Het feest begon al vroeg dit keer. Om twee uur 's nachts opstaan, zodat ik op tijd bij mijn ouders was in Rotterdam, zodat ik omstreeks 5 uur toch wel zeker op Schiphol was. Zonder files (goh wat gek) dus al om half vijf op Schiphol. Nog niemand bij de Lufthansa-balie en ook geen Ellen te bekennen. Dan maar even gaan zitten. Daar begon al meteen het spelletje "Spot de reisgenoot". Op de eerste de beste tas die ik bij de stoelen zag liggen, merkte ik een Baobab-label op. Dat kan geen toeval zijn, dus maar gelijk even aangesproken en ja hoor, bingo! Het bleek Jos te zijn. Even daarna zag ik m'n oom voorbij lopen. Dan zal Ellen wel in de buurt zijn. Die bleek al bij de balie te staan, zonder dat ik haar voorbij had zien lopen. Afijn ingecheckt, wat koffie gedronken, afscheid genomen, door de douane gegaan en nog even wat rondgekeken in de winkels voordat we het vliegtuig in mochten. Na een uurtje waren we in Frankfurt, waar je toch echt waar voor je geld krijgt. Eerst mag je de trap aflopen. Dan mag je een bus in die je over het hele vliegveld heen rijdt. Daarna mag je een groot stuk wandelen, waarna je verdacht dichtbij de oorspronkelijke landingplaats komt. Ondertussen ging het spelletje "Spot de reisgenoot" gewoon door en waren we al een aardig stuk op weg. Na een voorspoedige vlucht naar Libië, waren we redelijk snel in Tripoli.
In Tripoli wachtte onze reisleider, Theo, ons al op. Een vrolijke fluiter, die tegenwoordig in Libanon woont. Die vertelde ons dat we maar beter gelijk 300 Euro of Dollar konden wisselen. Dat was toch wel enigszins verassend, aangezien we dachten dat we alleen maar Dollars konden gebruiken en dus hadden we voornamelijk Dollars bij ons. De eerste van vele verrassingen door de veranderingen die in Libië hebben plaats gevonden de laatste paar jaar. Dus voor de veiligheid maar 400 Dollar de man gewisseld, want veel kans op wisselen zat er voorlopig niet meer in. Daarna op naar het hotel. Na wat opfriswerk zijn we met de hele groep gaan wandelen richting het centrum met wat toelichting door Theo. Een aangename verrassing was dat het straatbeeld een stuk vriendelijker was dan oorspronkelijk verwacht. Iedereen was zeer vriendelijk tegen ons buitenlanders. Je kon er echt veilig alleen over straat lopen met je camera en je geld. Dat is toch wel heel anders dan je verwacht in een zogenaamd anti westers land. Na de korte trip langs het groene plein, het fort en door de Medina konden we dan ook individueel een stukje rondlopen tot het geplande avondeten. Het eten 's avonds was een uitgebreid vier gangen menu. Vooraf Libische soep (of vissoep voor geïnteresseerden). Daarna een salade. Vervolgens een hoofdgerecht van lamsvlees (of vis voor anders geïnteresseerden). En tenslotte een toetje (in de vorm van een appel). Toch wel weer verrassend om gewoon groente te kunnen eten in een Arabisch land, waarvan het waswater niet goed zou zijn. Iets dat we overigens elke dag zouden eten (zonder gevolgen). Na het eten naar bed, na een lange dag.
|
producties 
060320