Na een prima nachtrust bijtijds op om in de file naar Rotterdam en Schiphol te rijden. Het was rustig, dus waren we er ruim op tijd. Ook Ellen was er al. Dus maar even inchecken. Nagenoeg geen rij, dus dat moest wel opschieten dachten we. Jammer, te veel gewicht. 46 kilo met zijn tweeën is toch 2 te veel. In de handbagage dan maar gooien. Nee, die was ook te zwaar. Konden we niet wat achterlaten was de vraag. Nou, eigenlijk niet. En oh ja, toch geen lithiumbatterijen in de koffer, want dat is echt levensgevaarlijk. Als handbagage ruik je het namelijk op tijd. En anders ontploft het dus. Weer wat nieuws. Dat vond Ellen niet leuk en de baliemedewerker vond dat weer niet leuk. Nou vooruit dan maar weer, ze deed wel een oogje dicht. Anders is het 50 euro per kilo. Kassa! Nog even met zijn allen wat koffie drinken. En dan op door de douane. Even het paspoort er doorheen en klaar was kees. Huh, wat is dat snel. Niemand van de groep gezien. Wat vreemd. Ach ja. Dan maar naar het vliegtuig. Daar kwamen we er toch een paar tegen. Zowel van de 29daagse als de 19daagse reis.
De stoelen in het vliegtuig lagen slecht. Niet echt naar achteren te schuiven. Niet echt lekker voor je rug. Wel voor je knie want die had nu eens gewoon de ruimte.
|
producties 
121109