| Om 8:15 zijn we ogestaan en zijn we weer eerst de inwendige mens gaan verzorgen door boodschappen te doen en koffie te halen. Vervolgens zijn we naar Brisbane gereden, alwaar we even buiten de stad naar een verzorgcentrum voor Koala's zijn gegaan, genaamd Lone Pine Koala Sanctuary. Daar waren ook Emoe's, verschillende soorten Kangeroe's en Wallibi's en verschillende andere dieren zoals vogels, uilen, dingo's, tasmaanse duivels, vleermuizen en wombats. Maar voornamelijk waren er natuurlijk Koala's, waarmee je op de foto mocht voor een behoorlijk aantal dollars. Dat vonden we wel een beetje veel van het goede. Wel kon je de Koala's van dichtbij zien, waaronder een stel onvolwassen Koala's. Vervolgens zijn we naar de Camping gereden in Aspley (een buitenwijk van Brisbane), alwaar we om vier uur al waren. Bep was zo in gedachten verzonken, dat ze onder de slagboom bleef staan en deze op haar hoofd kreeg, toen Evert en Mart de camper naar de plaats reden. Gelukkig viel het wel mee, omdat die hol was en niet van massief metaal. Wel natuurlijk een enorme schrik en de hele avond hoofdpijn. 's Avonds zijn we daar gaan eten in een steakhouse. Heerlijk. Toen we binnenkwamen begon de lol al. Er stond zo'n acht man personeel ons op te wachten. Na bekomen te zijn van de schrik bracht ÚÚn van hun ons naar de tafel. Eerst moesten we nog een handvol pelpinda's uit een grote ton pakken als een soort voorafje. We bestelden iets te drinken en ondertussen begonnen we maar aan pinda's. De schillen lieten we maar op de tafel liggen, want er was geen schaal voor om ze in te doen. Maar dat was ook niet de bedoeling. De chef kwam langs en demonstreerde met een grote zwaai dat je alle doppen op de grond moest gooien. Dat was daar dus de gewoonte. Erg grappig. Zeker als er mensen door de zaal lopen en je hoort het krassen van de pindadoppen waarover ze heen lopen. Om de sfeer wat te verhogen ging de bediening opeens een keertje square-dansen. Grappig hoor. Die dag hebben we 113 km gereden.
|
producties 
970319