Vandaag een dagje in Cuzo rondgelopen. Een paar kerken/kathedralen bezocht en een beetje rondgekeken bij winkeltjes en marktkraampjes. Altijd weer leuk dat afdingen, alhoewel ze hier donders goed doorhebben hoe gemakkelijk sommige toeristen zijn.
's Avonds een voorlichting over de Incatrail. Eerst voor de lange toch en daarna voor de korte. Aangezien er slechts een persoon van het reisagentschap was, duurde het vrij lang voordat wij aan de buurt waren. Vervolgens kregen we een paar verrassingen te horen. Ten eerste dacht hij dat hij ons moest ophalen in het hotel in Cuzco, in plaats van Ollantaytambo. Vervolgens wilde hij ons daar met de bus ophalen, terwijl het hotel aan het perron ligt en we met de trein moeten. En vervolgens kregen we als klap op de vuurpijl te horen, dat we niet in een tent slapen, maar in de herberg. Wel op hetzelfde terrein, maar toch anders dan we volgens de informatie van onze reisorganisatie Baobab hadden gedacht. Aan de ene kant een teleurstelling omdat we ons daarop hadden ingesteld om daar samen met de andere twee in het tentenkamp te zijn, maar aan de andere kant wel weer wat meer relaxt. Je wordt alleen niet goed ervan hoe dat hier loopt, want het plan veranderd dus steeds weer. Nu maar afwachten wat het daadwerkelijk wordt. Een nadeel is nu wel dat we alle spullen zelf moeten dragen die we nodig hebben, want een drager mag niet gehuurd worden. Daarom heb ik voor de veiligheid mijn slaapzak meegegeven aan de anderen, die het bij hun zak voor hun drager hebben gestopt. Als het goed is zien we ze daar bij de herberg.
|
producties 
021102