2007 : Argentinie, Bolivia & Chili       071029

Maandag 29-10-2007
El Tatio en nachtbus naar La Serena
Vanochtend vroeg op. Half vier, zodat we om vier uur met de bus konden gaan voor de El Tatio geisers. Tja, daar sta je dan om vier uur en geen bus te zien. Er reed er af en toe eentje voorbij, maar niet die van ons. Uiteindelijk om half vijf was die er eens. De busrit duurde ca. 2 uur en die heb ik voornamelijk dommelend doorgebracht om nog wat slaap in te halen.

Bij de geisers was het erg koud. Wel weer veel stoomputjes. En af en toe een echte geiser die het water ca. 1,5 meter omhoog spoot. Niet zo spectaculair, maar wel aardig. Het leuke was wel dat het ontbijt in het warme water was gekookt. Namelijk een eitje.

Na het ontbijt op naar een ander gedeelte, alwaar een soort kunstmatig verwarmd zwembad was. Aan de ene kant heel erg warm. Aan de andere kant, gewoon zwembadtemparatuur. Bijna iedereen bleef bij het warme gedeelte zitten, zodat ik op mijn gemak wat baantjes kon trekken. Wel redelijk druk overigens met ca. 8 bussen. Het is echt wennen aan de hoeveelheid mensen. Dat was op de zoutvlakte toch beter. Gelukkig werd het weer wat warmer, zodat het weer T-shirt weer was.

Op de terugweg nog langs een meertje gereden, alwaar weer wat bijzondere vogels te zien waren, zoals de Chileense flamingo, de Chileense eend en de Chileense gans. Schijnbaar zitten we in Chili. Ook nog even een klein dorpje bezocht van ca. 8 huizen en een kerk. Wel grappig om te zien, dat op de rieten daken er zonnecellen stonden. Zeer authentiek dus. Onderweg kwamen we weer zo'n oes tegen, zoals ik ze maar zal noemen. De kop van een konijn, maar de lenigheid van een wallibi/kangeroe, zodat die lekker kan springen. Viscacha (konijnkangeroe) tegen. Helaas zat deze wat stil. Fijn voor de fotografen, maar voor de video wat minder.

's Avonds om 8 uur de nachtbus genomen naar La Serena. Op zich had je meer knieruimte dan in een vliegtuig, maar ze waren zo vriendelijk om van die voetblokjes neer te zetten, waarop je je voeten kon neerzetten, terwijl ik die dingen toch graag omhoog klap voor wat extra beenruimte. Helaas. Ook lekker aan het einde van de bus gezeten, naast het toilet. Telkens als er iemand was geweest, dan kwam er zo¦n lekkere geur van af. Tot overmaat van ramp hadden ze ook nog een televisie aan staan, waarbij je aan het begin van de rit en het eind van de rit verplicht was om mee te luisteren via de speakers boven je hoofd. Ik heb dus maar een poosje met m¦n koptelefoon opgezeten totdat het wat rustiger was. De bus zou maar stoppen in twee plaatsen, maar dat betekent wel dat je per plaats meerdere opstapplaatsen hebt. Een beetje verwarrend allemaal. Maar goed een paar uurtjes toch nog m¦n ogen wat dicht gehad en een beetje geslapen.

 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.