1997 : Australie (camper)   970325

Dinsdag 25-03-1997
Carmilla - Cape Hillsborough
's Ochtends vertelde campingbeheerster ons, dat de cycloon was opgelost nog voordat het Mackay had bereikt. Het ergste was dus wel over. En ja hoor, er brak zowaar een flauw zonnetje door, alhoewel het die dag af en toe nog wel eens regende. Eerst zijn we naar Hay Point gegaan. Dit is de haven van Mackay. Aldaar zijn we bij een kolenoverslagbedrijf langsgeweest, genaamd Dalrymple Bay Coal Terminal, die o.a. kolen inscheept die naar de EMO in Nederland gaan. Mart probeerde nog een rondleiding te krijgen, maar alles wat de portier kon regelen was een gesprek met een botenplanner, die tevens een demonstratie gaf van het computersysteem. Als we langer in de buurt waren geweest, had er waarschijnlijk wel een rondleiding geregeld kunnen worden. Jammer, maar helaas. Op het computersysteem was te zien dat er 9 schepen lagen te wachten om beladen te worden. Deze waren in verband met de Cycloon namelijk nog niet geholpen. Er was daar in de buurt wel een berg, alwaar je een mooi uitzicht had over de terminal. Zouden ze in Nederland ook eens moeten doen. Bergen aanleggen voor uitzichtpunten. Op deze berg stond tevens een informatiebord over de haven en de kolenmijnen. Na deze haven zijn we doorgereden naar Cape Hillsborough ten noorden van Mackay. Aan het strand was goed te zien dat het nogal ruig weer was geweest de afgelopen tijd. Diverse trappen richting het strand waren weggeslagen. Op het grasterrein voor het strand liepen een heleboel Kangeroes en Wallibi's in het wild. Er was een wallibi die in de buidel van z'n moeder kroop toen die ons zag. Na een strandwandeling zijn we 100 meter doorgereden richting de camping, waar we om 15:30 aankwamen. Toen we daar waren aangekomen, kwam er een kangeroe bij ons op bezoek kijken of we wat te eten hadden. Ondanks dat we niets gaven bleef ze toch bij ons zitten. Ze vond het schijnbaar gezellig. Op een gegeven moment zagen we opeens een pootje steken uit haar buidel ten teken dat er daar binnen ook leven was. Dat was ons eerder nog niet opgevallen. Terwijl Evert en Mart nog een wandeling maakten, gaf Bep haar een blaadje sla, wat ze schijnbaar erg lekker vond. Ondertussen waren Evert en Mart dus bezig met een wandeling langs het strand en door het bos. Op de terugweg kwamen ze nog wallibi's tegen die op het strand naar voedsel aan het zoeken waren. Na het eten (barbecue natuurlijk) zijn we nog met z'n driÙn een avondwandeling over het strand gaan maken, maar de wallibi's waren toen al weg. Deze dag hebben we 179 km gereden.

 
Je kunt ook het gehele dagboek (zonder routes) in een keer lezen.