Zaterdag 27-11-2010
Macuto : vertrek vliegtuig
Na het ontbijt nog even door de straten gelopen van het stadje. Het was droog, maar door de vele regen die gevallen was, zag alles er hopeloos uit. Daarna op naar het vliegveld. Dat ging lekker snel. We waren er veel vroeger dan nodig. Om half twaalf zou de balie open gaan voor ons. De balie voor de Lufthansa vlucht was zelfs veel eerder open, maar daar konden we niet naar toe omdat we eerst een ticket moesten hebben van de speciale balie. Om half een stipt was de dame er. Die had vervolgens een kwartier nodig, omdat ze de computer niet aan de praat kreeg. Het scherm gaf wel het opstartscherm van de monitor, maar niet die van Windows. Goh wat zou dat nou kunnen betekenen. Wellicht een stekker los. Ze belde de helpdesk, maar die kwam niet zo snel. Ik gaf maar aan dat wij wellicht konden helpen. Dat mocht zowaar. Ik dus achter de balie gelopen en achter de computer gekeken. En ja hoor. Geen monitorkabel aangesloten, alleen de stroomkabel. Deze even opgezocht in de kabelbos en netjes vastgezet. Probleem verholpen. Toch nog even met computers bezig in je vakantie. Er waren ondertussen al 7 plaatsen vrij voor ons. Dus nog maar eentje kon misschien niet mee. Dat was goed nieuws. Het slechte nieuws was dat we niet meer zelf konden beslissen wie dat was. Dat had Lufthansa zelf bedacht in Europa. Dus niet onze reisleidster, maar Thejo was de pineut. Dat werd dus spannend. Het duurde uiteindelijk een uur voordat de 7 tickets geregeld waren. Wij konden dus alvast de belasting betalen en door de controle heen. Ilonka bleef met Thejo achter in afwachting van een extra plek. Na de nodige controles moesten we uiteindelijk vroeg bij de gate zijn, omdat we wellicht werden omgeroepen om de koffer te checken. Rare jongens die Venezulanen. Maar goed, we mochten mee, dus we hadden geen klagen. Wel weer een poosje wachten, dus konden de kaarten weer van pas komen. Uiteindelijk kwamen Thejo en Ilonka ook, dus was de groep compleet. Het slechte nieuws was echter wel dat we vanaf Frankfurt in twee vliegtuigen naar huis moesten. De ene helft mocht gewoon op de normale vlucht van 12:05. De anderen mochten nog eens 4 en half uur extra wachten tot 16:35. Joepie. Daar hoorde ik dus bij.