2008 : Madagascar   080926

Vrijdag 26-09-2008
Antsirabe
Vandaag eens lekker uitgeslapen om de vermoeidheid kwijt te raken. De stad lokt me niet echt, maar je moet toch wat gaat doen. Dus maar eens richting de supermarkt gelopen. Jawel, weer geen pousse pouse. En dat terwijl het nu toch al gauw een kilometer lopen was. Maar dat merk je dus wel. Constant wordt je aangesproken of je geen pousse pousse wil of dat je een souvenir wilt kopen. Er liep zelfs een verkoper ongeveer de helft van de tijd mee, waarna die buiten de supermarkt me gewoon weer opwachtte. Zeker wat weinig te doen, die jongen.

In de supermarkt moest ik wat beleg voor de lunch van de volgende kopen. We zouden ergens onderweg gaan picknicken, met wat ingekochte stokbroden. Dus maar voor mezelf een pot pindakaas gekocht. Niet te geloven, dat je dat daar zo maar kan kopen. Daarnaast nog wat knijpers. De klamboes sluiten niet altijd even goed af en van een van de medereizigers kreeg ik een tip dat wasknijpers dan heel handig zijn. Zo leer je elke vakantie wel weer wat bij.

Daarna langzaam aan maar weer eens terug gelopen en uit pure armoe maar een koffietentje ingedoken om even wat rust te hebben. Daar kwam onze reisleidster net even ontbijten, dus heb ik even wat bijgekletst. Daarna op naar het hotel om de boodschappen weg te brengen. Bas en Brigitte waren daar ook en we besloten om met z'n drieÙn wat te gaan lunchen.

's Middags naar twee meren in de buurt geweest. De tweede daarvan was op een bergje, alwaar we eerst wat omhoog moesten lopen. Toen liepen wat kinderen mee, wat daar schijnbaar wat vaker gebeurde. We gingen steeds hoger en verder weg van het meer, zodat we maar besloten om naar beneden te lopen. Wel geen echt pad, maar die zouden we vanzelf weer tegenkomen. Ondertussen de kinderen wat Nederlands woordjes geleerd. Aan het einde van de wandeltocht probeerden ze natuurlijk weer wat spullen te verkopen. Met de bus zijn we toen weer richting de stad gegaan. Bij het schemeren mochten we uitstappen en zelf een stukje door de dorpjes heen lopen. Diverse kinderen en mensen wilden graag op de foto, die dat dan natuurlijk gelijk konden zien op de digitale camera's. Wat een drukte dan opeens in zo'n dorp.

 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.