, dus dat zat wel goed dachten we. Jammer dus. Na een half uur stopte de bus en bleek er wat met de remmen te zijn. Uiteindelijk maar rustig aan teruggereden naar het kantoor van de busmaatschappij. Terwijl we daar stonden te wachten, bleek dat Keith nog steeds bij de grens van Mexico en Belize hing en dat we er niet door zouden kunnen komen. Uiteindelijk dus maar terug gegaan naar het hotel, waar we onze eigen kamers terugkregen. Eerst nog even een paar uurtjes geslapen en daarna gebruncht. Daarna maar weer even ge-internet om het thuisfront op de hoogte te brengen. Keith was ondertussen al opgesterkt tot kracht 4 en heeft (een deel van) de baai bij Chetumal (Mexico/Belize) leeggezogen, wat een slecht voorteken is.

Dinsdag 03-10-2000

Flores, ingelaste extra vrije dag

's Ochtends weer vroeg voor een tweede poging. Eerst maar even gebeld of de grens open is. Dat was dus niet het geval. Baobab heeft toen besloten dat het verstandiger is om met z'n allen morgen (woensdag) een vliegtuig te nemen naar Canc·n, omdat het grootste deel van de groep 's avonds het vliegtuig naar Schiphol moet pakken. De kosten voor deze extra vlucht komen voor eigen rekening omdat Baobab zich beroept op overmacht. Aangezien de Nederlandse instanties dit niet als een noodsituatie omschrijven is het onwaarschijnlijk dat we het geld terug krijgen. Dit maakt de stemming er in de groep niet beter op. De mensen die een verlenging hebben (3 personen waaronder ik zei de gek) gaan ook naar Canc·n en dan met de taxi naar Playa del Carmen, waar we onze verlenging gewoon gaan uitzitten. Het weer daar schijnt erg mooi te zijn (zonnetje). Als we eerder terug zouden willen, dan moeten we dat alles zelf regelen en dus moeten betalen voor de overboeking (Fl. 200 als er plaats is). Ook zijn we dan het geld van onze verlening kwijt. Dit lijkt ons gezien de huidige weersituatie niet de moeite waard. Onze reisleidster blijft ook in Playa del Carmen, dus dat zit wel snor. Vandaag dus nog even in regenachtig Flores wat rondgehangen.

Woensdag 04-10-2000

Flores - Playa del Carmen

De vlucht uit Flores is goed gegaan. Dinsdagmorgen is omstreeks 11.00 wel de grens over land opengegaan. Een Baobab-groep die vanuit Mexico naar Guatemala wilde is halverwege vast komen te zitten doordat er een brug kapot was gegaan in Belize. Het lijkt erop dat het een goede beslissing was om te vliegen. Voordat we er goed en wel erg in hadden waren we al op de grond. Daarna even op het vliegveld gebleven omdat er wat geregeld moest worden van de rest van de groep. Het grootste deel van hun wilde nog een paar uurtjes rondlopen in Canc·n zelf, dus zijn er twee grote taxi¦s besteld om nagenoeg iedereen naar Canc·n te brengen. We hebben ze bij de toeristenbuurt afgezet en zijn toen doorgereden naar het busstation. Daar konden we gelijk in de bus naar Playa. Film aan boord, net zoals in een vliegtuig. Ik mistte alleen de hapjes en drankjes. Die hadden we trouwens op de korte vlucht (1 uur) vanuit Flores wel. In Playa aangekomen eerst 10 minuten in de warme zon (24 graden) met de tassen zeulen naar het hotel. Daar zijn we (Wendy, Fred en ik) direct in het zwembad gesprongen om af te koelen. Daarna omstreeks 16:00 gaan lunchen. Lekker een pizza. Wel een beetje prijzig als je die prijzen in het binnenland gewend bent. Het leken wel Nederlandse prijzen (15 gulden voor een eenvoudige pizza). Daarna nog wat in het dorp gewandeld. Hier hadden we een wat slechte ervaring met een gladde verkoper, die ons een foto van z¦n leguaan liet maken en vervolgens 100 peso (25 gulden) vroeg. Groter consternatie dus. Vervolgens over het strand teruggelopen. Dat zag er wel zeer verleidelijk uit (warm zeewater, koel zand) dus zijn we ons gauw gaan omkleden om wat te zwemmen. Heerlijk zo bij zonsondergang. Daarna even wat op de kamer geslapen (gehangen). Om 20:30 samen met onze ex-reisleidster (ze is nu 10 dagen vrij) gaan eten. Heerlijk. Wel een lange dag zo (van 5:10 tot 23:30), maar wel lekker.

Donderdag 05-10-2000

Playa del Carmen

's Ochtends heerlijk uitgeslapen (tot 10:30). Daarna even bij het zwembad gekeken waar twee mensen hun eerste duiklessen krijgen in het water. Ik had wel een veel strengere leraar denk ik, want deze liet ze na een kwartier al hun gang gaan en ruimde z¦n spullen op. Weinig oefeningen met brillen af, onder water uitademen zonder zuurstof etcetera. Daarna bij een paar duikshops lang om prijzen op te vragen en een indruk te krijgen van de organisatie. Naast ons hotel zit een duikschool waar een Nederlandse de winkel runt. Dat geeft wel een lekkere indruk, aangezien ze alles zeer rustig vertelde. Beter dan die gladde Mexicanen in die andere shops. Die spreken toch een ander soort Engels. 's Middags heb ik het duiken voor de volgende dag geregeld. 's Middags doen ze rustige (enkele) duiken tot 15 meter. 's Ochtends doen ze steeds twee duiken, waarbij de eerste een stuk dieper is. Om te beginnen leek me een rustige duik als eerste wel beter, daar het al weer 3,5 jaar geleden was, dat ik gedoken had. 's Middags nog lekker op het strand gelegen. Een lekker strandje trouwens. Het water is heerlijk (lauw) en het zand is koel. Ze noemen het hier airco-zand.

Vrijdag 06-10-2000

Playa del Carmen

Bijtijds opgestaan en ontbeten. Daarna even door Playa heengelopen en wat winkeltjes bekeken. Daarna bij McDonalds geluncht. 's Middags om 13:30 naar de duikshop voor het duiken. Ze stuurden me daar door naar het strand waar ik de spullen kon pakken en naar de boot kon lopen die bij het strand lag. Ik wist totaal niet meer hoe ik de spullen moest aansluiten, dus hielp een andere Nederlander me even. We waren zeer snel bij de duikplek die even buiten Playa lag. Bij het afdalen kreeg ik natuurlijk weer prompt last van m'n oren, aangezien het klaren niet goed ging. Rustig aan doen en dan komen we er wel. Beneden kreeg ik nog eens een extra kilootje om me goed te laten drijven (bovenop de 8 die ik al had). Daarna lekker ontspannen gedoken langs de koralen met diverse visjes. Aan het einde van de duik waren we bij een grot en wilde ik de andere ook even laten kijken. Dus even een stukje naar boven om ze te laten passeren. Helaas m'n tank was bijna leeg en ik werd dus een stuk lichter. Ik kwam toen dus niet meer goed naar beneden. Even weer vergeten dat je nog wat lucht uit je pak moet laten op zo'n moment (voor zover dat er in zat). Bij een poging door de divemaster om me beneden te houden, kwam er water in m'n masker en ging het compleet mis toen ik probeerde om dat water er uit te laten. Ik was compleet vergeten hoe dat ook al weer moest. Uiteindelijk moest ik naar de oppervlakte (het was toch al bijna einde van de duik). Boven aangekomen even wachten op de boot en dan aan boord. Toen de anderen aan boord kwamen moest ik uiteindelijk hoesten en kwam de hamburger boven drijven van de zenuwen. Na terugkomst op de kamer even een uurtje geslapen en daarna nog een uurtje relaxed in het zwembad.

Zaterdag 07-10-2000

Playa del Carmen

Aangezien het duiken de vorige dag niet helemaal goed was gegaan heb ik besloten om ook vandaag een rustige duik 's middags te doen. 's Ochtend eerst nog even een uurtje naar het strand, waar de andere twee lagen. Aangezien ik geen honger had (en ook gezien de ervaringen van de dag ervoor), maar niet gelucht. Daarna weer naar de duikshop op het strand om de spullen te pakken en naar de boot te gaan. We waren nu maar met z'n vieren, inclusief de duikinstructrice. Gelukkig spraken we allemaal Nederlands dus dat was wel relaxed. Toen 10 minuten gevaren naar de duikplaats ten Zuiden van Playa. Bij het afdalen was er geen lijntje dus moesten we zelf de afdaling inzetten. Dat kostte zeer veel moeite daar m'n linkeroor er die dag absoluut geen zin in had. Na een minuut of 5 wou de duikinstructrice me al naar boven sturen, waarna ik me nog drukker maakte en uiteindelijk toch de afdaling nog kon inzetten. Daarna langs het koraal gedoken. Het zicht was (net als gisteren) niet zo subliem (zo'n 15 a 20 meter), maar er was wel genoeg vis te zien. Alleen geen schildpadden die daar zouden moeten zitten. Na 20 minuten was m'n tank al bijna leeg (na alle inspanningen van het afdalen) en besloot de instructrice maar haar lucht met me te delen om de duik van de anderen niet al te veel in te korten. Heb ik in Thailand ook veel gedaan met Gerard, dus daar had ik absoluut geen probleem mee, alhoewel dat nog best wel een moeilijke operatie is. Uiteindelijk best wel een mooie duik. Jammer van die orenproblematiek. 's Middags nog even naar het strand gegaan en daarna zoals gewoonlijk weer wat in het zwembad gelegen.

Zondag 08-10-2000

Playa del Carmen

's Ochtends een beetje uitgeslapen en daarna ontbeten. Daarna de tas ingepakt en bij de receptie neergezet. Vervolgens nog een paar uur naar het strand. Het tentje waar we de laatste paar dagen op de strandstoelen hadden gelegen, was opeens gesloten. Veranderd van eigenaar schijnbaar. Dus uit pure armoe maar op het zand gelegen (met handdoek). Om half twee terug naar het hotel om te douchen en om ons om te kleden. Daarna nog even Mexicaans gegeten en toen met de Taxi naar het vliegveld. We vertokken uiteindelijk pas om 20.30 i.p.v. 19:45 omdat een aantal passagiers problemen hadden met de reisdocumenten (toeristenvisum). Bij vertrek vertelde de kapitein ons dat er echter een behoorlijke wind stond zodat we waarschijnlijk 5 minuten eerder dan gepland zouden aankomen (dus 50 minuten zouden winnen). Wel zou er daardoor behoorlijk veel last van turbulentie kunnen zijn.

Maandag 09-10-2000

Aankomst Nederland

Nou, van die turbulentie heb ik maar weinig gemerkt. Wel heb ik gemerkt dat we uiteindelijk 20 minuten voor op het oorspronkelijke schema zijn geland. Lekker snel dus. Daarna met m'n ouders terug naar Rotterdam.