Argentinie, Bolivia & Chili

Woensdag 24-10-2007
Begin zoutvlaktentocht
Vanuit Potosi moesten we vroeg op, om op tijd in Uyuni te zijn. Het ontbijt kon nog niet geserveerd worden, dus moest dat onderweg gebeuren in een klein gehucht. Een broodje ei en zeer zwarte thee was het enige wat ze te bieden hadden. Gelukkig waren Ellen en ik al wat voorbereid en hadden we de avond ervoor alvast wat broodjes en sap gekocht van onze laatste bolivianos. Tenslotte hoefden we toch niet veel meer uit te geven. Nou dat hebben we dus geweten. In Uyni moesten we nog lunchen, dus hebben we maar gekozen voor het goedkope menu en een sapje, wat we nog net konden betalen. Geen fooi over, wat natuurlijk niet zo netjes was. Daarna eerst uitstempelen om het land te mogen verlaten. Dit omdat het gebied waar we gingen rondrijden grensgebied was en er geen echte douane meer was (schijnbaar). Toen de koffers op de jeep laden en proberen om iedereen een beetje redelijke zitplaats in de jeeps te geven. Iets wat tot enige strubbelingen leidde, omdat sommige graag bij elkaar wilden zitten en de oneven verdeling van de jeeps (5 per jeep) leidde tot opsplitsen van enkele koppels. Daarna eerst naar het treinenkerkhof. Een beetje zoals ze in de USA ook wel hebben met vliegtuigen en dergelijke. Niet meer gebruikte treinstellen die ondertussen al aardig vergaan waren ergens in de woestijn gedropt. Daarna op naar de zoutvlakte. Eerst een stop bij bergjes waar men het zout liet drogen. Daar een bijzondere groepsfoto gemaakt met iedereen bovenop zo'n hoopje. Toen snel doorrijden naar "het" zouthotel. Dat wil zeggen het eerste zouthotel wat ze daar ooit hadden wat nu een soort van restaurant is. Ondertussen hebben ze er meerdere gebouwd aan de rand van de zoutvlakte. In eentje daarvan hebben wij geslapen. Deze lag aan het noorden van de vlakte, in de buurt van de plaats Tahua. Een erg basic overnachtingplaats, met zeven slaapkamers voor 3 personen. Die nacht werden alle stelletjes opgesplitst en werden het aparte dames en herenkamers. In de jeep was ook een kokkin mee (met zoontje). Die zorgde 's avonds (en 's ochtends en 's middags) voor het eten. Een gemeenschappelijke badkamer met twee toiletten, die je mocht doorspoelen door er een emmer water in te gooien. Eigenlijk best wel vertrouwd. Net zoals Kootwijk. De stroom werd geregeld met een generator, die 's avonds om kwart over tien uit ging.

Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.

producties