2014 : Canarische eilanden   140210

Maandag 10-02-2014
Het begin
Goh, dat is weer eens wat anders. Eens een keertje niet op rondreis, maar een "gewone" vakantie op één adres. Dat is voor mij toch al weer lang geleden. In 1996 ben ik twee weken in Koh Tao (Thailand) geweest. Nu dan 11 dagen in de canarische eilanden. Op La Palma om precies te zijn. En nog preciezer in Los Cancajos in Brena beach. Een dorpje even ten noorden van het vliegveld onder de hoofdstad Santa Cruz. Het is wel even wennen dat ik niet meer naar het vliegveld wordt gebracht. Lang parkeren op Schiphol. Hoe ging dat ook alweer? Eens kijken via internet. Da's toch best wel handig tegenwoordig. Alvast reserveren en je kenteken opgeven. Het zal me benieuwen of dat werkt.

Om 20:00 maar even een paar uurtjes naar bed gegaan. Om 1:30 de wekker en dan om 2:00 in de auto naar schiphol. Om 3:00 bij P3. Even voor de poort staan en inderdaad mijn kenteken werd herkend. Wauw, het werkt. De auto parkeren, naar de bus lopen en dan op naar de balie. Geen rij, dus werd ik gelijk geholpen. Dat gaat snel zo. Dat betekent dat ik weer langer moet wachten voordat het vliegtuig gaat. Ach ja. Elk voordeel heeft zijn nadeel.

Om 6:00 vertrok het vliegtuig. 4 uur en 20 minuten vliegen en hop La Palma. Wel bewolkt, maar een aangename temperatuur om te wennen. Het duurt wel even voor mijn tas er is en dan op naar de balie voor de huurauto. Ik ben echter niet de enige. Drie kwartier later wordt dan ik eindelijk geholpen. Wel even afgeluisterd bij Kras reizen wat ze je aan verzekering aan proberen te praten. Opvallend, hun betalen 4 euro per dag aan verplichte verzekering. Ik heb dat via expedia al betaald. Humor.

De auto ophalen uit de garage en hop naar het appartement. Ik heb een routebeschrijving vanaf huis meegenomen (dank u googlemaps), maar rij achter elkaar op mijn gevoel naar de juiste plek. Ach ja, het is ook het eerste dorp ten noorden van het vliegtuig met alleen hotels en dergelijke. De borden wijzen al naar alle complexen.

Het appartement is op het eerste gezicht zo heel leuk. Dat zij de mevrouw bij de autoverhuur al, maar het is echt zo. Een bedkamer, een badkamer en een huiskamer met zithoek en keuken. Op de begane grond met een eigen zitje direct naast het zwembad. Het kan slechter.

Na aankomst, maar even het dorp in (voor zover je een toeristische plaats als dit een dorp kan noemen). Alle restaurantjes zijn nog dicht en ik heb nu onderhand wel trek, na het croissantje van vannacht op Schiphol. De supermarkt is open, dus maar wat boodschappen doen en op mijn gemak terug naar de kamer.

Op de kamer blijkt er Wifi te zijn. Op internet was dat onduidelijk. Volgens Expedia was het er wel, maar volgens Arke niet. En op de website van het appartement werd er niets over gezegd. Dat is toch wel fijn. Hoeven we daar ook niet moeilijk voor te doen, zoals in Australië met de gsm-kaart. Kan ik gewoon mailen als ik zin heb en af en toe wat opzoeken.

Dan maar eens de TV aanzetten en kijken of ik het schaatsen kan zien. De enige Nederlandse zender is BVN, dus dan maar alternatieven zoeken. ZDF blijkt het ook uit te zenden. De belangrijkste ritten live, maar dat is geen probleem, aangezien de Nederlanders als laatste rijden. Dat ziet er goed uit, 1, 2 en 6 na de eerste rit. Bij het tweede bedrijf wordt het nog leuker, 1, 2 en 3. Bizar. Vanavond maar even vroeg eten en daarna nog een beetje langs de kust wandelen om het eten te laten zakken en alvast wat te wennen aan het wandelen. Aan de ene kant van het dorp heb je uitzicht op het vliegveld en aan de andere kant Santa Cruz. En alleen maar hotels, appartementen, restaurants en wat winkels. Een toeristisch dorp voor toeristen die geen massatoerisme willen. Een paradox? Wel is het lekker rustig op straat. Een beetje buiten het seizoen lijkt het me. Lekker vroeg naar bed omstreeks 20:00. Het begint te wennen.

 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.